Chapter #020

'Draco, ik ga even douchen, blijf jij even op mijn kamer?' Zei ik nog steeds trillend.
'Huh, douchen?' Vroeg Draco verbaasd.
'Ik sterf van de kou!' Riep ik, terwijl ik schone kleren uit de kast pakte.
'Tot zo.' Zei ik. Ik sloot de deur achter me.
Draco zuchtte en ging maar wat op mijn kamer kijken. na een tijdje kwam ik weer terug, met een knotje in mijn nog natte haar en ik plofte op bed.
'Wat is er?' Vroeg Draco.
'Gewoon, ik ben zo moe.' Zei ik en ik neuriede een liedje.
'Mag ik ook een keertje bij jou logeren?' Vroeg ik aan Draco.
Draco schrok een beetje. 'Bij mij? Waarom?'
'Omdat ik ook jou huis een keer wil zien. En je ouders leren kennen enzo.'
Draco sloeg zijn ogen neer. 'Wil je dat echt?'
'Ja, anders vroeg ik het toch niet?' Zei ik glimlachend.
Draco schudde zijn hoofd. 'Eigenlijk, ja. Ik weet niet hoe ik het moet zeggen.' Zei hij stotterend.
Ik ging tegenover hem zitten. 'Zeg het maar, ik ken je toch goed?'
'Eigenlijk, weten ze niet wie je bent, en ook niet dat je mijn beste vriendin bent.'
Ik had alles verwacht, maar dit? Mijn mond viel open, maar ik deed die snel dicht.
'Maar hoe heb je dan gezegd dat je hier was?' Vroeg ik verbaasd.
'Gezegd dat je iemand anders was, mijn vader haat modderbloedjes.'
'Jij toch ook?' Zei ik. man, waarom zei ik het zo? Ik was heel lekker bezig.
Draco keek me even beledigd aan.
'Jij bent anders, dat weet je wel. mijn vader vindt het niet goed als ik bevriend ben een dreuzelkind. En al helemaal niet als het een meisje is.'