IX

'Goedemorgen nieuw lid van de pack.'
'Mmmmmmmmm, hoe laat is het?'
'Acht uur S'ochtends Elena. Tijd om op te staan.' Ik stap uit bed en proef meteen weer de smaak van het drankje van gister avond. Riol water en as. Ik loop naar de badkamer waar ik me wat op fris en loop naar de eetkamer. Op het kleine tafeltje liggen allemaal versgebakken broodjes op liggen. Ik ga op een stoel zitten en begin te eten.
'Hallo, hoe gaat het,' vraagt Allexander plotseling.
'Wel goed hoor met jou?'
'Gaat wel.' Hij gaat ook aan de tafel zitten en eet zijn eigen brood op.
'Van middag gaan ze kijken wat voor taak we in deze pack zou kunnen krijgen. We moeten er om kwart over twee zijn.'
'Wacht, hebben jullie ook nog niet dan?'
'Noop, vanmiddag gaan ze uitleggen wat we moeten doen om ons voor een ding te bewijzen. Ik ga voor verpleger denk ik. En jij?' Ik verslikte me in mijn broodje.
'Weet ik niet, Alisia zei dat jager wel wat voor me is.'
'O, echt? Ben je zo snel en sterk dan?'
'Uit testen?' Ik kijken hem grijnzend aan. We eten onze broodjes op en rennen naar buiten. Ik verander in een wolf en ren zo hard ik kan naar het bos. Ik verberg me in de bosjes en zodra Allexander langs komt rennen ren ik. Een klein stukje achter hem aan en spring dan op hem. Hij gooit me van hem af maar ik land op mijn poten. De adrenaline voel ik door mijn aderen stromen. Ik spring op zijn staart af en gooi hem tegen een boom aan. Hij staat op en schud zijn kop.
"Kun je niet beter," stuurd hij naar me toe via zijn gedachten.
"Wil je dat echt?" Ik spring tegen een boom op en laat mijn klauw vlak langs zijn snuit razen waardoor hij even uit concentratie is en dan gooi ik hem op de grond. Ik krijg weer een adrenaline kik maar hou me in. Ik ga boven op hem liggen.
"Heb je."
"De volgende keer zal je niet zo makkelijk winnen."
"Tuurlijk." Plotseling komt Spike uit de bosjes stappen
'Dat was een goed gevecht, hoe vaak heb je al gevochten?' Ik verander in een mens en denk diep na.
'Om presies te zijn 1 keer.'
'Dan ben je erg goed, Alisia had gelijk, meschien moet je wel jager worden.'
'Het lijkt me een eer, maar alstublieft wilt u mij niet steets volgen, ik voel me dan een beetje ongemakkelijk.' Hij knikt.
'Ik zal het proberen, maar je moet wel weten dat je als nieuweling beter in de gaten moet worden gehouden.' Ik knik waarna hij weer weg loopt. Ik wrijf mijn ogen uit en kijk Allexander aan.
'Laten we maar een terug gaan, Allisia wacht waarschijnlijk op ons.' We veranderen in wolven en rennen samen terug naar ons huisje.
'Hallo, fijn ge stoeit?'
'Ja hoor alleen...' Allexander kijkt mij aan'..... mevrouw heeft mij verslagen.' Ik schiet in de lach en al snel lachen hun ook mee. We lopen naar binnen en gaan aan tafel zitten.
'Wat ga jij proberen te halen Alisia,' vraag ik aan haar.
'Ik weet het niet, maar mij lijkt kinderoppas wel wat.'
'Leuk, maar vraagje. Zijn er heel veel wolven die jager willen worden?'
'Ja, helaas wel. Lang niet iedereen is sterk genoeg hoor maar er zijn een paar sterke.'
'Minstens de helft van de jongere wolven is op dat baantje uit. Dus ik zou maar goed oppassen.' Ik zucht.
'Weten jullie zeker dat ik het kan?'
'Natuurlijk, zelfs de Alfa heeft het met een omweg gezegd.' Ik bijt op mijn tong. Dat is waar, maar toch. Ergens voel ik me niet helemaal veilig.
