Chapter #024

Ik plofte op de bank.
'Griffoendor heeft gelukkig gewonnen.' Zei Hermelien, Ik knikte en ging aan mijn huiswerk.
'De winter is bijna voorbij, gelukkig. Ik bevroor zowat!' Klaagde ik.
'Dat moet je er voorover hebben.' Zei Hermelien en ik rolde met ogen.
'Ik kan de lente wel gebruiken. Dat liever dan al die sneeuw en zo.' Mopperde ik.
'Ja, dat is waar. Maar het is zo gezellig als het buiten al donker is.' Antwoordde ze.
'Zullen we anders wat kaarsjes aansteken? Dat staat gezellig ja, nu het nog donker is.' Zei ik.
'Mag dat dan?' Vroeg Hermelien.
'Tuurlijk, Anders stonden ze er niet.' Ik stak met een korte toverspreuk een paar kleine kaarsjes aan, het stond heel gezellig.
'Ik ga zo naar bed hoor.' Zei Hermelien.
'Nu al?'
'Ja, ik ben supermoe. Ik heb rust nodig. vraag ander sof Draco even komt, vast gezellig met al die kaarsjes enzo.' Zei ze en ze knipoogte.
'Ja, maar dan wil ik zeker weten dat ik alleen ben.' Zei ik en ik knipoogte terug.
'Iedereen is al naar bed, na die lange wedstrijd.'
Ik haalde mijn schouders op en liep weg om Draco op te halen.
'Waarom moest ik komen dan?' Vroeg hij nieuwsgierig.
'Gewoon, anders ben ik alleen.' Zei ik en ik trok mijn zielige pruillipje.
Draco rolde met zijn ogen en liep mee.