Bang in het donker? Het is niet zo dat het ons probeert te vermoorden ofzo. Oh ja, dat is precies wat het doet

Lyra knijpt mijn hand fijn. 'Daar zal je Nyx hebben.' Zegt ze zenuwachtig. 'Dit gaat ons nooit lukken.' Zegt Ik zacht. 'Oh, jawel.' Zegt ze vastberaden. 'Wij zijn toch niet bang in het donker.' Ik prik in haar zij. 'Euh correctie, jij bent niet bang in het donker.' Zeg ik plagend. 'Ah ben je bang.' Zegt Lyra grijnzend. Ik rol met mijn ogen. 'Bang in het donker? Het is niet zo dat het ons probeert te vermoorden ofzo. Oh ja, dat is precies wat het doet.' Zeg ik sarcastisch. Lyra haar gezicht betrekt en dan besef ik wat ik heb gezegd. 'Oh sorry Lyra, zo bedoelde ik het helemaal niet.' Zeg ik beschaamd. Wat een idioot ben ik toch ook. Ze tovert een lach op haar gezicht. 'Het is niet erg joh.' Ik haal opgelucht, gelukkig is ze niet boos. 'Maar als ze ons tegen elkaar probeert op te zetten kan ze Jazz tegen ons op zetten, of jou tegen mij uit spelen, wat doen we daaraan?' Mijn stem klinkt ongelukkig. 'Wat er ook gebeurt, we blijven bij elkaar.' Beloofd ze me. 'Dat kan je niet beloven.' Wauw, wat klink ik weer positief. Ze recht haar rug. 'Goed ik kan niet het beloven maar ik zweer op de Styx dat jullie mijn beste vrienden zijn en dat als mijn moeder jullie ook maar iets doet, ik tegen haar zal vechten.' Zegt ze dapper. Ik bekijk haar trots, dit is mijn meisje. Lyra bloost. 'Wat is er?' Vraagt ze ongemakkelijk. 'Heeft iemand al eens verteld hoe mooi je bent?' Mijn stem klinkt zacht. Ze grijnst. 'Tuurlijk, dat hoor ik elke dag, maar ik vind het niet erg om nog een keer te horen hoor.' Ik strijk haar haar uit haar gezicht. 'Je bent zo mooi.' Zeg ik teder.

We zitten een tijd hand in hand en ik zie Lyra ontspannen. Dan komt Jazz aangelopen en ze kijkt tevreden naar ons. 'Hey, wat gaan we nu doen?' Vraagt ze grijnzend. We halen onze schouders op. 'Weet ik niet,' Bekend Lyra. 'Ik dacht dat ze hier wel zou komen omdat we haar wanhoopsgeesten gek hadden gemaakt.' Zegt ze mismoedig. Ik sla mijn arm troostend om haar schouders. 'Kom, dan volgen we Jackie toch gewoon?' Zeg ik opbeurend. Ze knikt. 'Wacht nog even, ik wil even Lyra haar knieën verbinden.' Zegt Jazz als ze ontzet naar Lyra haar knieën kijkt die er meer als tomatensoep uitzien. 'Waarom heb je niets gezegd gek?' Moppert Jazz. Lyra haalt haar schouders op. 'Het zijn maar wat schrammetjes.' Zegt ze laconiek. Jazz rolt met haar ogen en ik grinnik. Als Lyra haar knieën verbonden zijn geeft Jazz haar nog wat nectar en dan zoeken we onze spullen bij elkaar... nou ja wat er van over is. Jazz kan niet stoppen met triomfantelijk te grijnzen naar ons als ze ziet dat Lyra en ik hand in hand lopen. 'Jazz, kijk voor je of ik zal er voor zorgen dat je nooit meer zo kan grijnzen.' Gromt Lyra waardoor Jazz nog breder gaat grijnzen.

Onderweg is het rustig... te rustig. Het geeft me een ongemakkelijk gevoel. Jazz en Lyra knikken instemmend als ik mijn gevoel onder woorden breng. 'Ik weet het maar we kunnen niet zo veel doen.' Zegt Jazz hulpeloos. Opeens begonnen Jackie en Buddy te gelijk te grommen. 'Wat is er jongens?' Vraagt Jazz bezorgt. Mijn nekharen gaan overeind staan, want wat het ook is, het is niet goed. Dan verschijnt het, het is een soort reusachtige schorpioen. Jazz spant haar boog en schiet recht op zijn hart maar haar pijl kaatst gewoon weer terug. 'Hij heeft een geheel gepantserd lichaam.' Schreeuwt ze ontzet. Lyra probeert het met Aletheia maar het haalt niets uit en ook mijn zwaard maakt er nog geen krasje in. 'Eh, rennen dan maar?' Zegt Lyra zacht. Ja, we moeten duidelijk rennen. Jazz grijpt Buddy om zijn middel en grijpt dan een pluk van de vacht van Jackie en ze zwaait zich lenig op de rug van de hellehond. 'Lyra, Argus! Geef me jullie hand.' Zegt ze dringend. Ze steekt haar hand uit en Lyra pakt die gelijk vast. Met moeite trekt Jazz haar op Jackie terwijl die blijft rennen. Ik ren nu naast de hellehond. 'Argus, hier pak mijn hand.' Zegt Lyra in paniek. Die schorpioen heeft me bijna ingehaald maar net op het moment dat ik Lyra haar hand wil pakken gebeurt het. Ik struikel en Jackie schiet een stuk door. De schorpioen staat nu dreigend boven me en staat klaar om aan te vallen. Goed dit was het dan. Mijn laatste gedachte is die aan Lyra haar lach.

Net voor hij me dood steekt met zijn angel klinkt er een explosie en ik word opzij gesmeten door de kracht maar ik ben ongedeerd. Het monster vergaat tot stof. Lyra rent naar me toe. 'Gaat het?' Vraagt ze bezorgt. Ik knik. 'Dankzij jou.' Zeg ik dankbaar tegen haar. Ze grinnikt. 'Ja, heb je me eindelijk de liefde verklaard, dan kan ik het toch niet laten gebeuren dat je word vermoord.' Zegt ze grijnzend. 'JA!' Horen we Jazz triomfantelijk achter ons schreeuwen. We schrikken ons kapot. Ze kijkt ons grijnzend met haar blauw/ paarse ogen aan. 'Ik wist het wel.' Zegt ze tevreden. Met een rood hoofd trekt Lyra me overeind. 'Zeg Jazz, doe eens iets nuttigers dan ons uitlachen en vraag eens aan Jackie of we op haar rug kunnen zitten met z'n drieën. Jazz rolt met haar ogen. 'Tuurlijk kan Jackie dat.' Zegt ze liefkozend en alle drie de koppen inclusief die van Buddy blaffen instemmend en we schieten allemaal in de lach. Dan gaan we op de rug van Jackie zitten. 'Hop hop hop, hellehondje in galop.' Mompelt Lyra grijnzend en ik grinnik. Ze slaat haar armen om mijn middel zodat ze er niet afdondert en ze legt haar hoofd tegen mijn rug. En dan gaan we naar Nyx. 'Op naar een godin die we boos hebben gemaakt, op de rug van een hellehond.' Zegt Jazz. 'Hey, als dat je openingszin is mag je er wel eens aan gaan werken hoor.' Zeg ik lachend, niet wetend dat het lachen ons snel zou vergaan.