'Hoe worden de jagers dan uit gekozen?'
'Het is het zelfde als wij net hebben gedaan, vechten. De gevechten worden op verschillende tereinen. Bijvoorbeeld: open vlakte, in het bos, op een erg mul gemaakte zand vlakte en in het water. Waar wij gister zwemmen is het.'
'Waarneer beginnen de gevechten dan?'
'Een uur na de uitleg waarneer iedere wolf zich ergens heeft ingeschreven,' zegt Alisia. Ik knik.
'Kunnen we dan nog even oefen met vechten in het water?'
'Tuurlijk we hebben nog een uur.' We rennen weer naar buiten. Ik verander in een wolf en ren naar het water. Ik ben er in vijf minuten en ik spring er meteen in. Ik kan net staan dus zullen er verschillende wolven niet kunnen staan. Allexanander springt boven op me maar ik draai me om zodat ik hem onder water druk. Hij komt boven water en staat vlak voor me. Ik duik onder water en weet hem van af onder aan te vallen. Hij schiet een stukje om hoog en ik spring weer boven op hem.
"Oké, ik geef me over. Je bent echt sterk."
"Ik dacht dat me lastiger zou laten winnen." Hij haald zijn schouders op en we lopen de wal op. Ik schud me uit en ik ren naar ons huisje waar ik schonen kleren aan trek. Als ik weer in de eet kamer kom zie ik dat het twee uur is. De zenuwen worden steets groter.
'Laten we gaan.' We lopen naar de voor kant van de Vila toe waar een klein marktje is met voor alle beroepen een kraampje. En daar staat een kraampje met jager er op. Mijn adem stokt me in de keel als ik dat boordje lees. Er staan al wat kinderen bij maar de meesten staan te wachten bij het podium. Na kort te hebben gewacht staat Spike eindelijk op het podium samen met zij Luna.
'Hallo allemaal, vandaag is de job markt. Vandaag zal iedereen een baan kiezen, of die er oom voor word uit gekozen is maar de vraag.'
Plotseling staat er een redelijk gespierde jongen op de roept:' Ik word zoizo jager.' Als of niemand ooit Spike's toespraak heeft onder broker gaat hij verder.
'Iedereen heeft een goede kans op een baan maar deze persoon moet zich wel bewijzen. De jagers vechten, kinderen oppassen moeten een dag voor een jong kind zorgen en bakkers moeten hun beste broden baken willen ze slagen.' Hij kijkt naar mij.
Iedereen mag mee doen. Niemand word voor getrokken. Ga nu maar een job uit zoeken.' Iedereen stormt op een kraampje af en ik loop ook naar het kraampje "jager" toe.
'Kijk eens wie we daar hebben, de nieuweling,'zegt de jongen die zeker weet dat die jager word. Ik negeer het en loop naar een inschrijf formuleer. De jongen gaat achter me staan en zegt:' Je komt er toch niet bij, probeer het ook maar niet. Ik kan niet wachten om je af te maken.'
'En ik ook niet om jou te verslaan,' grom ik tussen mijn tanden door.
'O, kijk nou wat we hier hebben een brutale eenzame wolf.' Ik rol met mijn ogen en loop naar Alisia en Allexander toe die ook al klaar zijn. De jongen blijft me volgen.
'Wat moet je,' vraag ik aan hem. Uit het niets haalt hij uit naar mijn gezicht. Maar ik kan hem nog net ontwijken en ik klem zijn arm vast en laat hem met een salto op zijn rug vallen. Ik hurk bij hem neer.
'Een ding moet je weten over mij, maak me niet zomaar boos.' Ik sta op en loop weg, met de anderen op mijn hielen.
'Zo, je durft wel he? Dat was het populairste kind van iedereen.'
'Ja en? Al was het de Alfa ik laat me niet zo op de kop zitten.'
'Je wee dat je nu waarschijnlijk een hele groep wolven achter je aan.'
