Mijn stem klinkt als een kraai met een flinke verkoudheid waarvan de nek word omgedraaid.

'Ah wat een schattige hereniging.' Klinkt opeens de venijnige stem van Nyx. De stem laat de rillingen over mijn rug lopen en ik grijp Jazz haar hand vast, ze geeft me een bemoedigend kneepje. De rest komt ook bij ons staan. 'Wat wil je van ons?' Vraagt Argus nogmaals. 'Nou zoals mijn anderen "gasten" jullie vast wel hebben uitgelegd zijn jullie speciaal. Want in plaats van halfgod zijn jullie 3/4 god. Jullie krachten zijn sterker dan die van elke halfgod dan ook, dus wil ik jullie gebruiken om aan de macht te komen. Om erachter te komen wie de sterkste is ga ik jullie tegen elkaar laten strijden.' Zegt ze met een kille lach. Ik zie de ontzetting op hun gezichten. 'Dus allemaal herenigd? Goed, dan kunnen jullie je nu klaarmaken om te sterven.' Klink haar kille stem. Naast me hoor ik hoe Jazz een verstikt geluid maakt en de tranen nog steeds geluidloos over haar wangen lopen. 'En wat als we dat niet doen?' Snauwt Lyra terwijl Argus beschermend zijn arm om haar slaat. Ze grinnikt. 'Oh, ik kan het jullie laten doen, maar daar is geen lol aan. Dus anders ben ik helaas genoodzaakt om... mijn maatregelen te nemen.' Zegt ze voldaan. Ik hoor vanaf hier hoe Jeremy met zijn tanden knarst. 'Goed, mijn monsters brengen jullie naar de kamer hiernaast zodat jullie je voor kunnen bereiden, maar let op. Ik ben overal en nergens.' De kilte in haar stem doet me huiveren. We worden door een groepje gorgonen in een kamer geduwd en de deur valt me een knal achter ons dicht.

'Goed wat doen we nu?' Vraag ik. Iedereen kijkt gelijk naar Jazz en Lyra. 'Waarom kijkt iedereen naar ons, wij zijn net bijna dood gegaan en jullie denken dat wij iets weten?' Vraagt Lyra verontwaardigd. Jazz kijkt ons alleen gepijnigd aan. Ik sla mijn armen om haar heen, wat had ik mijn grote zus gemist. 'Kunnen we Jazz niet eerst even helpen?' Vraagt Lyra geïrriteerd. Jazz knikt heftig. 'Ik kan even kijken, misschien heb ik nog dat kleine flesje nectar.' Zegt de blonde jongen, volgens mij heette hij Argus. Hij diept in zijn zakken en haalt er dan met een triomfantelijk gezicht een piepklein flesje uit zijn borstzakje. Voorzichtig dient Lyra de nectar toe. We kijken hoopvol naar Jazz die nog steeds verstikte geluiden maakt. 'Het heeft niet gewerkt.' Zegt ik teleurgesteld. 'Nou ja, als we de verhalen van Abby moeten geloven is het zo toch veel rustiger.' Zegt Casper venijnig. Jazz springt woedend op en valt hem aan. Die twee lijken elkaar al van eerder te kennen, maar dat kan toch helemaal niet? Maar sinds ze elkaar zagen haten ze elkaar. Snel trekken Jeremy en Lyra haar van hem af. Haar mond maakt bewegingen zonder geluid maar Jazz kennende scheld ze Casper nu in alle talen die ze kent, inclusief Grieks, uit, en ik geef haar geen ongelijk. 'Wat een rot opmerking Casper, dat zouden we bij jou niet moeten proberen. Dit is al erg genoeg en dan ga je je teamleden ook nog eens uitschelden. Triest geval ben je zeg.' Zeg ik woest terwijl ik weer bij Jazz neer kniel. 'Het komt allemaal goed.' Zeg ik sussend. Tranen wellen weer in Jazz haar ogen op maar ze knippert ze verwoed weg en staat op. Vastberaden recht ze haar rug en zoekt in haar zakken. Ze haalt er een klein potloodje uit en ze begint op de muur te schrijven.

