035

Lauren Brown

Ik lag in bed met Jason naast me. Hij probeerde m'n kleren uit te doen, maar daar had ik totaal geen zin in. Ik had het al met Justin gedaan.. Ik weet dat het slecht is wat ik heb gedaan, maar ik kon Justin niet weerstaan. We hadden afgesproken om het hierbij te laten en het niemand te vertellen. Ik weet van mezelf dat ik hierover in ga zitten en het dus kwijt moet aan iemand. Jason sliep al. Ik zelf kon totaal niet slapen. Het zat me dwars.

Nadat ik toch nog anderhalf uur heb kunnen slapen word ik wakker gemaakt door Jason. Hij stapt het bed uit en loopt naar beneden. Ik blijf nog even liggen. Ik pak m'n telefoon erbij en zie dat ik een berichtje heb van Justin wat me doet slikken. Ik open het berichtje na een minuutje. "Lau, ik wil je vandaag nog zien. Ik moet vanavond weer weg. Laat het me weten x". Ik weet niet hoe ik erop moet reageren dus dat doe ik dadelijk wel. Eerst moet ik met Jane praten over wat er gister gebeurd is.

Gelukkig reageerde Jane al snel op m'n berichtje. Ik zit nu bij haar thuis. Ik had al snel heel m'n verhaal gedaan. Ze reageerde niet eens alsof ze het schokkend vond. Ze had gezegd dat mijn gevoelens voor Justin nooit zijn weggegaan en dat we bij elkaar horen. Maar dat is onmogelijk als hij een vriendin heeft en het niet uitmaakt. In mijn opzicht vind ik het heel anders. Natuurlijk heb ik een vriend en is wat ik heb gedaan heel erg fout. Maar ik kan het uitmaken zonder problemen. Dat is niet wat ik wil, maar als het niet anders kan, kan het niet anders. 'Maar ga je nou met hem afspreken?' Ik haal m'n schouders op. 'Waar ben je bang voor?' 'Ik ben niet bang. Maar ik ben gewoon fout bezig. Justin gaat vanavond alweer weg. Ik heb mezelf hiermee alleen maar meer pijn gedaan'. 'Hij heeft je niet gebruikt schat. Hij houdt echt van je, maar dat zie jij niet'. Ik schud m'n hoofd. 'Ik ben er klaar mee, Jane. Als hij echt van me houdt, kapt ie met heel zijn relatie en gaat 'ie verder met mij. En dat doet 'ie niet. Ik ga hem vandaag precies zeggen hoe ik hierover denk'. Heel standvastig. 'Je moet doen wat jij denkt dat goed is. Ik wil je ook zeker niet tegenhouden, maar ik vraag me af of het nut heeft dat je het hem gaat vertellen. Dat heb je al eerder gedaan, Lau.. Weet je dat nog?' Ik knik. ' Het is toen goed gekomen, maar heb jij nu een relatie met hem of niet?' Ik schud van nee. Ik weet ook wel dat Jane gelijk heeft maar het zit me dwars en ik vind gewoon dat hij moet weten hoe ik erover denk en ik wil gewoon heel graag weten waar ik nu sta. Ik pak m'n telefoon van de tafel en open Whats'app. Ik ga naar het gesprek met Justin. 'Ik moet je spreken. Jason is rond een uur of 5 weg. Hij komt ook niet meer naar m'n huis vandaag, Rond een uur of 6 bij mij?' Ik verzend het berichtje en wacht af op antwoord. Ik hoef gelukkig niet heel lang te wachten. 'Tot vanavond x'. Ik vergrendel mijn telefoon weer. 'Hoe laat heb je afgesproken?' Ik slaak een diepe zucht. 'Rond zes uur'.'Het komt wel goed, liefje. Of jullie nou echt wat krijgen of niet. Of hij het nou uitmaakt of niet. Het komt goed. Blijf een beetje positief'.