06

Katy

14-02-2015 00:35
En daar zat ik dan, bij Niall thuis met kletsnatte haren en in de (veel te grote) kleding van Niall op de bank. Niall zat naast me en had een arm om me heen geslagen. Ik voelde me nogal ongemakkelijk aangezien ik alle 4 de andere jongens amper kende.'Nou, wat is je naam?' vroeg een jongen met krullerig bruin haar. 'Ik heet Harry trouwens.' vervolgde hij. 'Nou ik heet Katy Young, maar dat heeft Niall jullie vast al verteld.' Zei ik verlegen. Ik durfde niet veel te zeggen, omdat ik bang was dat ze Niall zouden uitlachen ofzo. Ze keken me allemaal wazig aan. 'Nou Niall,' Begon een jongen met zwart haar, die blijkbaar Zayn heette 'Je hebt wel een spraakzaam meisje uitgezocht'. Maar halverwege de avond werd het heel gezellig. Toen hoorde ik opeens de telefoon. 'Haaij, met Katy.' ' Hallo schat, met mij. Waar ben je?' 'Mam, ik ben bij Niall thuis, maak je maar geen zorgen, ik kom veilig thuis! Kusjes!' 'Oke schat, ik vertrouw je, tot vanmiddag rond een uur of vier, want dan vertrekken we! dag schat, Kusjes' En ze hing weer op. Ik was even in de war. Naar huis, nu al? Ik liep terug naar de woonkamer en keek op de klok. 10 over 2. Dan toch maar even slapen. Ik liep naar de bank, maar zag dat die al ingenomen was door Niall. Ik ging langzaam bij hem op schoot liggen en viel in slaap.

14-02-2015 13:00
Suf werd ik wakker, en ik stond op. Ik wreef even door mijn haar en zag dat de andere jongens nog sliepen. Nu, maar eerst even douchen. Voorzichtig zette ik de douche aan en liet het warme water over me heen stromen. Heerlijk zo in de ochtend, maar ik had een dubbel gevoel. Hoe moest ik Niall gaan vertellen dat ik straks naar huis ging, en dat ik hem waarschijnlijk nooit meer zou zien? Ik zette de douche uit, kleedde me aan en liep weer naar beneden. Nu waren de banken leeg en zat alleen nog Niall een beetje suffig voor zich uit te staren. Ik gaf hem een zoen op zijn voorhoofd en ging naast hem zitten. 'Zong jij dat liedje daarnet?' Vroeg hij. Ik sloeg een hand voor mijn mond. Ik heb dus sirieus hardop gezongen!. 'Ehm... Ja, denk het wel.' Zei ik verlegen. Niall glimlachte. 'Je zingt mooi..'. Ik begon meteen te blozen. 'Dankje..' Maar door het geschreeuw van Liam kwam ik weer terug op aarde. 'Wie heeft ons in godsnaam om 10 over 2 gebeld??!!' Riep hij verbaasd. 'Sorry, mijn moeder wilde weten waar ik was..' Zeg ik verontschuldigd. 'Alleen omdat jij het bent, vergeef ik je, maar als je iemand anders was geweest, zou je nog niet jarig zijn geweest!' Zegt Liam lachend. Ik glimlach naar hem en sta dan op. 'Niall, kun je even komen, ik moet je wat vertellen.' En ik liep samen met hem naar de gang. 'Nou, ehm, kijk..' begon ik stotterend. 'Als je me toch niet meer zo leuk vind, zeg het gewoon, en doe er niet zo moeilijk over!' Riep Niall verdrietig maar ook boos. 'Wat? Nee, dat slaat nergens op!' 'Oh..' 'Ik wilde vertellen... Dat ik vanmiddag weer terug naar huis moet..'