Hoofdstuk 3 ~
Er waren drie weken verstreken sinds mijn komst in Camelot en Gaius had in zekere zin gelijk. Door mijn haarkleur viel ik nogal op in Camelot en ik heb verschillende mannen moeten afwijzen. Gelukkig waren deze afgelopen dagen erg rustig en ik genoot ervan. Samen met Gwen was ik de kamer van Lady Morgana in orde aan het brengen. "Waarom ga je niet naar Gaius en vraag je het niet gewoon?" "Uh? Ow, waar heb je het over?" Gwen lachte. "Je ongelooflijke liefde voor boeken, vraag aan Gaius of hij les kan geven." Ik schudde mijn hoofd. "Waar heb jij het nou weer over?" Gwen gooide een kussen naar mijn hoofd. "Hey, waar was dat nou weer voor nodig?" "Uitkloppen aan het raam. En je weet waar ik het over heb." Ik liep naar het raam om het kussen uit te schudden. Buiten zag ik Merlin Arthur helpen met zijn paard. "Ik wist het wel." Gwen stond ineens naast mij. "Schei daar mee uit om mij op de kast te jagen. Maar wat bedoel je?" Gwen knikte naar de jongens buiten. "Arthur." Ik begon keihard te lachen. "Hij?! Laat me niet lachen, Gwen. Hij is meer jouw type." Nu begon Gwen keihard te lachen. "Hij heeft wel nog een hoop te leren." Ik knikte. "Hey dames! Volgens mij hebben jullie wel veel plezier tijdens het werk of niet?" Het was Arthur. Gwen en ik dachten precies hetzelfde en gingen uit het raam. "hey wij mogen ook wat plezier hebben, toch?" Gwen schudde haar hoofd. "Luister niet naar haar, Sire. Ze is gek." "En bedankt Gwen." Gwen lachte en liep weer weg van de raam. "Kom we moeten nog een paar kamers doen. Mijn verontschuldigingen, Milady." Ik schrok en ik zag Lady Morgana in de slaapkamer staan. Ik boog voor haar. "Mijn excuses, Milady Morgana." Ze lachte. "Is niet nodig, allebei. Zolang jullie maar jullie werk doen toch?" Gwen en ik knikte en gingen verder met ons werk. "O Lucia, Ik hoorde wat Gwen allemaal zei en ik vind ook dat je naar Gaius moet gaan." Ik vond het maar raar dat ze zo aardig deed. "Milady, een bediende hoort te slapen in zijn of haar vrije tijd, niet te lezen." Morgana lachte. "Dat klopt ook wel maar jij bent diegene die boeken verslind vanuit de bibliotheek. Ik vind dat een talent als jij niet verloren mag gaan. Jij gaat naar Gaius en ik overtuig mijn vader wel." "Maar Milady, dat kan ik…" "Lucia, ga naar Gaius. Talenten mogen niet verloren gaan. Ik sta erop." "Dank u wel, Milady." Op de weg naar de deur van de slaapkamer, gaf Morgana mij een knuffel. "Nogmaals mijn dank, Milady." Toen ik eindelijk buitenstond moest ik schudden van de aanraking met Morgana. Ik wist waartoe ze instaat was en ik was zeker niet de enige die dat wist.
