X

Ik loop het water uit en meteen komt Alisia op mij afgevlogen.
'Je hebt alles gewonnen! Wat goed! Je word waarschijnlijk jager! Mijn beste vriendin jager! Wouw!' Ze begind bijna op-en-neer te springen van blijheid.
'Je was inderdaad erg goed tijdens de gevechten, maar een ding waar we zullen moet werken als je jager word, water gevechten,'zegt Iris. We lopen naar mijn en Alisia's huisje. Als we binnen komen zit Allexander aan de tafel.
'En, hoe ging het?'
'Ze heeft alles gewonnen! Waarom was jij er niet bij?'
'Ik had een opdracht voor de markt dus ik kon niet kijken.' Hij kijkt sip en staard mij met pupy ogen aan.
'Nee, ik ga nu nog niet weer vechten. Ik heb al in het ziekenhuis gelegen, dat wil ik niet nog een keer,' zeg ik lachend. Alisia pakt een paar bekers en doet er water in. We krijgen allemaal een beker met water en een chocoladekoekje. Ik eet mijn koekje gulzig op en drink dan het water op.
'Waarneer word bekend gemaakt wie jager word,' vraag ik aan Iris.
'Meestal de dag daarna of nog later, nooit eerder. Zo kunnen ze alle uitslagen te gelijk opnoemen.' Ik kink en kijk naar buiten. Hoe vak zou ik nog in het ziekenhuis komen als ik jager ben? Ik voel mijn telefoon trillen.
Mam: Hai. Hoe ging het vandaag?
Ik: Wel goed hoor, ik heb vandaag gevochten.
Mam: O, hoezo?
Ik: Omdat ik mee deed aan gevechten om jager te worden.
Mam: En? Wat is de uitslag?
Ik: Alles gewonnen!
Mam: Goed gedaan. Maar ik moet gaan. Doeg!
Ik: Doeg! Doe de groeten aan pap.
Mam: Zal ik doen!
Ik kijk weer naar buiten en doe mijn ogen dicht. Ik voel een raar gevoel in mijn maag. Kennelijk voelen de anderen het ook dus lopen we naar buiten. We zien een grote massa mensen staan ik loop er snel naar toe met de anderen op de hielen. Midden in de massa zie ik een oude vrouw liggen. Zou ze..? Plots steekt ze haar arm in de lucht. In haar hand zit een papier.
'ALLES ZAL VERANDEREN, WEES GEWAARSCHUWD!!!! THE DARK STARS HEBBEN DE OORLOG VERKLAARD!!!!!' Dan rollen haar ogen omhoog en valt haar arm weer naar beneden. Haar lichaam blijft levenloos op de grond liggen.
'Aan de kant, laat me er langs,' schreeuwt Spike. Hij baant zich een weg door de menigte. Ik hoor iedereen mopellen. Ik schuif zenuwachtig heen en weer. Kunnen de dark nogwattessen echt de oorlog verklaren? Spike probeert ondertussen het papiertje uit de vrouw haar handen te rukken.
'Hierbij verklaren wij, THE DARK STARS, de oorlog. We zullen al uw roedel leden vermoorden als u zich nu niet overgeeft Spike.....' hij neemt diep adem en leest weer verder.'.... als wij niet binnen een week een overgavings brief krijgen zullen we uw roedel plat gooien. Groetjes de Alfa en Luna van THE DARK STARS.' Ik voel hoe mijn hart steets sneller begind te slaan terwijl ik ook steets sneller begin te ademen. Ik sluit mijn ogen en probeer mezelf gerust te stellen. Alles zal goed gaan, ik weet het zeker. Mijn hartslag begind juist steets sneller te slaan terwijl ik dit bedenk. Het komt niet goed dat weet ik nu al. Als ik mijn ogen open doe zie ik Spikes ogen recht in mijn ogen kijken. Ik probeer weg te kijken maar hij drukt met zijn handen mijn gezicht terug.
'Wil je even me komen naar mijn kantoor,' vraagt hij op een toon die waarschijnlijk onaardiger klonk dan hij werkelijk bedoelt is, tenminste dat hoop ik. Ik begin nu ook nog te rillen van top tot teen terwijl ik achter hem aan loop. Hij houdt de deur van zijn kamer open. Inmiddels is breekt het zweet me uit.
'Heb jij hier iets mee te maken?'
'Nee, dat weet u toch wel?' Ik kijk naar zijn kwade blik.