Allereerst, Casper je bent een arrogante klootzak. Haar lippen vormen een voldaan lachje en ik grinnik terwijl Casper haar woest aankijkt. Ten tweede, Abby jij kan ook zingen. Goed als we de monster zover kunnen krijgen ons te laten gaan, kunnen we misschien onszelf bewapenen en zo de monsters verslaan. Ze kijkt ons triomfantelijk aan. Mijn mond hangt open. Ik en zingen? Mijn stem klinkt als een kraai met een flinke verkoudheid waarvan de nek word omgedraaid. 'Ik vind het een geniaal plan.' Zegt Jeremy terwijl zijn ogen beginnen te fonkelen, zoals altijd als er iets spannends staat de gebeuren. 'Goed, laten we dan onze wapens maar uitzoeken.' Zegt Lyra terwijl ze Casper meetrekt.

We lopen de schappen langs en kiezen allemaal wat uit. Jazz en ik worden enthousiast bij de bogen en we kiezen allebei een boog van goddelijk brons die perfect uitgebalanceerd is. De koker met pijlen sla ik om mijn schouder waar hij stevig achter mijn schouderblad zit. Dan zoeken we goede bescherming. Iedereen vind een passend borst kuras. Nu iedereen bewapend en beschermd klaar staat kijken ze vol verwachting naar mij. Ik word rood. 'Ik.. ik kan helemaal niet zingen.' Zeg ik onzeker. Jazz pakt me bij mijn schouders en kijkt me recht aan met haar paars blauwe ogen. Ze praat zonder geluid maar helaas voor haar ben ik erg slecht in liplezen. 'Wat?' Ik kijk haar niet begrijpend aan. Ze gooit wanhopig haar armen in de lucht. Jeremy komt erbij staan. 'Wat je zus probeert te zeggen is dat je een geweldige stem bent, je bent een ware dochter van Apollo.' Jazz knikt hevig en kijkt Jeremy dan dankbaar aan. Onzeker kijk ik naar alle gezichten die verwachtingsvol terug staren. Nee, ik kan dit niet. Denk ik bij mezelf. "Kom op Abby, je BENT een ware dochter van mij." Klinkt er opeens in mijn hoofd. Verbaasd kijk ik om me heen maar ik zie niemand anders dan mijn vrienden. Hou vol, hulp is onderweg en de goden zijn nu aan het vergaderen over hoe we Nyx kunnen verslaan. Maar nu moet je sterk zijn. Laat zien dat je Apollo waardig bent. Dan verdwijnt de stem weer en dringt het tot me door wie het was. Apollo, mijn vader. Jazz snakt naar adem en ik kijk met een ruk naar haar.

Eerst produceert ze alleen schorre geluiden maar dan haalt ze diep adem. 'We doen het samen. Je moet me echt helpen Abby, ik kan het niet alleen.' Haar stem klinkt zwak maar ze kan tenminste weer praten. De anderen kijken ons stomverbaasd aan. 'Kan iemand ons vertellen wat er zojuist gebeurt is?' Vraagt Casper chagrijnig. Jazz opent haar mond, waarschijnlijk om hem nu eens goed de waarheid te vertellen maar Lyra stuurt haar een waarschuwende blik en met moeite slikt ze haar woorden in. Snel leg ik de anderen uit wat er gebeurt was en ze staarden me met open mond aan. 'Dus de goden komen ons zelfs te hulp? Maar er sterven zo vaak halfgoden.' Zegt Argus niet begrijpend. 'Maar wij zijn niet zomaar halfgoden wij zijn 3/4 god. Dat is hetzelfde als bij de normale goden. Die hebben ook de grote goden en halfgoden hebben dat ook.' Legt Casper snel uit. 'Dus eigenlijk zijn wij de G.H.G?' Vraagt hij grijnzend. 'Focus, eerst ontsnappen.'