21.
We waren al 5 jaar veder en me zus is nog niets veranderd t gaat echt slecht met der! Nietnormaall.. langzaam liep ik naar boven en klopte op de deur, ooit moet iemand hier wat aan doen toch? Ze wis nog genees dat k samen was met Rida! Hoe erg s dat ze wis vroeger alles van me maar even weer terug naar de realiteit *klopklop*
Nathalie: jaaaaa..?
Ik: mag ik binnen komen?
Nathalie: nee ga weg...
Ik: naath alsjeblieft geef me de tijd k moes met je praten
Nathalie: okeeyy kom maar k geef je 1 min!
Ik: okeey, 1 min hopelijk hou je me bij ik ga snel praten tijd gaat nu in! 5 jaar geleden alle bij onze ouders overleden hele gebeuren dit dat zins toen je bent jezelf niet meer. Ik snap t is moeilijk wij allemaal missen ze alle bij nog even erg! Maar niemand kan het terug draaien we moeten maar gewoon accepteren dat ze weg zijn en door gaan met ons leven mama & papa hadden dat ook zo gewild..
Nathalie: tijd s om..
Ik: naath alsjeblieft waar s me oude clowntje waarmee k lol maakte alles tegen kon vertellen en nu zolang al niet meer met elkaar gesproken dat je nog genees wis dat ik een relatie met iemand heb!
Nathalie: wacht wat? Relatie met wieee?
Ik: Rida
Nathalie: wollah wie is dat?
Ik: met hem zat ik 5 jaar geleden mee in de klas, de enigste persoon die in me geloofde en steunde wij alle bij kregen toen gevoelens voor mekaar. De dag dat wij ruzie kregen rende k de deur uit en zat ik huilend in t parkje hij kwam toevallig met ze hond aanlopen zins dien hebben we verkering gekregen! en nu 5 jaar later wis je t nog steeds niet, ooit moes ik het je vertellen en die tijd is nu. Ik wil dat je de oude word & een perfecte tante voor t kleintje
Nathalie: wauw al die tijden gemist.. waar ben ik mee bezig geweest na 5 jaar weet k pas dat je gelukkig bent met Rida en er is zelfs al een kleine op komst! Sorry Denise sorry wollah k weet niet ik ga me leven verbeteren! Voor mama papa, jou, en de kleine! Ik ga opnieuw beginnen.
Ik: schat ben trots op je! Ik ga je door dik en dun steunen! Samen staan we sterk en samen komen we der.
Nathalie: ik hou van je!
Ik: niemand houd meer van mij dan ik van jou beabb ik ben trots! Zullen we als eerste stap even naar buiten gaan, door het parkje lopen?
Nathalie: ik ga me snel omkleden en de rest doen ik kom er zo aan.
Ik: is goed ik wacht beneden op je
Langzaam liep ik naar beneden met een trotse glimlach, alles gaat goed met haar komen! Ik geloof erin. De paar minuten die ik moes wachtend duurde niet zolang want na een tijdje kwam Nathalie al lachend naar beneden toen ze om de hoek kwam piste ik zowat in me broek van het lachen! Al haar kleren waren te klein geworden, ze leefde 5 jaar in pyjama. "Omfg Nathalie dat kan gewoon niet trek iets van mij aan ofss ik heb een beter idee nikste parkje we gaan kleren halen voor je!" Vertel ik lachend. Ze liep lachend naar boven en kleden der om in mijn kleren snel schoenen aan en op naar de stad! Jonge deze tijden heb k echt gemist! "Den? Sins wanneer rijd jij auto?" "Sins het mag slimpie" zeg ik sarcastisch terug. Ik hoorde het liedje van Ismo op de radio zet de volume op 100 en begin kei hard mee te zingen: Lag het aan pa stond ik op straat, Maar me ma wou dat niet hebben. Me hoofd was alleen nog maar op saaf. Was zelf gestopt met dit rappen. Wou ik je niet zien? Dan kreeg ik je nog makkelijker weg dan een zander weg zappen. Maakte me doekoe, Maar ik kon niet stacken. Een gat in me hand en dat maakte me gekker. Gelukkig ging daarna de wekker. Probeerde weer te rappen ineens ging het lekker. Ik wil ze killen of alle vast zetten. Tralalalal zo ging het nog even door onderweg hadden we samen al zoveel lol maar nog was Nathalie een beetje stil ondanks ze alles probeerde. "Gaat het wel?" Vraag ik haar. Ze knikt en langzaam kwam er een traan over de wang ik stopte snel en zetten me auto aan de kant en zei: je hoef je niet groot te houden schat, dit is een grote stap voor je. Zullen we terug naar huis gaan of wil je het proberen?" "Neenee we zijn er al bijna rijd maar door ik moet echt snel nieuwe kleren! Lachte ze fake. "Je kan me nog steeds alles vertellen hea! Zei ik nog even snel en reed toen weer door naar de stad daar eenmaal aangekomen gingen we winkel in winkel uit. na die lange tijd deden we samen eindelijk weer wat! "Den?" " jaa? Wat s er?" Vroeg ik haar. "Ik wil graag naar huis.." " is goed ik koop nog even snel een broodje voor onderweg en dan gaan we okey? "Oke.." snel kochten we nog een kaas broodje en samen liepen we terug naar de auto. ik schok me dood toen ik me auto zag, me ramen waren ingeslagen en alles was weg!
Reageer (2)
Wow echt respect dat Nathalie eindelijk haar leven weer probeert op te pakken, na 5 jaar
9 jaar geledenIk snap dat het moeilijk is, het is niet niks om je ouders te verliezen maar alsnog.
Je moet een keer verder met je leven toch?!
En ze heeft het in elk geval geprobeerd
Maar omg, er is ingebroken!
Hoe? Door wie? Waarom? Wat missen ze allemaal? Waarom uitgerekend Denise en Nathalie
Uit alle mensen waarom uitgerekend hun?!
Kudooo
Snel verder!!
Omfgg wats met die vader geberud dan
9 jaar geleden