Als je je vrienden wilt redden moet je je talent gebruiken... ja welk talent?

Ik knijp mijn ogen stijf dicht. De gierende wind tuit in mijn oren. 'Jazz!' Schreeuwt Lyra. Mijn ogen gaan langzaam open. 'Probeer harder te vallen!' Schreeuwt ze. 'Harder!?' Roep ik uit. 'Ja! Vertrouw me!' Is dat kind helemaal gek geworden? Ik haal diep adem en probeer me zo zwaar mogelijk te maken. Dan zie ik onder ons opeens een kolkende zwarte watermassa. 'Euh, Lyra.' Zeg ik aarzelend. Ze kijkt me benauwd aan. Opeens klinkt de stem van Chiron als een flashback in mijn hoofd. "Rechtop, armen gekruist over de borst, zo verklein je de klap op water." 'LYRA!!! Doe mij na!' Roep ik en ik ga snel in de houding. Lyra begrijpt me en gaat in dezelfde houding. Angstig druk ik mijn armen hard tegen mijn borst en op dat moment raken mijn voeten het water.

Even ben ik verlamd door het ijskoude water maar dat brengt me juist weer bij zinnen. Het kolkende water om me heen, ik weet niet meer wat boven of onder is, ik tol alleen maar. Ik begin met krachtige slagen te zwemmen. Maakt niet uit welke kant, ik moet alleen in beweging blijven. Verdomme, waar is het wateroppervlak nou? Mijn zuurstof begint op te raken. Nu begin ik echt in paniek te raken. Mijn longen smeken en branden om zuurstof en het bloed klopt in mijn hoofd. Daar! Er dansen zwarte vlekken voor mijn ogen maar ik blijf stug door zwemmen. Net op het moment dat ik denk dat ik niet verder kan helpt een arm me omhoog. We breken door het oppervlak en ik haal hijgend en piepend adem. 'Zo, en wie kan je bedanken.' Hoor ik de grijnzende stem van... van Argus. 'Argus! Je leeft nog.' Hoor ik dan een andere stem opgelucht zeggen. Het was Lyra. 'Kom mee naar de kant, ik bevries zowat.' Zeg ik klappertandend. Dan horen we nog een plons en puppy gepiep. 'Oh nee, Buddy is ons achterna gesprongen.' Zeg ik geschrokken. Dan zie ik in de verte het kopje boven komen en met krachtige slagen begin ik naar de bange pup te zwemmen. 'Hey jongen, je bent veilig hoor.' Buddy word gelijk rustiger als hij mijn stem hoort. Ik grijp hem bij zijn middel en zwem naar de kant. Uitgeput blijven we op de grond liggen.

Nadat we allemaal een beetje opgedroogd waren dankzij het vuur van Argus werd ik toch wel heel nieuwsgierig. 'Argus... wat heb je tegen Lyra gezegd waardoor ze zo boos werd?' Hij kijkt ongemakkelijk weg. 'Zeg, hoe kom je eigenlijk aan die hond?' Veranderd Lyra van onderwerp. Ik kijk hen argwanend aan. Goed, hier kom ik sowieso later nog op terug. Ik vertel ze snel hoe ik hen was gaan zoeken en over de hellehond, waarbij ik ze beschuldigend aankijk, en dat ik toen omhoog was geklommen en zo Buddy had gevonden. 'Hoh, stop. Je hebt die hellehond niet gedood?' Argus kijkt me verbijsterd aan. Beschaamd wend ik mijn blik af. 'Ik kon het gewoon niet.' Fluister ik. 'Nou ja, gelukkig dat hij geen Jazz worstjes van je had gemaakt.' Zegt Lyra en ik schiet in de lach en ik begroef mijn gezicht in Buddy zijn vacht. 'Maarre wat doe...' Halverwege zijn zin stokte Argus zijn stem. Verbaasd keek ik op uit de vacht van Buddy. Argus en Lyra stonden als gehypnotiseerd naar het water te kijken waar allemaal graaiende handen waren. "Kom naar ons, de verloren zielen brengen jullie rust. Kom tot ons" Klonk eruit het water met een verleidelijke stem. Met stramme passen begonnen Argus en Lyra naar het water te lopen. Blijkbaar hadden de stemmen geen effect op honden want Buddy keek net zo verbaasd als ik. Waarom had dit geen effect op mij? Geen tijd om daar over na te denken. Snel rende ik naar Argus en Lyra die al tot hun enkels in het water stonden. Ik greep ze bij hun polsen. 'Niet luisteren, ze proberen jullie te verleiden.' Zeg ik dwingend. Ze bleven stug doorlopen. 'Goed nadenken Jazz. Denk na.' Zeg ik tegen mezelf.

Ze staan al tot hun knieën in het water. Dan hoor ik een stem. "Jazz, gebruik je talent, je bent niet voor niets mijn dochter." Wacht eens even. 'Pap?' Mijn stem klinkt aarzelend. "Als je je vrienden wilt redden moet je je talent gebruiken. De zielen laten hen hun dierbaren zien en fluisteren dat zij de enige zijn die hen kunnen redden" Verward luister ik naar de stem. 'Maar ik heb geen talent.' Zeg ik mismoedig. "Tuurlijk wel, anders zou ik het niet zeggen. Gebruik je stem, daarin zit je overredingskracht. Je kent de toverspraak toch wel?" Vraagt Apollo. Ik knik. "Jij hebt de zeldzame gave dat jij dat met zingen kan doen, zolang je maar het goede liedje zingt." Zegt hij geruststellend. Toen was de stem weg. Dus ik moet zingen om mensen te overtuigen? Eigenlijk moet ik nu een lied gaan zingen zodat de zielen hen laten gaan? Het klinkt bizar maar het is mijn enige houvast. Ik begin Let her go te zingen.

'Cause you only need the light when it’s burning low
Only miss the sun when it’s starts to snow
Only know your love her when you’ve let her go
Only know you’ve been high when you’re feeling low
Only hate the road when you’re missin’ home
Only know your love her when you’ve let her go
And you let her go"

Het werkt, de grijpende armen trekken zich terug.

"But you only need the light when it’s burning low
Only miss the sun when it’s starts to snow
Only know your love her when you’ve let her go
Only know you’ve been high when you’re feeling low
Only hate the road when you’re missin’ home
Only know your love her when you’ve let her go
And you let her go
Ooooo ooooo oooooo
And you let her go
Ooooooo ooooo ooooo
When you let her go"

De zielen verdwijnen onderwater en laten Argus en Lyra versuft achter. Ik ren naar ze toe en trek ze op het droge. 1 voor 1 help ik ze naar de warmte van het vuur want ze zitten te rillen. Tranen staan in Argus zijn ogen. 'Wil 1 van jullie me vertellen wat er is gebeurd?' Ik kijk ze vragend aan. Ze schudden hun hoofd en ik laat het rusten. 'Je hebt ons gered.' Zegt Argus dankbaar. 'Alweer.' Zeg ik grijnzend. Hij rolt met zijn ogen. 'Waarom had het geen effect op jou?' Snel vertel ik over mijn vader en mij gave. 'Maar nu heb ik nog steeds geen antwoord.' Zegt Argus dringend. Ik zucht. 'Apollo zei dat jullie je dierbaren zagen en dat jullie ze moesten redden, ik heb geen dierbaren meer die ik zou moeten redden.'