Hoofdstuk 18.

Ik rende op haar af en duwde haar op de grond. Rho lachte me uit.
'Zo... Draakje heeft een zwakke plek.' Ik voelde nog steeds het rook ontsnappen uit m'n neus. Als ze nog een stap te ver ging had ik haar gebakken tot een lekker hapje...
'DAVE!' hoorde ik Yandri gillen.
Dat bracht me terug bij zinnen. Maar ik hield Rho nog steeds tegen de grond gedrukt.
'Wat is het?' vroeg ze plagend. 'Durf je niet?'
'Ik durf meer dan je denk. Maar jouw dode helpt geen van ons. Tegenstelling van jouw kan ik wel logisch nadenken.' Zei ik tegen Rho.
Ze schreeuwde het letterlijk uit van het lachen.
'Logisch nadenken. Jij? Jij denkt alleen maar aan vlees en als het even kan op veel kostbaarheden liggen. Zelfs een Doperwt heeft grotere hersens...'
Nu... Nu heeft ze me goed pissig gemaakt...
Ik rolde met m'n ogen, hoewel ik de woede slechts met moeite kon onderdrukken. 'Je probeert me uit te dagen, niet?'
Ze keek me met een glans in haar heldere ogen aan.
'Dat zal je niet lukken,' snauwde ik. 'Ik ben beter dan jij denkt!'
Ze knikte rustig,
'Soorten zoals jij zijn snel boos en zijn grotendeels roekeloos. Ze lachen om gevaar, En ze doen er alles aan voor een beetje spanning.'
Ik hield mij stil, maar wist dat ze gelijk had... Maar waarom had ze gelijk. Ik wil niet dat ze gelijk heeft... Ik ben slimmer dan dat... Ik ben intelligenter dan dat... Dat kan niet waar zijn...
'Opeens knapte iets in me. Iets wat niet te beschrijven valt. Al die woede die tegelijk door me heen schoten... Het gevoel was opwindend en voelde geweldig. Maar zonder erbij na te denken gooide ik Rho tegen een steen aan...
'Wat heb je nu gedaan?!' tierde Yandri.
Woest draaide ik me naar hem om en m'n blik alleen was al genoeg om hem achteruit te laten deinzen. En dat... Dat voelde goed. Als de macht die ik nooit had.
Yandri liep nog verder achteruit en viel toen over zijn eigen benen waar ik enorm om moest lachen. Mijn lach dat klonk als de duivel. En ik liet mijn blik weer overgaan naar Rho. Ze lag daar op de grond tegen de steen waar ik haar had heen gesmeten. Ik liep er naar toe ik keek Rho aan maar er was weinig beweging in te vinden.
'I-is-is Rho do-dood?' Vroeg Yandri angstig.'
Voor ik antwoord kon geven kreeg ik een mes op een pijnlijk manier in me gedrukt.
Onbewust van wat er zich om me heen afspeelde viel ik duizelend op de grond.
Ik staarde naar Yandri, die enkel verbaasd toe kon kijken. Ik probeerde terug overeind te komen, maar een harde voetzool kwam terecht tegen m'n wonden en dwong me om terug neer te gaan liggen. Ik probeerde de schuldige te vinden, maar Rho lag nog steeds tegen de steen en Yandri stond te ver weg om ook maar een vinger naar me uit te steken.
Wie of wat was dit?
Ik probeerde weer op te staan.
'Ik zou maar blijven liggen als ik jouw was beest. Je zou heel waardevol zijn in mijn collectie. Ik weet precies wat ik met je kan doen. Enig idee hoe het is om naar andere te luisteren.'
Ik zweeg.
'Vertel het me.'
'Ik deed niks anders.' Zei ik terug... Ik wilde een uithaal maken met m'n klauw maar in plaats daarvan kreeg ik een uithaal met een mes langs m'n oog.
'Ik zei luisteren?' We vielen in een onbekend gat, en ik voelde dat ik m'n bewustzijn verloor.