Daar stond ik dan, aan de deur van Gaius zijn vertrekken. Zo zenuwachtig ben ik nog nooit in mijn leven geweest en ik hoopte op een ding: dat Merlin er niet was. Het moest er eens van komen en dus klopte ik aan. "Kom binnen." Klonk het vanaf de andere kant van de deur en ik maakte open. "Hallo Gaius." "Hallo Lucia, kom binnen is er iets?" Voorzichtig liep ik naar binnen en ik dacht dat ik me in de hemel waagde. "Ow nee, ik ben niet ziek Gaius. Ik kom voor iets anders." Gaius trok zijn wenkbrauw omhoog. "Ik weet eigenlijk niet zo goed waar ik moet beginnen." "Ga zitten, Lucia en drink wat." Gaius schudde wat water in een beker en gaf het aan mij. "Nou Lady Morgana heeft me aangemoedigd om hierheen te komen." Gaius knikte. "Ga door." Ik slikte. "Nou ik lees best veel in mijn vrije tijd en ik had langer het idee om naar u te komen om te vragen of ik les kon krijgen." Gaius glimlachte. "Aha, en mijn eerste vraag is; hoe kom jij aan die boeken?" Het bloed steeg naar mijn wangen. "Uit de bibliotheek van de koning. Ik breng ze wel terug hoor, dat wel!" Gaius begon te lachen. "Daarom kon Merlin het boek over giftige planten niet vinden." Mijn wangen konden onmogelijk roder worden dan ze al waren, maar daar was ik nog niet zo zeker van. "Mijn excuses, ik wilde niet Merlin's opleiding ondermijnen. Ik zal hem vanavond terugbrengen." Gaius knikte. "Nou, uiteraard zal ik Uther hierover op de hoogte moeten brengen maar eerst wil ik dat je een opstel of samenvatting schrijft over dit boek." Gaius stond op en liep naar zijn boekenkast. Daar haalde hij een redelijk dik boek eruit. 'Een overzicht van planten, bloemen en kruiden' stond op de voorkant van het boek. "Hier wat perkament en wat inkt. Ik verwacht dat je over een week klaar bent." Ik glimlachte naar Gaius. "Ik zal mijn uiterste best doen, Gaius! En hartstikke bedankt!" Merlin kwam op dat moment in de vertrekken van Gaius. "Sorry, ik moet nog het een en ander doen voor Arthur, hij kan me echt geen moment rust gunnen, zeg!" Hij keek naar en de spullen in mijn handen. "Zal wel zwaar zijn dat boek, of niet?" Ik lachte. "Mij hoor je niet klagen, hoor." Merlin begin te lachen en keek een beetje verward. "Wat moet je eigenlijk in godsnaam met dat boek?" Ik keek naar Gaius of hij me een beetje kon uithelpen maar blijkbaar was dat niet zijn intentie. "Merlin, weet je nog dat boek wat je van mij moest studeren? Zie hier de 'leenster' van dat boek." Ik kon mijn oren niet geloven. Merlin begon te lachen. "Je meent toch zeker niet dat je van leren houd, toch?" "Tja, ieder zijn hobby, toch? Het is niet bepaald mijn hobby om het slaafje te zijn van Arthur." "Dat is gemeen maar eerlijk." "Ik zal zorgen dat het boek voor vanavond terug is, Merlin. En als jullie deze dame willen excuseren? Ik moet namelijk nog werken." Ik boog heel vrouwelijk voor Merlin en Gaius en ik had gelijk al spijt van die actie.
De avond was al aangebroken als ik eindelijk op mijn kamer kwam. Ik had wat overblijfselen van de keuken kunnen meesmokkelen zodat ik wat avondeten had voor vanavond. Iets klopte niet in mijn kamer. Op de tafel lag een bos bloemen met een briefje. Gaan we dit weer krijgen? Ik maakte het briefje open.
Mag je hart net zo vurig zijn als je haren.
Arthur.
Dit kon je toch niet menen?! Het liefste was ik naar zijn kamer gestormd en hem goed de waarheid gezegd. Maar dat kon ik niet maken. Ik greep de bos bloemen en smeet het naar een hoek in mijn slaapkamer. Het briefje maakte dezelfde reis erachteraan. Ik moest mijn hoofd leegmaken. Dat opstel voor Gaius moest af zijn voordat de week om was. Ik wilde me op andere dingen focussen dan op die rotbloemen.
