King Dodongo! Eat This!

We vlogen nu al een uur of twee,hier en daar een monster dodend. Bente kon heel de tijd op Epona zitten,maar ik,die heel de tijd moest vliegen,was het nu wel moe. We kwamen aan bij een ravijn en Link zei: "Hier moeten we omheen,jongens. En meisje." Zei hij met een knipoog naar Bente. "Hey!" Zei Bente blozend. "Oké,wij zien jullie aan de andere kant." Zei Pit. "En wij nemen die brug daar,Bente!" "Okay!" Pit en ik vlogen over het ravijn,toen plots...Mijn vleugels het begaven. Ik kon nog net Pit's naam roepen voordat ik naar beneden storte. Het zwarte niets van het ravijn slokte me op en toen de grond in zicht kwam,ging ik er vervaarlijk snel op af. Met een knal smakte ik op de grond. "AURGH!!!" Ik voelde overal pijn, en hoorde toen een luid gegrom. Link's stem hoorde ik van boven: "Snel,Pit! Voor Dodongo hem te pakken krijgt!" Ik draaide me om naar boven en zag een zwarte vlek in de lucht vliegen: Pit. Toen zag ik een zwarte vlek van de brug in het ravijn springen. Ze landde rustig naast me neer,dankzij haar vleugels. "Alles oké?" Vroeg ze. Ik grijnsde,maar toen hoorde ik een luide brul van ergens naast me komen. "Huh? Wat is dat?" Een forse schaduw verscheen. Het was een beest op vier poten,dat was al duidelijk. Toen opende het zijn mond,die licht gaf. " Weg! Bente,weg,nu!" Ik stond snel op,al de pijn en protesterende spieren negerend,en duwde haar uit de weg. Ik werd volop getroffen door de vuurbal die het monster uit had gespuugd. "Oooh,ik voel me precies gebraden kip..." Hoe ik die grap er nog uit kreeg en bleef recht staan,dat weet niemand. Maar wat ik wel weet is dat ik mijn boog pakte en terwijl het monster op me af stormde de boog uit mekaar haalde en de blades kruiste. Zo ving ik de klap op,die me nog meer de muur in duwde. Ik sprong op de kop van het monster en sprong over hem naar de andere muur rennend. Het monster draaide zich om en hij opende zijn muil weer. "LINK!," Schreeuwde ik. ",GOOI EEN BOM NAAR ME!" "Ben je gek geworden?" "Gek? Misschien wel,ja. Doe het gewoon!" Een bom werd van de brug gegooid in mijn richting. Ik toverde de blades weer om tot boog en trok een pijl klaar voor gebruik. Ik sprong op de bom af en schoot de pijl erop af,toen de bom nog maar tien meter van me verwijderd was. De pijl spietste de bom en de bom-pijl vloog recht in de lichtgevende muil van het monster. Die moest deze wel sluiten en ontplofte van binnen uit. Ik trok mijn boog weer uit elkaar en gooide een blade recht in de buik van het monster. Toen sprong ik op die blade,wat ervoor zorgde dat deze zich diep in het vlees van het monster boorde. Toen ik zeker was dat het niet terug zou opstaan trok ik mijn blade uit het monster en...Viel om. Al de pijn die ik al die tijd had verdruurt voelde ik nu in een keer. Ik viel bewusteloos in Bente's armen,die klaar had gestaan om me op te vangen. "Je bent een echte held,weet je dat?"