Verkering met James?

Roos liep onzeker haar klas binnen. Het eerste uur. Spaans. Ze zag Avery en Jonathan zitten. Ze keken haar gemeen aan. Roos kon wel door de grond zakken.
Ze zakte naast Jonathan neer, haar plek.
Jonathan keerde zich zó ver van haar vandaan dat ze het idee had dat hij van zijn stoel zou vallen. Roos snapte niet wat ze nú weer verkeerd had gedaan. Had het met het feest te maken?
Roos kwam er al snel achter dat iedereen het feest nog niet was vergeten. Haar klas was een stuk aardiger dan eerst. Ze hielpen haar als ze iets niet snapte, ze mocht naast hun komen zitten (zowel in de pauze als tijdens de les), ze negeerden haar niet en nog veel meer van dat soort dingen. Niet alleen haar eigen klas maar ook de andere klassen waren aardig tegen haar. Het was als een lopend vuurtje door de school gegaan dat zij en James koning en koningin van het kerstbal zijn geworden. Ze zat ook niet meer alleen in de pauze. Meestal zat ze bij Amy, Alexandra en de tweeling Eric en Daniel en James uit havo drie.
De enige die niet aardig tegen haar waren, waren Avery en Jonathan. Verrassend...
De les van meneer Adams, godsdienst, was eindelijk een keertje leuk. Iedereen wilde weten hoe het tussen hem en mevrouw Estevez zat. Iedereen wist dat ze aan het einde van het kerstbal samen de tango hebben gedanst.
Meneer Adams ontweek met een knalrood hoofd alle vragen, om weer zo snel mogelijk met de les door te gaan (wat hem natuurlijk niet lukte).

Na godsdienst was het middagpauze.
Roos had James vandaag nog niet gezien. Het waren vandaag ook wel erg drukke pauzes. Misschien zat hij ook wel in de schoolbieb? Of moest hij nog iets inhalen... Roos merkte dat ze het jammer vond dat ze hem niet kon vinden.
Ze zakte bij de twee tweelingen op een stoel neer en zette haar lunch op tafel.
"We hebben maar een plekje voor je overgehouden, het is zó druk!" zegt Amy. Ze laat haar blik door de kantine, over de lange tafels, gaan.
Roos volgde haar voorbeeld. Misschien kon ze James alsnog ontdekken.
Eric begon te praten over het feest. Roos volgde het niet echt.
"Wat vind jij er nou van?" vraagt Eric uiteindelijk nieuwsgierig aan Roos.
Alex stoot haar aan. Roos kijkt verward op. "Hè wat?"
Eric herhaald ongeduldig zijn vraag.
"Wat vind ik waarvan?"
Eric rolt met zijn ogen.
"Dat je mentor met meneer Adams de tango heeft gedanst," legt Daniel uit.
Roos haalt haar schouders op. "Geen idee eigenlijk," zegt ze afwezig.
"Kom op! Je moet toch íéts weten!? Heb je ooit iets gemerkt aan een van de twee? Gedroegen ze zich opvallend? Werden ze rood toen ze elkaar tegen kwamen in de gang?" dringt Eric aan.
Roos is even in de war van de vele vragen. "Uh, ik heb net godsdienst gehad van meneer Adams, hij uh... Was wel afgeleid."
"Zie je wel!" roept Eric triomfantelijk.
"Zeg heeft een van jullie James gezien?"
"Ja, hij zat net op de lege stoel naast jou. Daniel houd hem bezet. Hij is even een boek terug brengen naar de bieb," zegt Alex.
Roos knikt.
"Hoezo?" vraagt Alex nieuwsgierig.
"Nou, ik weet niet... Laat maar."
"Nee, nou wil ik het weten."
"Ik ben bang. Iedereen vind ons het lovekoppel, maar zijn we dat wel?" zegt Roos wanhopig. "Ik bedoel, we hebben wel gezoend enzo en we waren dan wel een date en het koningskoppel van het bal... Dan nog! Hij heeft me niet oficieel verkering gevraagd! Misschien vind hij me helemaal niet leuk en wilde hij alleen maar zoenen omdat hij daar zin in had of omdat het moest. We zijn ten slotte wel tot koning en koningin uitgeroepen."
"Je bent gek!" roept Alex gelijk. "Hij is ontzettend verliefd op je, geloof me! Niet zo twijfelen hoor! Ik wil maar zeggen... En iemand hoeft je niet persé verkering te vragen om verkering te hébben," zegt Alex. "Kijk maar naar mij en Eric! Wij hebben ook verkering!"
"Maar hij heeft jou gevráágd," zegt Roos nog steeds niet overtuigd.
Daar weet Alex even niks op te zeggen.
Roos kijkt even naar Daniel en Amy. Zij waren ook elkaars date op het bal maar ze zijn niet verliefd op elkaar. Gewoon vrienden. Waren zij en James dat dan ook?
"O kijk!" roept Amy. "Daar komt hij al aan!" Ze wijst naar James, die de overvolle kantine binnenstapt.