Hoofdstuk 7

De avond kwam langzaam aan zijn einde en Nouvelle vroeg zich elke minuut meer af waar Draco heen was gegaan. Hij was niet meer teruggekomen, daar was ze zeker van. De hele avond had ze af en toe de zaal uitgekamd, maar nergens had ze hem gezien. Ook Lauren had de zaal al verlaten met haar date Lucas. Dus er was geen reden meer om te doen alsof. Matthew, die inmiddels al flink bezopen was, dacht daar anders over. "Aaah, toeeee! Eén kusje maar? Om het af te leren. Anders kan ik vannacht niet slapen, dan denk ik de hele tijd aan jouw lippen en -" Nouvelle wierp hem de zoveelste boze blik. "Je stinkt verschrikkelijk uit je bek, dus nee. En trouwens: Je maakte je hele afdeling belachelijk. Je moest jezelf eens zien. Ravenclawers staan zogezegd bekend om hun intelligentie, is het niet? Maar ik ben bang dat als je aan dit tempo blijft drinken, je straks gen hersencel meer overhoudt! Je kan zo bij de dwazen van Gryffindor of Hufflepuff." Maar het afsnauwen van dwaze jongens gaf haar heel wat minder voldoening als ze alleen maar suffig terug lachten, omdat ze stomdronken waren. Nouvelle vroeg zich af waarom ze niet veel eerder was weggegaan. Ze besloot een luchtje te scheppen en liep de zaal uit. Net buiten de grote eikenhouten deur, liep ze per ongeluk dwars door Foppe uit. "Heey! Kijk waar je loopt!" Nouvelle kreek iets hards op haar hoofd. Oh, het bleek een steentje te zijn. "Kijk zelf waar je zweeft." Mompelde ze. Maar toen kreeg ze een idee. "Hoelang hang jij hier al rond?" Foppe gniffelde. "Best lang! Ik bekogel koppeltjes die de zaal uit komen, hèhè." Zei Fopee trots. Daarna maakte hij een duikvlucht en vuurde drie steentjes op twee leerlingen die net de zaal uit kwamen. Nouvelle probeerde zijn aandacht weer te krijgen. "Heb je Malfoy voorbij zien komen?" Vroeg ze toen Foppe eindelijk nog eens op de zelfde plaats bleef zweven. "Hmm, ja ik geloof het wel. Maar hij ging niet naar de leerlingenkamer. Nee, hij ging naar buiten!" Nouvelle vroeg zich af wat hij in hemelsnaam buiten aan het doen was? Ze besloot hem maar te gaan zoeken. Ze had toch niks beters te doen. Foppe zag dat Nouvelle ook naar buiten liep. "Hij hangt wel vaker rond in het verboden bos! Hèhèhè!" Dat zei hij alleen maar om haar bang te maken, maar Nouvelle dacht dat hij wel eens gelijk kon hebben. Ookal had ze geen flauw benul van wat Draco in het verboden bos te zoeken zou hebben.
Nouvelle liep steeds minder zelfzeker het bos in. Als ze op het pad zou blijven was er niks aan de hand, toch? En ze zou zeker niet te ver gaan. Een dun laagje mist hing boven de grond en de bomen zagen er allemaal even donker en groot uit. Nouvelle hield haar adem in bij elk takje dat brak of blaadje dat ritselde. Oke, ze was bang. Waarom deed ze dit ook weer? Ze kon geen enkele zinnige reden opnoemen. Maar toch bleef Nouvelle haar ene voet voor de andere zetten en verween ze steeds dieper het bos in. Opeens hoorde ze voetstappen aan haar rechterkant. Ze kwamen snel dichterbij. Nouvelle trok beverig haar toverstok, maar ze kon op geen enkele zinvolle spreuk komen. Ze wist niet eens wie of wat er op haar af kwam. Ze keek trillerig naar het puntje van haar toverstok. Een spreuk! Een spreuk! "Lumos." Fluisterde ze. Ze trilde als een rietje en hield haar toverstok voor zich uit. Maar het leek net alsof het bos té donker was voor het kleine lichtje op haar toverstok. Het volgende moment hoorde ze een harde krak en een stem. "Expelliarmus!" Was dat... Was dat Draco? Haar toverstok schoot uit haar hand en kwam netjes in de hand van Draco terecht, die van achter een boom stapte. "Geef mijn toverstok terug!" Riep Nouvelle meteen. Jezus, wat was ze geschrokken. En wat deed hij nou toch in dat bos? En hij kwam ook nog eens uit de wildernis, niet eens op het pad gebleven. "Vertel mij eerst maar eens wat jij in het bos doet?" Draco maakte zelf een lichtje op zijn toverstok, en op één of andere manier lichtte het stukje bos veel feller op dan bij Nouvelle. Koppig negeerde ze het feit dat