Chapter #022

Op het perron omhelsde ik Hermelien, ik had haar zo gemist!
'Hoe was je vakantie?' Vroeg ze.
'Heel leuk! Draco kwam logeren.'
Hermelien had er moeite mee vriendelijk naar Draco te kijken, en Draco had hetzelfde probleem.
Harry kwam er ook nog bij staan. Alsjeblieft, wat doen ze me aan?
'Please, Draco, alsjeblieft...' Fluisterde ik. Maar deze keer was het Harry die voor de problemen zorgde.
Hij lachte vals naar Draco. 'Daar hebben we Malfidus weer, jammer genoeg.'
Ik stootte Harry aan. Ik stond dicht tegen hem aan, en zei: 'Hou je mond, hij doet niks.'
'Doe normaal, Jady.' Antwoordde hij.
'Ik, normaal? Wie begint er hier iemand uit te schelden?'
'Kom.' Zei Draco kalm, en hij liep met mij weg.
'Ja, loop maar lekker weg!' Riep Harry ons na.
'Hou je stomme kop, Potter!' Riep hij woest terug.
Na een stukje lopen, waren we weer op school.
'Ik ga even naar Hermelien.' Zei ik.
'Oke, ga maar.' Zei Draco en hij ging weer bij die Korzel en Kwast staan.
Ik vond die jongens echt eng, ik wist niet waarom.
Het was fijn om weer met Hermelien te kunnen praten. En ook om weer op Zweinstein te zijn, natuurlijk.