03

“Wat heb jij nu?” vroeg Eva toen we bij onze lockers stonden. “Engels dacht ik… jij wiskunde toch?” waarop Eva knikte. “Gelukkig hebben we zo wel samen les, chick. Anders mis ik je te veel!” We liepen samen naar Eva’s lokaal wat het dichtste bij was, en alleen liep ik verder naar mijn lokaal. Toen ik de ruimte binnen kwam wilde ik op mijngebruikelijke plek, achteraan bij het raam, gaan zitten; maar er zaten al mensen. En niet zo maar mensen, zíj zaten er. De groep met de vreemde jongeren. Ze keken me vol belangstelling aan, wat er voor zorgde dat ik moest blozen en ging snel op een andere plek zitten. De klas stroomde langzaam vol en net zoals net op het schoolpleintje, staarde iedereen naar de nieuwelingen. Die leken er geen probleem mee te hebben en smoesden geheimzinnig door terwijl er soms een blik op mij werd gelegd. Ik deed net alsof ik het niet merkte, maar alweer voelde ik die rare energie.
Toen de leraar eindelijk binnenkwam liet hij de nieuwelingen naar voren komen om zich voor te stellen. Iedere andere student zou zich schamen, maar zij leken totaal relaxed. Het roodharige meisje stelde zichzelf voor als Robin en maakte gelijk bekend dat Cameron; of te wel Cam, de jongen met de grootse spieren en donkere haren die in een kuif op zijn hoofd zaten haar eigendom was. Ook Zoë, de blonde jongedame, vertelde met een grote glimlach op haar gezicht dat Mason, de jongen met blond/bruin kort haar haar vriend was. Als laatste kwam de jongen met het blonde haar, wat duidelijk geverfd was, naar voren. “Mijn naam is Niall” zei hij zachtjes. De klas grinnikte om zijn gefluister, maar hield gelijk op toen April een vijandige blik opzette. Het verbaasde mij dat hij bij de clique zat. Hij was zó anders dan de anderen van zijn groep! Misschien was het alleen zo omdat ze in hetzelfde huis woonde…

“Hoe waren ze? Iedereen praat over hen!” Eva besprong me gelijk toen ik het lokaal uitliep. Ik hoorde gegrinnik achter mij en zag dat het meisje met het rode haar, Robin, achter ons stond. Ik glimlachte verontschuldigend en trok Eva snel mee. “Dude! Ze stond achter ons!” Eva haalde haar schouders op, “Zij hebben het ook wel door hoor. Maar vertel!” “Ze waren… vreemd.” Geïrriteerd zuchtte mijn blondharige vriendin. “UGH! Meer details alsjeblieft Soph!”
Ik grinnikte tot ik de klok zag. Shit! Over twee minuten zou de volgende les beginnen! “Ik vertel het zo Eef, we moeten nu naar geschiedenis.” Snel liepen we de trappen af, richting het lokaal. “Oke, vertel!” zei Eva gelijk zodra we op onze plekken zaten. “Nouja, ze werden door iedereen aangekeken en hebben zich voorgesteld. Blijkbaar zijn er twee stelletjes.” Teleurgesteld zuchtte Eva, “ze hebben dus niets gezegd wat we nog niet wisten. Jammer. Toch wil ik meer over ze weten, er is iets met hun!” Ik knikte instemmend, ik zou ook wel willen weten wat er aan de hand was met de groep, en waar die rare energie vandaan kwam…