Season 6 Chapter 12

Fabian

Iedereen bleef stil en staarde naar Margaery.
Het gevecht boven was nog steeds bezig en wij zaten verscholen in de vijfde en diepste bunker van Lilly’s City.
Er waren al veel inwoners van de planeet naar ons toe gevlucht vanuit de vuurdistricten of het ijsrijk, want iedereen wist dat dit een grote bedreiging voor de planeet was.
‘De opperster noemde jouw naam toen ze dood ging’ zei ik. ‘Hoe kan dat?’
Margaery zuchtte diep en keek naar ons.
‘Laat ik zeggen dat ik al langer op deze planeet leef dan jullie allemaal bij elkaar’ begon ze.
‘Zelfs langer dan ik?’ vroeg Nivada.
‘Zelfs langer dan jou, Nivada’ zei ze.
‘Hoe?’ vroeg ik.
‘Ik was hier al op de planeet toen de eerste ster hier neerkwam’ zei ze.
‘De opperster heeft mij onsterfelijkheid van ouderdom geschonken om deze reden, zodat jullie zou kunnen helpen in de toekomst, want ze wist dat er zwakke plekken zaten in haar plan en de zwakke plekken zijn de rode sterren’.
‘Van de opperster moeten we beter in het verleden kijken om zo een einde te maken aan deze oorlog’ zei ik. ‘Waarom?’
‘Omdat alles begonnen is toen Hugo van den Loonsche-Duinen een vloek over zich heen kreeg en daardoor de eerste ster hierheen is gekomen. Daardoor ontstond de eerste rode ster, omdat alle plekken in de sterrenhemel eenmaal opgevuld moesten worden’.
‘Dat is nu toch ook niet het geval?’ vroeg Yvette.
‘Dat komt omdat alles een grote puinhoop is op dit moment’ zei Margaery. ‘En de opperster is dood, dus alles is aan het vergaan’.
‘Jij kunt ze terug het verleden in brengen, of niet soms’ zei Sandra plotseling.
Margaery schrok op en staarde de vuurkoningin aan.
‘Dat klopt’ zei ze. ‘Dat kan ik inderdaad’.
‘Wat moet er in het verleden gedaan worden?’ vroeg Nivada.
‘Hugo moet vermoord worden nog voor de opperster de vloek over hem kan uitspreken. Alleen dan zullen de rode sterren verdwijnen. Of in ieder geval, degene die nog in de sterrenhemel zijn. Degene die op deze planeet zijn zitten veilig en zo lang ze dat nog niet weten is er nog hoop’.
‘Dus misschien beginnen we aan een missie die mislukt?’ vroeg Vera.
‘Als we snel handelen is dat bijna onmogelijk’ zei Margaery. ‘Maar hoe langer we wachten hoe groter de kans is dat er meer rode sterren hierheen komen’.
‘Jij hebt hier onsterfelijkheid voor gekregen’ zei ik. ‘Dus jij zult vast wel een plan hebben’.
Margaery ging zitten en staarde ons aan.
‘Ik kan ervoor zorgen dat jullie naar het verleden worden gestuurd, maar jullie lichamen zullen vervolgens wel hier blijven. Deze moeten goed beschermd worden want wanneer je hier vermoord wordt, zal je sterven in het verleden. Maar dit geldt ook andersom, wanneer je vermoord wordt in het verleden, zal je niet meer wakker worden hier in het heden. Wanneer jullie Hugo vermoord hebben, zullen jullie automatisch ontwaken’.
‘En dan zullen de rode sterren in de sterrenhemel dood gaan?’ vroeg Colix.
‘Dat klopt en dan zijn het alleen nog maar de rode sterren die hier op de planeet aanwezig zijn’.
‘Kunnen dan vervolgens de witte sterren wel hierheen komen?’ vroeg Robyn.
‘Ja, dat wel, maar wanneer Hugo vermoord is, zal de vloek langzaam over gaan, wat betekent dat jullie toestemming om hier op de planeet te komen, zal vergaan. Wanneer Hugo vermoord is en iedereen weer wakker is, zullen de sterren hier nog maar 24 uur op de planeet kunnen zijn, daarna moeten ze weer terug in de sterrenhemel zijn. Zo niet, dan zullen de sterren vergaan tot sterrenstof’.
Met grote ogen staarde iedereen naar de mysterieuze Margaery die plotseling bijna alles wist over onze soort en over het verleden.
‘De opperster heeft mij goed voorbereid om jullie te helpen’ zei ze toen ze onze blikken zag.
‘Ik ga naar het verleden’ zei ik. ‘Ik weet precies hoe Hugo eruit ziet en ik ken het verhaal goed’.
‘Ik ga ook mee’ zei Nivada.
‘Nee’ zeiden Yvette, Robyn en Colix in koor.
‘We hebben een helft van de opperster hier nodig om de lichamen te beschermen’ zei Yvette.
‘Ik ga wel mee’ zei Vera. ‘Ik ken de planeet uit mijn hoofd.
‘Ik ga ook mee’ zei Melodie. ‘Er moet een vuurstrijder mee en ik wil niet nog eens dat de familie uit elkaar gaat’.
‘Dan ga ik automatisch ook mee’ zei Lilly.
‘En ik ook’ zei Tanja abrupt.
Lilly en Melodie staarden naar hun zus maar Tanja trok zich daar niets van aan.
‘Weet wel dat jullie Fabian zo goed mogelijk moeten beschermen’ zei Margaery.
‘Ik blijf hier om zijn lichaam te beschermen’ zei Sebastian.
‘De rest zal hier blijven om voor de planeet te vechten’ zei Sandra.
‘En hopelijk komen er snel meer witte sterren’ zei Ferdinand.
‘Weet wel goed dat jullie mij tegen zullen komen in het verleden en ik weet dan niet wie jullie zijn’ zei Margaery.
‘Als wie komen wij jou tegen?’ vroeg ik.
‘Als de meest trouwe Bokkenrijder van Hugo die er maar was en daarbij ook zijn vrouw’.
‘Heftig’ zuchtte Melodie.
‘Dus wat is het plan als volgt?’ vroeg Ingrid terwijl ze opstond.
‘We moeten de stad beschermen’ zei Lilly. ‘Met een krachtig schild zodat ze niet bij het lichaam van Fabian en de rest kunnen’.
‘Laten we stand van zaken doen boven om te kijken of het gevecht over is’ zei Robyn.
Ik knikte en zuchtte diep.
De oorlog was nu echt in volle gang.