'En? Als ze ruzie zoeken kunnen ze dat krijgen.' Ik blijf stil staan. Draai me om en loop terug naar de markt. Het is echt verbazing wekkend hoe snel ze een programma hebben voor de gevechten.
'Mijn eerste gevecht is in het bos tegen ene Pascal. Het is meteen het eerste gevecht.'
'Mooi, je moet dan moet je de rode boordjes volgen. We zien je daar.' Ik knik en loop in de richting van de rode bordjes. Als snel kom ik zonder enige problemen aan in het stuk bos waar ik moet zijn. Ik meld me bij de jury. Ik loop de ring in en zie daar ook een donkere jongen staan met zwart haar. Hij heeft bijna geen spieren.
'Zodra ik zeg dat je mag beginnen val je aan oké?' We knikken en staren elkaar strak aan. Ik voel steets meer adrenaline door mijn aderen stromen.
'Deelnemers klaar? En... START!!!!' Ik verander in een wolf en ren op hem af. Ik maak een sprong waardoor ik over hem heen spring en ik val hem aan van acher. Voor het eerst zet ik mijn nagels in zijn kastanje bruine vacht. Ik boor steets dieper maar laat dan los. Hij ligt even op de grond maar staat dan op. Hij gromt woest naar mij, ik grom terug. Ik spring op zijn staart af en smijt hem daar aan tegen een boom. Ik laat hem weer vallen maar dit keer blijft hij liggen. Ik loop naar achter.
"Heb ik gewonnen?" Geen antwoord. Ik loop dichter bij en merk dat hij buiten bewust zijn is. Ik kijk naar de scheids die fluit en schreeuwt:'De eerst wedstrijd is gewonnen door Elena.' Ik verander in een mens en loop op de buiten bewust zijn wolf af. Waarneer ik naast hem sta word hij net wakker. Hij verandert in een mens.
'Heb ik gewonnen,' vraagt hij aan mij. Ik schud mijn hoofd.
'Ik heb gewonnen, maar je was erg sterk.' Ik steek mijn arm uit en hij pakt hem aan. Ik trek hem omhoog en loop naar Alisia die inmiddels al is ge komen.
'Dat ging goed zeg! Hopelijk gaat het altijd zo makkelijk,' zegt ze blij.
'En wat moest jij eigenlijk doen?'
'Nou, we hebben allemaal een kindje gekregen en iemand die ons de hele dag op mij let.' We lopen terug naar de markt om te kijken waarneer mijn volgende gevecht is.
'De volgende is pas over een uur. Wat gaan we nu doen? Ik durf niet met je te oefenen.'
'Maar ik wel,' zegt een meisje van ongeveer achttien.
'Hai, ik ben Iris. Een van de jagers hier. Ik zag je gevecht, het was erg goed.'
'Wat dat wel volgens de regels,' vraag Alisia.
'Er staat nergens dat het niet mag, ik heb alle boeken door gelezen.'
'Nou dat is fijn, kan ik een beetje oefenen.' We lopen naar een open vlakte en gaan tien meter van elkaar af staan.
'Klaar en begin!' Ik. Verander meteen in een wolf en ren op Iris af. Ze blijft gewoon staan. Nog maar twee meter van mij verwijdert verandert ze razend snel in een grijze wolf en gooit me om ver. Im sta meteen op en ontwijk nog net haar klauw. Ik spring over haar heen hap naar haar achter poten ze draait zich om en stort zich op me ik kan nog net ontwijken en ik spring op haar nek ik bijt er zacht in. Ze gooit mij van haar af waardoor ik vijf meter van haar vandaan lig. Ik blijf zitten nu rent ze op mij af en ik gebruik haar techniek. Ik maak een uit haal naar haar rug maar die ontwijkt ze waar door haar nek on beschermt over blijft. Ik maak een uithaal naar haar nek en ik voel hoe mijn klauw door haar vel gaan. Ze zet een paar stappen naar achter.
"Goed genoeg om het volgende potje te winnen,"stuurd ze naar me.
"Dat ging goed! Maar hoe snel geneest die snee in je nek?"
