07/01/2015 - Gedachten

John Green. Het is een auteur die volgens mij prachtige boeken heeft geschreven en ik heb ze allemaal met veel plezier gelezen. In zijn verhalen zijn er meestal ook altijd mooie zinnen verborgen waaronder deze: "Once you think a thought, it is extremely difficult to unthink it."

Een vrije vertaling: eens er een gedachte in je opkomt is het moeilijk om deze weer te laten verdwijnen.
Naar mijn mening heeft hij daar gelijk in. Gedachten kun je niet zomaar loslaten. En ze blijven altijd ergens aanwezig in je geheugen, of je nu wilt of niet. Bij sommige momenten is het al moeilijker om gedachten te laten verdwijnen dan bij andere. Neem nu bijvoorbeeld een moment waarbij je zeer ongerust bent over iemand. Vaak denk je meteen aan het ergste scenario. En het is moeilijk om die beelden op dat moment weer te laten verdwijnen aangezien je ongerustheid de overhand neemt en je niet meer helder kan nadenken.

Negatieve gedachten blijven vaak ook langer hangen dan positieve. En ook al ben ik zelf een optimist, ook bij mij is dit het geval. Een van die vreemde eigenschappen aan de menselijke natuur.

Meestal als ik aan iets denk, vloeit de gedachte automatisch over in een andere en nog een andere en nog een andere tot op een punt dat ik niet meer weet wat die eerste gedachte nu weer juist was. Dat is één manier om gedachten te laten verdwijnen: ze te laten overspoelen door andere gedachten tot die ene gedachte zover ondergedompeld is in je volgende gedachten dat je hem niet meteen terug vindt. Je kan gedachten laten verdwijnen, maar bij sommige gaat dit al iets gemakkelijker dan andere.

Al hebben gedachten ook soms wel eens de neiging om terug boven te drijven, ondanks de moeite die je hebt gedaan om ze te doen verdwijnen. Bij mij blijven gedachten die gaan over verhalen of over (onrealistische) toekomstdromen het vaakst hun weg terugvinden in de wirwar van mijn geheugen.

Ach, één ding is zeker: het menselijk brein is een eigenaardig iets.