Daar stond ik dan, aan de deur van Gaius zijn vertrekken. Zo zenuwachtig ben ik nog nooit in mijn leven geweest en ik hoopte op een ding: dat Merlin er niet was. Het moest er eens van komen en dus klopte ik aan. "Kom binnen." Klonk het vanaf de andere kant van de deur en ik maakte open. "Hallo Gaius." "Hallo Lucia, kom binnen is er iets?" Voorzichtig liep ik naar binnen en ik dacht dat ik me in de hemel waagde. "Ow nee, ik ben niet ziek Gaius. Ik kom voor iets anders." Gaius trok zijn wenkbrauw omhoog. "Ik weet eigenlijk niet zo goed waar ik moet beginnen." "Ga zitten, Lucia en drink wat." Gaius schudde wat water in een beker en gaf het aan mij. "Nou Lady Morgana heeft me aangemoedigd om hierheen te komen." Gaius knikte. "Ga door." Ik slikte. "Nou ik lees best veel in mijn vrije tijd en ik had langer het idee om naar u te komen om te vragen of ik les kon krijgen." Gaius glimlachte. "Aha, en mijn eerste vraag is; hoe kom jij aan die boeken?" Het bloed steeg naar mijn wangen. "Uit de bibliotheek van de koning. Ik breng ze wel terug hoor, dat wel!" Gaius begon te lachen. "Daarom kon Merlin het boek over giftige planten niet vinden." Mijn wangen konden onmogelijk roder worden dan ze al waren, maar daar was ik nog niet zo zeker van. "Mijn excuses, ik wilde niet Merlin's opleiding ondermijnen. Ik zal hem vanavond terugbrengen." Gaius knikte. "Nou, uiteraard zal ik Uther hierover op de hoogte moeten brengen maar eerst wil ik dat je een opstel of samenvatting schrijft over dit boek." Gaius stond op en liep naar zijn boekenkast. Daar haalde hij een redelijk dik boek eruit. 'Een overzicht van planten, bloemen en kruiden' stond op de voorkant van het boek. "Hier wat perkament en wat inkt. Ik verwacht dat je over een week klaar bent." Ik glimlachte naar Gaius. "Ik zal mijn uiterste best doen, Gaius! En hartstikke bedankt!" Merlin kwam op dat moment in de vertrekken van Gaius. "Sorry, ik moet nog het een en ander doen voor Arthur, hij kan me echt geen moment rust gunnen, zeg!" Hij keek naar en de spullen in mijn handen. "Zal wel zwaar zijn dat boek, of niet?" Ik lachte. "Mij hoor je niet klagen, hoor." Merlin begin te lachen en keek een beetje verward. "Wat moet je eigenlijk in godsnaam met dat boek?" Ik keek naar Gaius of hij me een beetje kon uithelpen maar blijkbaar was dat niet zijn intentie. "Merlin, weet je nog dat boek wat je van mij moest studeren? Zie hier de 'leenster' van dat boek." Ik kon mijn oren niet geloven. Merlin begon te lachen. "Je meent toch zeker niet dat je van leren houd, toch?" "Tja, ieder zijn hobby, toch? Het is niet bepaald mijn hobby om het slaafje te zijn van Arthur." "Dat is gemeen maar eerlijk." "Ik zal zorgen dat het boek voor vanavond terug is, Merlin. En als jullie deze dame willen excuseren? Ik moet namelijk nog werken." Ik boog heel vrouwelijk voor Merlin en Gaius en ik had gelijk al spijt van die actie.
De avond was al aangebroken als ik eindelijk op mijn kamer kwam. Ik had wat overblijfselen van de keuken kunnen meesmokkelen zodat ik wat avondeten had voor vanavond. Iets klopte niet in mijn kamer. Op de tafel lag een bos bloemen met een briefje. Gaan we dit weer krijgen? Ik maakte het briefje open.
Mag je hart net zo vurig zijn als je haren.
Arthur.
Dit kon je toch niet menen?! Het liefste was ik naar zijn kamer gestormd en hem goed de waarheid gezegd. Maar dat kon ik niet maken. Ik greep de bos bloemen en smeet het naar een hoek in mijn slaapkamer. Het briefje maakte dezelfde reis erachteraan. Ik moest mijn hoofd leegmaken. Dat opstel voor Gaius moest af zijn voordat de week om was. Ik wilde me op andere dingen focussen dan op die rotbloemen.
Reageer (3)
haha
9 jaar geledenwat! wijst ze hem nu gewoon af! dat kan toch niet
9 jaar geledenAwh, cute! 9 jaar geleden