"Ongeveer twee uur. Geen zorgen, het geneest heel erg snel. Maar ik zou maar als die wie weer naar je volgende wedstrijd gaan. Het is op de zandvlakte."
"Zal jij er ook zijn?"
"Ja maar ik mag geen tips geven."
" is niet erg. Je aanwezigheid is al genoeg." Ik begin te rennen naar de zandvlakte. Ik ben er erg snel en meld me snel aan.ik ga in de ring staan en zie een meisje voor me steen lichte huid met rood haar. We kijken elkaar aan.
'Zijn alle deelnemers klaar? Start!' Ze verandert meteen in een roodige wolf en rent op me af. Negen meter... Acht..... Zeven... Zes.... Vijf.... Vier... Drie.... Twee, ik verander in een wolf gooi haar omver. Ze springt op en haalt uit naar mijn buik. Ik ontwijk hem en haal tegelijkertijd uit met mijn klauw waar mee ik haar in haar hals raak. Ik spring van haar weg. Nu is het mijn tijd om op haar af te rennen. Ze staat nog versuft toe te kijken. Als ik boven op haar spring en ik haar op de grond duw. Er klinkt een doordringend gepiep en de scheidsrechter fluit.
'De wedstrijd is gewonnen door Elena.' Ik ga van haar af en verander in een mens. Ze verandert ook in een mens en staat op. Ze geeft me een hand en loopt dan naar de zieken boeg. Ik denk dat er zant in haar wond is gekomen en dat dat pijn doet.
'Goed gedaan! Je hebt alweer gewonnen. En nog steets geen schrammetje,' zegt Alisia blij.
'Inderdaad, zij had het vorige potje ook gewonnen. Ik stel voor dat we weer wat gaan oefenen. Je volgende wedstrijd is over een half uur op het platte gras veld. Kom mee.' We lopen weer naar ons kleine trainings gebied.
'Oké dit keer zal ik gewoon op je af stormen en jij ook op mij. Je mag niet over me heen springen hoe kom je voor bij me zonder schade op te lopen?' We gaan tien meter van elkaar vandaan staan.
'En begin!' Ik ren zonder te veranderen op Iris af. Maar op het laatste slide ik over haar door en verander ik precies onder haar verander ik in een wolf. Ik stoot haar met mijn achter poten de lucht in en sta op. Vlak voor me komt ze neer en ik bespring haar van achter. Maar dat zag ze aan komen dus slaat ze mij uit de lucht. Ik val op mijn ribben maar ik voel er niks van. Ik sta op en val haar van voor aan, ik hap naar haar bek en krijg hem vast en gooi haar op de grond. Ze staat op en valt mij aan. Een uit haal van links en dan van rechts ik ontwijk ze allemaal. Ik spring boven op haar en krijg haar eindelijk in een houdgreep.
"Goed gedaan! Maar het kan altijd beter. Zodra je met deze techniek voor de vijand staat zul het niet overleven. Maar ga nu naar je westrijd. Tot straks!" Ik rennen naar het wedstrijd veld ik meld me aan en merk dat ik voor het eerst de eerste ben. Als ik mijn tegenstander zie voel ik woede in me opborrelen. De jongen. Hij gaat tegen over me staan en gromt hard naar me. Ik grom ook.
'Alle deelnemers klaar? En... Begin!' Ik ren net zo als bij Iris op hem af als mens. Hij blijft even verbaast staan maar rent dan weer verder. Ik ben een enkele meter verwijdert en maak een slide zodat ik onder hem kom meteen verander ik in een wolf en laat mijn klauwen door zijn borstkas glijden. Er valt een klein beetje bloed op mijn vacht maar dat maakt me niet uit. Ik sta op maar krijg meteen een klauw over mijn kop. Ik voel hoe bloed in mijn ogen komt. Ik ren om hem heen en laat mijn klauw door zijn zij gaan en spring boven op hem. Ik voel hoe een klauw door mijn rug gaat en ik neem zijn hals in mijn bek. Ik bijt zacht maar het gaat steets harder waardoor hij gedwongen is zich over te geven. Ik hoor de schiedsrechter fluiten.
