Ontsnapt!

Nicolaï werd met een ruk wakker. Purotus. Dat meisje was de dochter van zijn aartsvijand, Purotus. Hij ging terug slapen. Morgen vertrekt hij naar het regiment van Ritus, op 4,5 dag per draak verwijderd. Hij ging dat meisje voor de ogen van Purotus doden. Dan gaat Purotus sterven van verdriet en wie heeft dan de leiding over de drakendoders? Niemand, want hij laat Ritus de zonen van Purotus vermoorden. Dan is hij heer en meester van de wereld. Niemand zal hem tegenhouden. Ook Mercor Dragon niet.

Areno had veel te vertellen; wat er was gebeurd na zijn ontvoering, hoe hij het overleefde en hoe gemarteld werd. “Het was afschuwelijk Halambra! Toen ik voor het eerst naar de beul werd gebracht in de marteltent, zag ik overal lichamen liggen, sommigen schreeuwden het uit van pijn, maar niemand liet ook maar één woord los.” Ze zwegen, omdat er een wachter voorbij kwam. Toen was het Halambra’s beurt om te vertellen wat er na de ontvoering van Areno was gebeurd. Ze vertelde ook over Mercor, hoe hij haar had verzorgd en... hoe ze verliefd op hem werd. Ze vertrouwde hem, het was tenslotte haar tweede oudste broer. “Mercor is een vriendelijke jongen, hij kwam me verzorgen nadat ik van de marteltent terugkwam. Hij beschouwde mij als een broer, omdat hij en ik ongeveer evenveel gemeen hadden. Ik werd meestal door mijn vader belachelijk gemaakt, hij werd door zijn vader mishandeld. Tenslotte heb ik mijn naam aan hem gezegd en in ruil daarvoor kreeg ik zijn naam.” Halambra vroeg of hij Mercor nog had zien terugkomen van de plek waar hij heen ging. “Nee, ik vrees dat hij dacht dat alle drakendoders zo vriendelijk waren zoals wij, en naar ons kamp is gevlogen.” Halambra trok helemaal wit weg. Wie moest nu de gevangenen helpen? Hij is hun laatste hoop.

“Damar! Geef mij je hand!” riep Mercor naar Damar. Kalo spuwde een steekvlam richting hun belagers. Toen Damar op de rug van Kalo zat, steeg hij op. Nadat ze het kamp achter zich hadden gelaten, vroeg Mercor aan Damar: “Gaat het? Ben je gewond?” “Ik heb alleen een snee in mijn kuit, en jij?” en Mercor viel bijna van Kalo. “Mercor!” schreeuwde Damar. En toen zag hij wat er aan de hand was. Er was een dolk in zijn zij blijven zitten, en nog wel tot aan het hef. Automatisch begon Kalo te landen, hij voelde dat er iets was met zijn baas. Toen ze op de grond stonden, hielp Damar Mercor van zijn draak en hij legde hem op de grond. Ze waren in het Zingend Woud. Damar had altijd een tas met EHBO spullen bij. Hij trok de dolk uit Mercors zij. Mercor slaakte een geweldig luide kreet. Daarna begon Damar de wond te onsmetten en te verzorgen. Toen dat gedaan was, verzorgde hij zijn eigen been. Mercor was, nadat Damar de dolk uit zijn zij had getrokken, buiten bewustzijn. Plotseling hoord Damar gezang, eerst zacht, en daarna luider en luider. En te laat besefde Damar dat ze hem in slaap zongen. Kalo sloeg een brul, voordat hij en Damar in slaap vielen.