Diary 2

Lúthien
‘Ego, milbo orch.’ Van die woorden heb ik ontzettend veel spijt dat ik ze gezegd heb. Er klopte iemand op de deur, en ik dacht dat het óf Lólindir óf Amras was. Maar het was dus blijkbaar Elrond die voor mijn deur stond. Dé Elrond! Ik kon wel door de grond zakken en ik werd zo rood als mijn haar op het moment dat hij binnen kwam. ‘Dat is geen gepaste taal voor een dame.’ Toen hij dat zei werd ik mogelijk nog roder. Ik vroeg hem waarom hij hier was, wat bleek. Ik Lúthien Fëfalas mocht helpen in het paleis. Ik kon het amper geloven. Ze hadden extra bewakers nodig voor een of andere grote bijeenkomst en hij had gehoord dat ik goed was met mijn boog en messen. Er was alleen wel een probleem, mijn wapens waren afgepakt. Op het moment dat ik dat zei kwam een elf binnen met een tas in zijn handen, ik opende de tas meteen en daar zaten al mijn wapens in! Plus al mijn trainingsspullen. ‘We hebben wat met je vader kunnen regelen.’ Ik was helemaal in de wolken, want er was maar een voorwaarde, ik moet me ten alle tijden blijven beheersen wat er ook gebeurd. Maar aangezien ik nooit een woedeaanval of iets wat daar op lijkt heb gehad is dat een geweldige voorwaarde!

Legolas
Celebriän begon moe te woorden en daarom gun ik hem wat rust, elfen slapen nooit dus keek ik naar de sterren. Het was duidelijk dat er iets te gebeuren stond, ik kon het zien, ik kon het ruiken en ik kon het voelen. Maar ik wist niet wat, vol spanningen zat ik daarom voor mij uit te staren, maar zonder wat te zien. Zodra Celebriän was uitgerust reed ik weer verder naar Rivendell.

Lúthien
Het was alsof ik vandaag in een droom leefde, omdat ik het Koninklijke wachteruniform aan had werd ik eindelijk als een gelijke behandeld. Vandaag kregen we instructies over de opdracht en wat we precies moesten doen. Mijn taak was om de elvenprins uit Mirkwood naar zijn kamer te begeleiden en te zorgen dat hij niks te kort kwam. Daar was ik best gespannen over omdat ik moest zorgen dat hem niks overkwam. In Rivendell is eigenlijk geen gevaar voor een prins dus ben ik morgen vooral zijn dienstmeisje. Maar dat maakt niet uit, want als ik thuis weg ben is alles goed.

Legolas
Als ik bijna bij Rivendell ben wordt ik aangevallen door een groep Orks, die lopen hier wel vaker rond. Het zijn er gelukkig maar een paar (negen) dus ik heb ze snel neer, behalve een kleine wond aan mijn elleboog had ik niks. Maar die aanval heeft me wel laten beseffen hoe kwetsbaar ik eigenlijk ben zo in mijn eentje. Het is nog maar een paar uur naar Rivendell en ik zet Celebriän aan tot galop. Hoe eerder in Rivendell hoe beter.


Lúthien
De prins kon ieder moment aankomen, ik voelde de zenuwen in mijn lijf. Zal hij veeleisend zijn, of red hij zichzelf wel? Zal hij knap zijn of zou hij zich zo bij de orks kunnen voegen? Ik vroeg me zoveel af, en toen hij er eindelijk aan kwam had ik dat niet eens in de gaten. Gelukkig stootte de elf naast mij me aan en siste dat hij er aan kwam. Hij had een donkere mantel aan met de kap over zijn hoofd geslagen. Sierlijke stapte hij van zijn paard en ik gebaarde een paar elfen om het paard naar de stallen te brengen. Ik liep op hem af en terwijl ik dat deed zette hij zijn kap af. Ik keek in zijn prachtige donkerbruine ogen en verdronk bijna, zijn lange blonde haar was glad geborsteld met vlechtjes langs zijn oren. Zijn gezicht was een toonbeeld van perfectie. Mijn adem stokte, en mijn voet bleef halverwege in de lucht hangen. Lief dagboek, volgens mij, ben ik verliefd…