'Alleen je woord is niet genoeg, hoe wil je bewijzen dat je niks hebt gedaan?'
'Vingerafdrukken bekijken?' Hij snuift en ik voel me inmiddels op het punt staan om in huilen uit te barsten.
'Nee dat zal helpen! Daar bewijs je ook niks mee, als je handschoenen aan had.' Ik voel plotseling alle die ik heb opgespaard naar buiten komen. Maar ik laat er niks van merken.
'Zolang je geen bewijs hebt met dat je het niet hebt gedaan moet je in de kerker.' Opdit moment zou ik het liefst zo hard mogelijk WAT!? roepen of in een wolf veranderen in een wolf en door het raam springen en weg rennen. Maar dat zou mij alleen maar verdachter maken. De Alfa roept een paar mensen die al snel binnen komen. Ze pakken mij bij mijn armen en sleuren mij naar de kerker. Ik voel hoe mijn voeten pijnlijk over de vloer schrapen. Ik word in een kamer gegooid en de deur word op slot gedaan. Ik had best kunnen proberen om er door heen te rammen maar ik heb er de energie niet voor. Niet veel later komt een man binnen met een naald. Hij steekt hem in mijn huid waardoor ik totaal verlamd word. Ik voel hoe mijn zakken leeg worden gehaald en hoe de eerste traan over mijn wang rolt. Als mijn mobieltje en portemonnee uit mijn zakken zijn gehaald loopt de man weer weg. Ik voel me machteloos, niet alleen omdat ik me niet kan bewegen maar ook omdat ik niet door mijn pack word vertrouwd. Waarneer ik na een half uur eindelijk weer een beetje te kunnen bewegen probeer ik in een wolf te veranderen. Maar mijn lichaam weigerd en al snel ga ik tegen de muur zitten. Ik moet wat bedenken, anders ga ik me zo vervelen. Als snel besluit ik dat ik maar lenigheids oefeningen ga doen. Ik ben niet super lenig dus wat oefeningen zullen helpen. Ik probeer de spagaat te doen.
'Heb jij echt wat te maken met die oorlog?' Ik schrik zo erg van de plotselinge stem dat ik mij met armen vergeet te ondersteunen. Ik val in een spagaat maar rol meteen om en kijk naar de deur. Daar staan Alisia met betrande ogen naar mij te kijken.
'Nee natuurlijk niet. Denk je dat wel dan,' vraag ik aan haar. Ik zie hoe haar ogen beginnen te twijfelen. Ik kijk naar de grond, draai me om en loop naar een hoek van de cel.
'Sorry, maar ik vertrouw eerder mijn eigen Alfa dan een nieuw roedel lid.'
'Dat had ik ook gedaan. Maar weet wel dat je het dan aan de verkeerde eind hebt.' Ik kijk haar nog een keer aan en let dan niet meer op haar. Plotseling hoor ik nog iemand voor de tralies staan. Spike. Zijn ogen staan niet meer woedend, maar juist verdrietig.
'Je hebt een groot hart Elena, maar ik kan je niet vrij laten zolang er geen goed bewijs is. En ik probeer die ook te vinden.' Hij glimlacht naar mij, maar ik reageer niet. Plotseling bedenk ik me iets.
'Mag ik mijn telefoon terug?'
'Pardon?'
'Als ik die terug mag kan ik bewijs leveren.' De Alfa trekt een wenkbrauw op maar loopt dan naar boven.
'Wat ben je vanplan Elena?'
'Wees gerust. Ik ga niemand bellen of wat dan ook.' Niet eens een minuut later komt de Alfa terug met mijn telefoon.
'Kom bij de tralies staan en laat zien wat je van plan bent.' Hij geeft mij mijn mobiel en ik voel meteen mijn zelfvertrouwen weer groeien.
'Kijk een van mijn vrienden zit bij een hack club, dus ik heb wat trukjes van hem geleerd.' pike kijkt mij vragend aan.
'Hij heeft mij geleerd hoe je in een onopgenomen video van vijf dagen tot een minut kunt bekijken. Dus als ik dat doe kan ik genoeg matriaal verzamelen omhet te kunnen bewijzen!' Alisia kijkt mij blij aan, ze is dus wel echt een vriendin van me. Ik doe wat ik moet doen en al snel kom ik er in. Ik ben altijd voorbereid op dit soort situaties, dus zorg ik ervoor dat mijn camera van mijn telefoon altijd boven mijn broekzak uit komt.