'Elena heeft de wedstrijd gewonnen.' Ik sta op en keer mijn rug om naar de jongen. Ik krijg hier meteen spijt van. Een klauw gaat nog een keer door mijn rug. Ik draai me woedend om en verander in een wolf terwijl ik hem aanval. Ik laad een harde grom horen in ik bijd in zijn poot waardoor hij in elkaar zakt. Al gauw merk ik dat hij een gebroken poot heeft dus loop ik weg verander en loop naar de ziekenzaal. Ik zie hoe Alisia en Iris naar mij toe rennen en mij helpen lopen naar de zieken zaal. Een maal daar aan gekomen moet ik op een in gepakt bed liggen tegen het bloed.
'Verloren met een gevecht,' vraagt de zuster die naar me toe loopt.
'Nee gewonnen, het was niet zoon vriendschappelijk gevecht...'
'Hoezo niet dan?'
'Nou omdat mijn tegen stander me na die tij ook weer aan viel. Bovendien we zijn niet echte vrienden...'
'Ik snap het al. Waarneer is je volgende gevecht?'
'Over twee uur in het water. Daarna zijn we klaar. Maar vier gevechten dit jaar.'
'Aha, dan zullen de diepste wonden nog niet helemaal genezen zijn maar je kunt wel weer vechten hoor.'
'Fijn, ik wil dit namelijk erg graag af maken. Ik wil jager worden.'
'Dat lijkt me logisch, ander het je hier nu niet gelegen.'
'Dat is waar.' De jongen waar ik tegen vocht kwam binnen gelopen.
'Marten! Heb je verloren?' Ik slik. Zou dit zijn moeder zijn?
'Ja, van haar.' En hij wijst naar mij. Nu gaat het komen.
'Had je haar aangevallen na de wedstrijd?'
'Ja, dat had ze verdient. Niemand wint van mij!'
'Wat zouden je ouders hier wel niet van vinden?' Wacht, zij is niet zijn moeder? Dat zal veel minder problemen veroorzaken. De vrouw gaat weer verder met mij verzorgen. Ik krijg wat zalfjes op mijn wonden en op de diepste komt een hechting. Ik voel hoe mijn wonden genezen.
'Morgen moet je terug komen en dan zullen we de hechtingen er uit halen.' Ik knik en sta op. We lopen naar buiten, ik kijk op mijn horloge en zie dat we nog een half uur hebben.
'Trainen lijkt me nu een slecht idee,' zegt Alisia.
'Mij ook, zolang je nog kunt rusten moet je dat doen, dan genees je sneller.' Ik ga zitten op de een stoel en plotseling gaat Spike naast me zitten.
'Je laatste gevecht was indrukwekkend. Vooral dat je toe je zijn been gebroken had niet verder ging, je hebt een groot en eerlijk hart.'
'Dankuwel, weet u meschien of ik een jager mag worden?'
'Nee, dat is voor mij nog niet bekend, al wist ik het wel. Dan had ik het toch niet mogen vertellen, hoe graag ik dat ook had gewild.' Ik knik en hij loopt weg. De minuten kuipen langzaam door. Als het tien voor is begin ik er al heen te lopen. Onderweg kom ik andere wolven tegen. De een zit onder het bloed en de ander heeft veel sneeën maar geen bloed. Ik ben er drie minuten van te voren en ik spring alvast het water in. Na een poosje te hebben gewacht komt mijn tegenstander eindelijk. Een klein jongetje met donker blond haar. Hij verandert in een redelijk kleine wolf en springt in het water. Nu moet ik vooral uit kijken voor onderwater aanvallen.
'Deelnemers klaar? En start!' De jongen duikt zo als ik al dacht meteen in het water en ik duik hem achter na. Hij zwemt vlak voor me als ik hem aan zijn nek bovenwater kan vissen met mijn bek. Ik gooi hem omhoog en sla hem dan op het droge.
'Jonathan is buiten het gebied komen waar je mag zijn, hij mag niet meer meedoen. Elena in is de winnaar!'