Perron 9 3/4 deel 3

De rook van de locomotief dreef over de hoofden van de druk pratende mensen op het perron, terwijl katten in alle soorten en maten tussen hun benen zigzagden. Uilen krasten knorrig tegen elkaar, boven het geroezemoes en geschraap van zware hutkoffers uit.
Harry en Sirius liepen verder, op zoek naar een plaatsje. In het voorbijgaan groeten ze de Lubbermansen, die afscheid aan het nemen waren.
“Hier is je pad, lieveling. Zie dat je hem niet kwijt raakt”, zei mevrouw Lubbermans, “Als we nog iets vergeten zijn in te pakken bent, stuur me dan een uil.”
Wat verder werd een jongen met dreadlocks omringd door een groep nieuwsgierige leerlingen.
“Laat eens zien, Leo. Vooruit.”
De jongen deed het deksel van de doos die hij in zijn armen hield en de omstanders krijsten en gilden toen er een lange harige poot uit de doos stak.
Harry en Sirius wurmden zich tussen de mensen door, tot hij bijna helemaal aan het eind van de trein een lege coupe ontdekte. Harry zette Hedwig binnen, terwijl Sirius zijn hutkoffer tot in een hoekje van de coupé droeg.
“En ben je er klaar voor?”
“Ik denk het”, antwoordde Harry aarzelend. Sirius maakte zijn haar in de war.
“Je bent een Potter, Harry. Ik ben er zeker van dat je het aankan.”
“Heb je dat gehoord”, siste iemand. Harry keek op. Het waren de roodharige tweelingbroers die ze waren gevolgd door het hek. Ze gaapten hem aan en Harry voelde dat hij een kop als vuur kreeg, maar tot zijn opluchting klonk op dat moment buiten een stem:
“Fred? George? Zijn jullie daar?”
“We komen, ma.”
De broers wierpen een laatste blik op Harry en sprongen de trein uit. Sirius slaakte een zucht.
“Ik vraag me af wanneer ze het eindelijk gaan afleren.” Hij keek Harry recht aan. “Luister goed, Harry. Laat het niet naar je hoofd stijgen. Sommige tovenaars denken dat ze beter zijn dan anderen, maar dat zijn ze niet. Je maakt er nooit echte vrienden mee en uiteindelijk levert het je maar een hele hoop ellende. Blijf gewoon jezelf, goed?” Harry knikte, nogal overdonderd door de serieuze toon van zijn peetvader.
“Ik wil niet speciaal zijn, maar gewoon nieuwe vrienden maken.”
“Geen betere plek om vrienden voor het leven te vinden dan Zweinstein. Het gaat je goed, jongen.” Sirius omhelsde hem.
“Ik ga je missen, Sirius.”
“Ik jou ook. Het zal verdomd stil zijn in huis zonder jou.”