De nacht... Hoe gevaarlijk kan die nou zijn?

In de verte bij de boogschiet arena zie ik Argus en Lyra samen en ik loop naar ze toe. Als ik bij ze aankom kijken ze me sprakeloos aan. 'Wat is er gebeurd?' Vraag ik bezorgd. 'Argus is zojuist erkend.' Stamelt Lyra. 'Wat? Door wie?' Vraag ik nieuwsgierig. 'Ik ben een kind van Hephaistos. ' Zegt hij verbaasd. De woorden dringen tot me door en ik kijk Lyra indringend aan. Ze knikt. 'Hé, gaat iemand mij nog vertellen wat er aan de hand is?' Vraagt Argus klagend. 'Gast, denk na. De voorspelling waar ik je over heb verteld. Kind van vuur?' Zegt Lyra terwijl ze met haar ogen rolt. 'Zijn ogen worden groot. 'Nee, dat kan toch niet?' Ik schud twijfelend mijn hoofd. 'Ik weet het niet, ik bedoel er zijn redelijk veel kinderen van Hephaistos. Maar laten we het wel tegen Chiron zeggen dat je erkend bent.' Besluit ik dan. Ze knikken en we lopen naar het grote huis. Aarzelend klop ik op de deur. 'Binnen.' Hoor ik Chiron roepen. Als we binnenkomen zien we hem in zijn magische rolstoel zitten. 'Ga zitten.' Zegt hij vriendelijk. We nemen plaats. 'Goed, wat kan ik voor jullie doen?' Hij kijkt ons vragend aan. Argus haalt diep adem. 'Ik ben zojuist erkend, door Hephaistos.' Verteld hij. Ik zie dat Chiron gelijk de link legt. 'En jullie denken dat hij van de voorspelling is?' Ik haal mijn schouders op. 'Het zou kunnen, ik bedoel het laatste jaar is er niemand erkend door Hephaistos.' Zeg ik twijfelend. Chiron strijkt bedenkelijk langs zijn kin. 'Ik weet het niet hoor, want wie zou dan het kind van de nacht zijn?' Ik zucht. 'Ik heb geen idee.' Beken ik eerlijk. Het is ironisch hoe snel het antwoord zich bekend maakt. Lyra hapt naar adem. 'Help.' Piept ze. Ik en Argus happen naar adem. Boven haar schittert een zwarte volle maan. Chiron schraapt zijn keel. 'Lyra Jeffery's is zojuist erkend. Haar moeder is Nyx.' Lyra kijkt me angstig aan. 'Maar, dat kan toch helemaal niet? Ik bedoel, ik ben de enige nakomeling van haar en in de voorstelling staat een dochter van de nacht maar, mijn moeder houd hun in het gevang. Moet ik dan tegen mijn eigen moeder strijden?' Al die vragen stelt ze in 1 ademteug. Chiron maant haar tot stilte. 'Nu kunnen we dus ook wel raden wie de muzikale dochter is.' Zegt hij met een veelbetekenende blik op mij. 'wow, rustig aan. Wie zegt dat?' Zeg ik geschrokken. 'Jullie zijn bijna altijd met z'n drieën, het is zo logisch.' Mompelt Chiron. 'Dus we gaan op queeste?' We kijken Chiron vragend aan. 'Ja, daar lijkt het wel op.'

Die avond word onze queeste nog hardop aangekondigd. Dan moeten we gaan pakken voor de volgende ochtend. Goed, wat heb ik allemaal nodig? Schone kleding, ambrozijn, nectar, eten, drinken, drachmens, normaal geld, mijn boog kettinkje hangt zoals gewoonlijk om mijn nek. Goed, nog wat vergeten? Oh ja, slaapzak en een tentje. Dan kleed ik me om en ga in mijn bed liggen. Ik heb mijn rust nodig maar ik kan de slaap niet vatten. Na 3 uur worden mijn ogen toch zwaar en val ik in slaap. Ik droom over bergen, hoge bergen. Er ligt sneeuw en het is echt super donker. 'Hallo?' Mijn vragende stem klinkt galmend door het dal. 'Blijf waar je bent, anders zal ik jullie uit de weg moeten ruimen.' Zegt een kille vrouwen stem. 'Maar wie bent u?' Vraag ik vertwijfeld maar diep van binnen weet ik het antwoord al. 'Ik ben Nyx, de godin van de nacht.' Dan schiet ik wakker van mijn wekker.

'Zo goeiemorgen, jij ziet er uitgeslapen uit.' Zegt Argus grinnikend. Ik geef hem een stomp tegen zijn schouder. 'Maarre, weten jullie waar we heen moeten?' Vraagt Lyra terwijl we met onze spullen naar het grote huis lopen. Ik knik. 'Ik denk het wel, ik had vannacht een droom.' Snel vertel ik hun mijn droom. Chiron luistert aandachtig. 'Dan denk ik dat jullie naar de Rocky mountains moeten want daar is het in deze tijd van het jaar bijna de hele dag donker.' Zegt hij. We knikken begrijpend. 'Hoe gaan we erheen?' Vraag ik nieuwsgierig. 'Ik denk dat pegasussen wel handig zijn als jullie zo hoog moeten.' Zegt hij nadenkend. 'Wow, no way, mag ik zelf iets vliegends gebruiken zoals mijn vliegende scooter?' Vraagt Argus. Ik schiet in de lach. 'Ben je soms bang voor paarden?' Vraag ik grinnikend. Hij word rood. Natuurlijk wist ik dat hij bang was voor paarden. Ik geef hem een plagend duwtje. 'Grapje, ik vind het best.' Hij begint weer te lachen. 'Mooi, ik heb met de andere Hephaistos kinderen de vliegende motor gemaakt.' Zegt hij trots. 'Goed, Lyra, jij neemt Midnight Angel en Jazz kan natuurlijk op Skyfall.' Meld Chiron. Ik juich inwendig. 'Wie is Midnight Angel?' Vraagt Lyra nieuwsgierig. Ik lach geheimzinnig. You will see.' Zeg ik grijnzend. We lopen met onze bagage naar de stallen. We stoppen voor een spierwitte merrie. 'Dit is Midnight Angel.' Zeg ik lachend. Lyra haar mond valt open. We beginnen ons klaar te maken. We rijden naar buiten en daar zien we Argus ook aankomen. 'Goed, zijn jullie er klaarvoor?' Vraagt Chiron ernstig. 'Argus heeft een navigator op zijn scooter dus dan weten jullie welke kant en richting jullie op moeten.' 'Hebben jullie geld en drachmens?' Vraagt hij. 'Jep.' Mompelt Lyra. 'Goed, dan kunnen jullie nu denk ik wel gaan, toch?' We knikken en ik lach. 'De nacht...Hoe gevaarlijk kan die nou zijn?' Zeg ik veel verzekerder dan ik me voel.