Liefde is sterk

Het werd lente. De sneeuw smolt, het zonnetje brak door en jonge dieren werden geboren. Op Sunshine Valley werden er ook een paar veulentjes geboren. De rest zou pas in de zomer komen. Het was nu pas begin april.
Ook in de kudde werden er al een paar veulens geboren. Roos was er helaas niet bij.
Maar ze hád nog wel kans om bij de geboorte van een wild veulen te zijn. Nog lang niet alle merrie's waren bevallen. Er waren er nog zes drachtig, waaronder Kisses. Roos was echt blij voor haar. Die lieve Kisses zou vast een zeker een lieve moeder worden, en haar zoontje of dochtertje helemaal dood knuffelen.
Het was vrijdagochtend zes uur toen Roos tot een leuke ontdekking kwam. Lively was ook drachtig!
"O Lively! Ik ben zó blij voor je!" riep Roos enthousiast. Ze sloeg haar armen om de hals van de merrie heen. "Ik weet zeker dat ook jij een goede moeder wordt! Net als de andere acht merrie's die al bevallen zijn!"
De rest van de dag kon Roos haar geluk niet op! Lively was drachtig! Tijdens wiskunde, toen Amy haar wiskunde aan het uitleggen was (sinds Amy bijles had van Daniel was ze er ineens heel goed in! Roos vond ze goed bij elkaar passen. Maar ze waren geen stelletje, gewoon vrienden. Alex en Eric waren wel een stelletje), versprak Roos zich bijna.
"Lively drachtig?" vroeg Amy verbaasd. "Ik hoor je nooit over een Lively. Een nieuw paard op stal soms?"
Roos knikte vluchtig. "Uh ja, zoiets ja."
Amy keek haar bevreemd aan maar zei niets. "Nou goed dan, nou kijk, dan moet je hier..." ging Amy weer verder met haar uitleg.
Roos lette niet echt op en liet Amy maar haar gang gaan. Als ze moest kiezen tussen de stelling van phytagoras of Lively die drachtig was, koos ze voor het laatste!

"Op het goede been lichtrijden!" schreeuwde Roos haar commentaar naar haar vriendje, die op Jolly door de bank draafde.
"Ja sorry hoor, ik zie niet wanneer je op het goede been zit," klaagde James. "Hoe zie je dat?"
"Het buitenste been naar voren, dan staan," zei Roos kortaf.
James deed zijn uiterste best maar toen Roos hem van hand liet veranderen, zat hij alweer verkeerd.
"Van been wisselen!"
"Ik zat toch net goed? Waarom zit ik nou weer verkeerd?" riep James.
"Je bent van hand veranderd!" riep Roos.
James stuurde Jolly onhandig richting Roos en liet haar halthouden. Hij liet hulpeloos de teugels op haar hals hangen en zuchtte diep.
"Ik wist niet dat paardrijden zoveel werk was. Ik was helemaal vergeten dat je daar zoveel spieren voor gebruikt," klaagde James. "Het is zo lang geleden dat ik heb paardgereden Roos. Sinds mijn moeder is overleden..." Hij slikte.
Roos kreeg medelijden met hem. Ze sprong over het hek, en liet James afstijgen. "Ik zal het wel even voordoen." Ze steeg op, liet Jolly aandraven, reed een rondje, veranderde van hand en reed weer naar James toe waar ze haar liet halthouden. Ze liet zich van de rug van Jolly afglijden en klopte op haar licht bezweette hals.
"Snap je het?"
James knikte en wilde al weer opstijgen.
"Laat maar zitten," zei Roos. "Goed na verzorgen en zonder deken op stal zetten."
James knikte en pakte de teugels van zijn vriendin over.
Roos sloeg haar armen om James zijn nek en en gaf hem een kus. Ze liet haar hoofd op zijn schouder rusten. "Ik hou van je..." fluisterde ze.