Chapter 8 • Sapphire 'Saf' Cara Gems

Ik zucht. Fijn. Nu hebben Scorpius en ik weer wat gedaan. Naast Crystal zit ik in de Great Hall. Scorpius is met Haems mee, voor een of ander verhoor ofzo. Als er nu afdelingspunten afgaan. Om iets wat we niet gedaan hebben. Echt hoor. Dan haat ik Haems nog meer dan ik hem al haat. "Gems." boort zich door mijn oren, van naast me. Scorpius. Natuurlijk, die stem herken ik overal. "Wat moet je?" vraag ik hem lichtelijk gepikeerd. "Je moet komen van Haems." zegt hij terug, met een knikje naar Haems. Die ongeduldig staat te wachten op zo'n twintig meter afstand van ons. "Tot zo." verlaat het mijn mond, tegelijkertijd met een zucht. Ik sta op en toon geen emoties meer in mijn gezicht. Ik kijk nog even over mij schouder naar Crysal en Scorpius, en loop vervolgens richting Haems. "En waarom moest ik komen?" vraag ik lichtelijk geïrriteerd. Hij kijkt me nog steeds lichtelijk boos aan, ook al kan ik nu ook bezorgdheid lezen in zijn gezicht. "Loop mee." is het enige wat hij zegt, waarna hij met snelle pas richting zijn kantoortje loopt. Ik moet moeite doen om hem bij te houden. Eenmaal in zijn kantoortje neemt hij plaats in een bureaustoel. Ikzelf ga aan de andere kant zitten en leg mijn voeten op zijn bureau. Vragend kijk ik hem aan. "Gems." begint hij, en hij duwt mijn voeten van zijn bureau, wat alleen maar als gevolg heeft dat ik ze er opnieuw opleg. Ik leun een beetje naar achteren en hoor hem diep zuchten en boos naar mijn benen kijken. "Ja meneer?" vraag ik op een zoete toon. "Gems. Weet je waarom ik je hierheen heb gehaald?" vraagt hij verveeld, maar met een bezorgde ondertoon.
"Nee. Dat vroeg ik u net en toen zei u nogal chagrijnig dat ik mee moest komen, dus ja, natuurlijk weet ik waarom u me hierheen heeft gehaald." reageer ik sarcastisch. Het is niet zo moeilijk. Haems zucht en kijkt me even bezorgd aan, al veranderd die blik snel weer in een stalen gezicht, een gezicht wat geen emoties vertoont. Ik zucht even en kijk hem aan.
"Gaat u me nog vertellen waarom ik hier zit?" zeg ik chagrijnig. Ik bedoel, als ik hier niet geweest zou zijn, dan hadden Scorpius en ik gezoend. Gezoend. Iets waar ik al jaren over droom.
"Gems.." twijfel klinkt door in zijn stem. "Gaat het allemaal wel goed? Met je vrienden enzo? Scorpius?" vraagt hij me, waarop ik hem verbaast aankijk. Mijn linkerwenkbrauw trek ik op, maar nog voordat ik het weet barst ik in lachen uit. Een soort nep-lach, het is niet helemaal gemeend, want eigenlijk vindt ik dit niet echt informatie waar een leraar zich bezig mee zou moeten houden.
"En hiervoor moest ik komen? Bullshit." Zeg ik hem fel, waarna ik opsta en zijn kantoor uit loop, om de deur vervolgens achter me dicht te gooien. Klootzak, een beetje bezorg zitten te doen. Haems is serieus nog nooit eerder ook maar een sprankeltje van bezorgd om mij geweest, en hij heeft altijd een hekel aan me gehad. Dan moet hij zich nu niet ineens beginnen te bemoeien met mijn vrienden, en mijn liefdesleven. Laat mij gewoon lekker 'm leven lijden, en bemoei je er niet mee. Iedere leerling die ik voorbij kom, kijk ik chagrijnig en boos aan, wat als gevolg heeft dat de meesten bang weglopen, en er zelfs een groepje eerstejaars in huilen uitbarst. Onder mijn chagrijnige uitdrukking vormt zich in mijn hoofd een grijns. Gezag. Gezag is een fijn iets, zeker tegenover je medeleerlingen. Ik houd er van dat mensen bang zijn voor me, het geeft me een gevoel van macht, een een hoge positie op school.
Ik loop weer richting de Great Hall, waar ik geruisloos naar binnen loop. Aan het einde van de lange tafelrij zie ik Scorpius staan, samen met Crystal. Een grijns vormt zich op mijn gezicht als de twee zich naar me toe draaien.
"Wat moest Haems van je?" vraagt Scorpius lichtelijk chagrijnig, en ik snap waarom. Ik heb zo'n idee waar hij het met Scorpius over heeft gehad.
"Nutteloze dingen waar hij z'n dikke neus niet in hoeft te steken." zeg ik terug tegen Scorpius, en ik kijk Crystal met een schuin oog aan, waarna ik met mijn hoofd een knikje geef naar de grote deuren, als teken dat ik niet langer in de Great Hall blijf, maar dat ik naar de Slytherin dorm ga. Ik verstrengel mijn vingers met die van Scorpius, die ondertussen mijn hand heeft gepakt en glimlach een beetje. Samen met Scorpius verlaat ik de Great Hall, en zet ik een uitdrukkingloze expressie op mijn gezicht. We benen naar de Slytherin dorm, om vervolgens onze tassen te pakken, en te beginnen aan het kleine beetje huiswerk wat we opgekregen hadden.
"Dus, wat voor'n dingen wou Haems weten?" vroeg Scorpius, nu toch nieuwsgierig. Een geïrriteerde zucht verlaat mijn mond.
"Hoe het gaat met mijn vrienden, of het allemaal wel goed met me gaat." Ik rol met mijn ogen. "Onzin dus." voeg ik er nog aan toe. Ik zie Scorpius knikken.
Ik kan me niet concentreren op mijn kleine beetje huiswerk, en laat mijn gedachtes afdwalen naar later in dit jaar. Over een paar maandan zal het Yule Ball er aan komen, iets waar ik heel erg naar uit keek, omdat alle verhalen over het Yule Ball van jaren geleden fantastisch klinken. Het zal de tweede keer worden dat het gegeven wordt nu ik op school zit, maar de eerste keer mocht ik er als eerstejaars niet heen, wat me nog steeds lichtelijk dwars zit. Ik kijk vanonder mijn losse lokken naar Scorpius, die geconcentreerd de paar opgaves huiswerk maakt. Ik hoop dat we tegen die tijd iets hebben, dat hij me tegen die tijd vraagt voor het Yule Ball. Dat we eindelijk onze eerste kus hebben gehad. Ik hoop het zo.