Hs 17 - Bye camera!

(door Silke)
*Drie weken later*
Ik loop denkend door de gangen. Gisteren was de laatste dag dat de camera's hier filmden. Vandaag zijn ze alles aan het inpakken om morgen al naar l' académie Saint Cécile, in Carcassonne te vertrekken om daar te filmen. Stiekem mis ik het nu al. Dat filmen gaf je toch echt wel het gevoel dat je speciaal was. Sven gaat ook mee naar daar. Ik denk niet of ik hem zal missen. Maar Inge vast wel. Ze is de laatste weken, dankzij die corvee enorm naar hem toe gegroeid. Het lijkt wel alsof ze samen geheimen delen. Ze gaan echt vaak met elkaar om. Leslie vindt dat niet zo leuk. Hij vertrouwt Sven nog steeds niet. Ik trouwens ook niet. Hij was de oorzaak van die corvee. Ik snap niet hoe Inge toch met hem om kan gaan. Ze wil er eigenlijk ook niet over praten met me. Als ik haar ernaar vraag, antwoordt ze dat Sven verandert is. Ik moet toegeven dat hij de laatste tijd niets meer heeft uitgestoken: geen feesten meer en zelfs geen alcohol of sigaretten meer, terwijl hij daar eerst niet zonder kon. En bovenal, hij heeft geen meisjes meer gebruikt. Hij heeft nu zelfs vrienden bij ons. Samen met Alexandra, Fabian en Monsif heeft hij een rockband opgericht. En ik moet toegeven dat ze samen heel goed klinken. Ik denk dat Sven het zelf wel heel moeilijk vindt om hier weg te gaan. Misschien zullen we hem wel nooit meer terugzien. Maar of dat nu echt zo'n slecht ding is...?

Ik zit samen met Sven in de studiezaal. We zijn er alleen. "Ik zal je missen", zeg ik. En ik meen het. Ik had dit nooit gedacht, maar Sven en ik zijn echt vrienden geworden. Ik heb hem alles verteld. Over hoe een vriendin van me in groep 8, stierf door longkanker door teveel te roken. Ik had haar steeds verteld dat ze moest stoppen met roken maar ze wilde niet naar me luisteren, ze had het ook moeilijk thuis en ze zei altijd dat ze na alles wat er thuis gebeurde wel een sigaret verdiende. Maar één werden er elke keer meer. Ik voelde me na haar dood zo schuldig dat ik haar niet meer tegen had proberen houden. Dit verhaal had ik nog nooit tegen iemand verteld, maar toen Sven en ik samen corvee hadden en hij rookte weer, voelde ik me verplicht het hem te vertellen. En sindsdien rookt hij niks meer. Hij vind dat ik me niet schuldig moet voelen aangezien ik wel geprobeerd had haar te helpen, maar dat het probleem vooral bij haarzelf lag. Het luchtte me wel op om dit na zo'n lange tijd eindelijk aan iemand te vertellen. Nu vertel ik Sven alles. Maar Leslie vindt dat niet zo leuk. "Ik jou ook", antwoordt Sven, "Vanavond nog een optreden met de band en morgenochtend moet ik hier weg." Ik krijg tranen in mijn ogen. Wie zal ik nu in vertrouwen moeten nemen voor mijn kleine geheimpjes en aan wie zal ik nu raad vragen als ik met een probleem zit? Sven glimlacht naar me ,"Je hoeft niet te huilen, we kunnen contact houden!" Ik knik. Ik kijk Sven aan en ineens zie ik het. "Jij was het, hè?", vraag ik ,"Door jou dacht hoofd Marthas dat ik te maken had met de organisatie van dat feest. Jij hebt voor die getuigen gezocht!" Hij slikt en knikt vervolgens. De tranen in mijn ogen worden zwaarder. Al die tijd deed hij alsof hij mijn vriend was, terwijl hij voor dit alles had gezorgd! "Maar hoe?", vraag ik snikkend ,"En waarom?" Hij kijkt naar de grond ,"Je weet dat ik een eigen kracht heb. Dat is hypnose. Of dacht je echt dat al die meiden op mijn karakter vielen of zo? Ik zorg daar zelf voor, maar op sommigen zoals jij werkt mijn kracht blijkbaar niet. Jij lag niet direct voor mijn voeten toen ik hier binnenkwam, dat vond ik interessant, daarom probeerde ik via een andere weg in je buurt te komen. Ik hypnotiseerde Sterre en Femke en zij vertelden aan hoofd Marthas dat wij samen dat feest hadden georganiseerd. En sindsdien ben ik je alleen maar leuker beginnen vinden. Ik kan er niet aan doen, dit voelt echt, niet zoals bij al mijn vorige liefjes. Het spijt me." Ik kijk hem woest aan. Ik dacht dat we vrienden waren. Hij heeft me dus de hele tijd voorgelogen, maar stiekem vind ik het wel schattig dat hij zo ver voor me gaat. "En mijn beste vriendin dan?", vraag ik ,"Dankzij jou zijn zij en haar boyfriend niet meer samen. Ze schreef hem zelfs een brief maar hij heeft nooit geantwoord. Hij maakt de leerkrachten nog steeds wijs dat hij moe wordt elke keer als we magieles hebben of zoiets." "Ik weet het", antwoordt Sven ,"En ik wou dat ik dat kon terugkeren als ik jou daardoor zou kunnen krijgen." Ik schud mijn hoofd ,"Ik heb een vriendje, Sven." Daarna draai ik me om en ren weg.
Vanavond is die eindshow voor het programma. Daar wordt voor de laatste keer gefilmd. Ik treed er op, samen met Leslie. En Chanyeols vrienden zijn zelfs speciaal vanuit Zuid-Korea naar hier gekomen voor dit optreden. Ik zucht diep. Ik wil zowel Lelie als Sven niet onder ogen komen op dit moment, maar ik zal wel moeten... Ik ga naar de kleedkamer en neem het setje dat voor me klaar hangt. Silke en Britney staan luid te giechelen, ik kan niet horen waarover. Wanneer ze mij zien, zwijgen ze. "Is er wat, Inge?", vraagt Britney ,"Het lijkt net of je gehuild hebt!" "Er is niks!", schreeuw ik er uit, onvriendelijker dan wat de bedoeling was. Mylène en Rosanne komen in dezelfde glitterkleedjes naar ons toe, maar ik draai me om en loop naar mijn kamer. Ik weet niet of ik zo zal kunnen optreden, misschien moet ik het maar niet doen. Ik gooi de kleren op de grond van de kamer en barst in huilen uit.