Nah, een ritje tartarus, altijd leuk toch?

Gelukkig gebeurt er die nacht niet echt iets. Om ongeveer zes uur moet ik de wacht weer houden. Jazz maakt me wakker. 'Arg, waarom moet het zo snel licht worden?' Vraag ik verblind door het licht. Jazz grinnikt. 'Ik vind de zon juist wel fijn.' Zegt ze. Ik hoop dat ze geen opmerking gaat maken over dat ik de dochter van Nyx ben enzovoort.
'Ja.' Mompel ik en ik kruip uit mijn warme slaapzak. 'Waarom kan ik geen dochter zijn van de winter god of zo, dan had ik het nooit koud.' Brom ik bibberend. Grijnzend kruipt Jazz in haar slaapzak. 'Als je het niet erg vindt,' Zegt ze plagerig. 'Ik en Argus gaan nog even slapen tot negen uur of misschien zelfs tien uur.' Ik pak een klein steentje en ik gooi het tegen Jazz's hoofd. Ze grinnikt maar al snel wordt haar ademhaling regelmatig en valt ze in slaap. Zuchtend loop ik naar Argus' scooter en ik kijk wat hij de afgelopen dagen met dat ding heeft lopen doen. Voorzichtig ga ik met mijn hand over het metaal tot ik een knopje vindt. Ik geloof dat Argus me een keer verteld heeft dat dit het knopje van de navigator is....Ik druk het in en meteen springt het kleine schermpje dat met veel aandacht bij het stuur bevestigd in aan. Met mijn vingers ga ik over het route lijntje...
Als het goed is..Ik druk weer op het knopje en het scherm wordt weer zwart. Ik ga op de scooter zitten en op hoop van zegen..En misschien wat hulp van de goden, duw ik een willekeurig knopje in. Meteen springen de ruitenwissers aan. Wauw! Dat kan van belang zijn Lyra! Nu kun je monsters van je raam wissen! Ik duw opnieuw op het knopje maar de ruitenwissers beginnen alleen harder te wissen. Gefrustreerd druk ik nog een keer op het knopje maar deze keer vliegen de koplampen aan. 'Hoe kan Argus dit ding in de lucht krijgen?' Mompel ik. 'Ik ben gewoon Awesome.' Hoor ik achter me en verschrikt draai ik me om. 'Ja, ik was hier de hele tijd al, en als sneeky persoon nummer een dacht ik dat je mij wel al opgemerkt had.' Ik heb het idee dat ik zo rood ben als een tomaat maar dat laat ik niet merken. 'Wat was je van plan?' Vraagt Argus met zijn irritante eigenwijze grijns. 'Ik denk dat ik een plan heb.' Zeg ik. 'Je denkt?' Vraagt Argus en hij trekt een wenkbrauw op. 'Ja, inderdaad in tegenstelling tot anderen denk ik.' Zeg ik op een toon waar het sarcasme vanaf druipt. Er verschijnen pretlichtjes in Argus' ogen. 'Klinkt als een onbezonnen plan,' Zegt hij. Ik kijk hem hoopvol aan 'En ik hou van onbezonnen plannen.' Lachend stap ik af. 'Ga je gang meneer.' Zeg ik. 'Argus stapt of en hij zegt. 'Duurt het lang want we kunnen Jazz niet zo lang alleen laten.' Duhh alsof ik daar niet aan denk. 'Het duurt niet lang...En we kunnen haar toch zien.' Zeg ik grijnzend. 'Wat bedoel je daar nou weer mee?' Vraagt Argus. 'Maakt dat iets uit?' Argus schud zijn hoofd en ik stap achterop.

'Sukkel! Dat is links!' Roep ik lachend uit en als de scooter een slingerbeweging maakt grijp ik Argus vast. Dan schieten Jazz's woorden weer door mijn hoofd.
'Jij enne argus he? Hoe zit dat nou''Er is helemaal niets tussen ons hoor, hij is gewoon mijn beste vriend' Ik slik en ik voel dat mijn hoofd weer rood wordt.
'Waar moeten we heen, mijn levende navigator?' Vraagt Argus. Deze vraag zie ik als excuus om mijn armen weg te halen. Ik wijs naar een enorme rots. 'Daarheen.' Zeg ik zonder te weten waarom, op een of ander manier weet ik dat we daar naartoe moeten....Daar begint het domein van de nacht schiet er door mijn hoofd. Opeens verschijnen er zwarte vlekken voor mijn ogen maar ik knipper ze ijverig weg. 'Ik denk dat tartarus daar begint.' Zeg ik, mijn stem klinkt zelfverzekerder dan ik gedacht had.
Argus draait zijn hoofd en hij zegt 'Nah, een ritje tartarus, altijd leuk toch?' Ik lach maar het is een lach die van alle warme ontdaan is