Draco een beter lichtje had. "Ik kan jou dezelfde vraag stellen, of niet soms?" Zei Nouvelle uit de hoogte. Draco grinnikte. "Ik denk niet dat jij je momenteel in de positie bevindt waarin jij de vragen stelt. Ik heb namelijk jouw toverstok, dus ik zou maar antwoorden. Als je deze terug wil tenminste." Hij hield haar toverstok even omhoog en grijnsde. Dat zag er nogal eng uit in het licht van zijn toverstok. "Vergeet het maar. Dan ga ik wel weer terug en vertel ik professor Snape, of welke leraar dan ook, dat jij mijn toverstok hebt!" Zei Nouvelle koppig. Draco lachte kort. "En jij denkt dat je zonder toverstok het bos uit durft?" Hij trok een wenkbrauw omhoog en schudde zijn hoofd. "En zelfs als je dat zou overleven, vertel ik Snape, of welke leraar dan ook, wel dat jij in het verboden bos aan het rondwandelen was. Terwijl je beter nog wat klef zou gaan doen met Farrow." Nouvelle kruiste haar armen. Hij had het dus toch opgemerkt. Nou mooi, dan was die domme actie tenminste niet voor niets geweest. Ookal betwijfelde Nouvelle of het wel de juiste manier geweest was. Hoe langer ze erover nadacht, hoe meer ze zoch ging schamen. Was ze misschien een beetje te ver gegaan in haar bedoelingen? Veel tijd om er langer over te pikeren kreeg ze niet. "Hallo? Ga je nog antwoord geven op mijn vraag?" Vroeg Draco, hij klonk helemaal ontspannen. Alsof hij totaal geen haast had en ze ook helemaal niet in een bos vol duistere wezens stonden. Maar hij had dan ook wel een toverstok. Twee zelfs. "Nou, als jij vertelt dat ik in het verboden bos was, weten ze automatisch dat jij er ook was!" Riep ze uit, waar na ze een poging deed om haar toverstok uit zijn hand te trekken. Een overbodie poging, natuurlijk. Draco trok zijn hand meteen weer weg. Maar hij lachte niet meer. Hij keek eerder zuur. "Verkeerd antwoord." Zei Draco monotoon. Nouvelle zuchtte. Het bleef stil. Geen van beide was van plan toe te geven. Nouvelle zuchtte geërgerd. Zij was duidelijk in het nadeel, zo zonder toverstok. "Oké dan! Wat jij wil. Ik ging een luchtje scheppen en toen zei Foppe dat je in het verboden bos was." Mompelde ze snel. "En geef nu mijn toverstok terug!" Draco gaf haar, wonder boven wonder, haar toverstok. Verder zei hij niets. Nouvelle keek hem een beetje verbaasd aan. Waarom bleven ze staan? Moesten ze nu niet terug naar school? Het was vast al erg laat en... "Hoe wist Foppe dat nou eigenlijk?" Vroeg Draco argwanend. Nouvelle haalde haar schouders op. "Weet ik veel. Volgens mij zei hij gewoon maar wat." Draco lachte schamper. "En jij dacht: Oh, nou laat ik dat even proberen!" Hij klakte met zijn tong. "Dus je zocht mij?" Nouvelle ontweek zijn vraag. "Gaan we niet terug?" Vroeg ze. "Hoezo 'we'?" Antwoordde Draco koeltjes. "Waarom ga jíj niet terug? Je hebt me gevonden, dus wat doe je hier nog?" Nouvelle wist niet wat ze daar op moest antwoorden. Hij mocht toch niet weten dat ze niet meer alleen terug wilde! "Jeetje, ik vroeg het alleen maar hoor. Ik ben al weg!" Mokkend draaide ze zich om en liep het pad weer terug af. "Je loopt de verkeerde kant op." Zuchtte Draco ongeduldig. "Niet waar! Ik kom van dit pad hoor." Riep Nouvelle terug. Koppig liep ze door. "Echt niet, het is de andere kant." Hield Draco vol. "Nee, het is déze kant. Ik weet het honderd procent zeker! Ik kom van deze kant." Draco keek aarzelend rond. "Oke best. Ik weet het helemaal niet meer. Je maakt me in de war." Met tegenzin sjokte hij achter Nouvelle aan. Die gniffelde. "Maak ik je in de war?" Vroeg ze grijnzend. Draco zuchtte. "Nee, dat bedoelde ik niet zo!" Snauwde hij. "Je leidt me gewoon af van... De weg." Dit keer grinnikte Nouvelle nog harder. "Oh, dus ik leid je af?" Draco liep voor haar door. "Ach, jezus laat ook maar." Mompelde hij. Het bleek toch inderdaad de goede weg te zijn, en daar kon hij niet tegen. Toen de school eenmaal weer in zicht was, glipten ze zo stilletjes mogelijk naar binnen. Maar uit de grote zaal klonk nog steeds muziek, dus er waren vast nog een paar mensen wakker.