031

Lauren Brown

Het feest is zaterdag al. Het is nu zelf donderdag. We hebben deze week veel moeten doen. We hebben alle uitnodigingen verstuurd, alle hapjes en drankjes gekocht, de versiersels en alle andere belangrijke benodigdheden en wat dan ook. Ik heb Jason die zaterdagochtend voor het laatst gezien. Vandaag had ik tijd. Morgen zou ik alle laatste dingen doen. Het feest wordt in mijn huis gegeven en ik heb er zoveel zin in. We hebben uitgerekend dat er ongeveer 150 man komt. Ik zit met Jason op de bank. Mijn hoofd ligt op zijn schouder. Af en toe drukt ie een kusje in m'n haren. Ik hou zo ontzettend veel van deze jongen. 'Weet je jay?' 'Vertel?' Hij strijkt met zijn vingers over mijn arm. 'Ik heb jou altijd al leuk gevonden.' Jason begint te lachen. 'Ja, sure.' Nee ik ben echt serieus! Maar jij had het nooit door en ik wilde het nooit te erg laten zien.' 'Jij had wat met die Bieber.' Als Justin ergens in voor komt, in wat voor verhaal dan ook, spreekt Dario zijn naam uit alsof het een stuk oud vuil is. Het enige wat ik doe is een knik geven als antwoord. Ik had hier gelijk geen zin meer in. Justin betekent nog steeds veel voor me, alleen dan nu op een andere manier. Niet meer zoals voorheen. Jason wilt een kusje op m'n voorhoofd drukken, maar ik wijs hem af. 'Wat is er nou?' Ik wuif het weg. 'Oké, ik zal z'n naam voortaan normaal uitspreken. Maar het is toch niet heel onlogisch dat ik m'n vriendin der ex niet tof vind?' Ik schud m'n hoofd. Ik sta op van de bank en loop naar boven. Als ik bij m'n bed aangekomen ben laat ik me achterover vallen.
Nadat ik bijna in slaap ben gedommeld komt Jason naast me liggen. 'Ik wil geen ruzie met mijn mooie meisje.' Het is toch altijd wel weer heel lief als hij zoiets zegt. Ik rek me even uit en ga dan overeind zitten. 'Ik ook niet Jay, maar je weet dat Justin en ik vrienden zijn en blijven. Dus als hij na zijn tour op bezoek wil komen, kan dat dus absoluut niet als jij er bij bent. Jij maakt hem het liefst meteen af.' Jason moet lachen. 'Ik heb liever dat je hem uitnodigt waar ik bij ben als dat hij hier is zonder dat ik het weet.' 'Dus je vertrouwt me niet?' Een zucht verlaat mijn mond. 'Jou wel. Maar hem niet. Is dat zo gek?' 'Jason, laten we er over ophouden. We gaan het niet eens worden. Laten we het leuk houden, ik wil geen ruzie. En zeker niet op m'n feest.' Ik geef hem een kusje en draai me op mijn zij. Jason plaatst zich naast me en slaat zijn arm om me heen. Hij drukt nog een kusje op mijn hoofd en niet veel later val ik in slaap.