10

Snel stap ik de metro in richting Brooklyn. Als ik bij de juiste halte ben stap ik uit en loop naar boven. Daar moet ik nog een paar minuten lopen voordat ik bij de bistro ben. Zodra ik naar binnen ga zie ik Steve al zitten. Ik zwaai even naar hem vanuit de andere kant van het restaurantje terwijl ik naar hem toe loop. Bij Steve aangekomen ga ik zitten, hij had al drinken besteld. Een koffie voor hem, cappuccino voor mij.
Ik bekijk even de kaart en kies uiteindelijk voor een panini terwijl Steve een broodje gezond besteld.
"en, wat heb jij vandaag gedaan?" Vraagt hij zodra we het eten gekregen hebben.
"niet veel, mensen gekeken. Jij?"
"ook niet heel veel, vooral saaie dingen."
"haha oke."
"En al plannen voor de rest van de dag?"
"niet echt, jij?"
"nou, ik wilde eigenlijk nog gaan trainen."
"oh…"
"wil je mee komen?"
"haha oke."

We kletsen nog wat terwijl we onze lunch op eten. Na het eten betaald Steve even en lopen we terug naar zijn appartement. Daar doet hij even een lange joggingbroek aan en een wit strak shirt. Mij geeft hij een half lange joggingbroek en donker shirt. Deze zitten hem eigenlijk ook strak, maar bij mij hangen ze los rond mijn lichaam. Dan volg ik hem naar de gym die iets verder op in de straat ligt. Het plafon is laag en aan de muren hangen posters van oude boxers in hun gouden jaren. In een hoek liggen wat bokszakken terwijl er een paar op hangen. Steve loopt naar een tafeltje waar hij zijn handen in een soort verband doet en daar overheen talkpoeder. Dan helpt hij mij met het verband om doen. Voor de rest zijn er niet heel veel mensen, twee oudere mannen en drie jongens van mijn leeftijd, of ja hoe ik er uit zie.
"oke, laat maar eens zien wat je kan." Zegt hij glimlachend terwijl hij een bokszak vast houd.

Er verschijnt een klein glimlachen op mijn gezicht. Steve weet niet dat ik vorig jaar een vrij fanatiek bokser was. Sinds ik op Asgard was had ik wel beter leren om gaan met mijn woede uitbarstingen, maar zo iets als dit kan je niet verleren. Fanatiek sla en trap ik een paar keer tegen de bokszak aan die als steve hem niet zou vasthouden wild heen en weer zou bewegen.
"suw." Kan Steve allen maar uitbrengen.
"haha, dat had je niet verwacht he."
"nee niet echt om eerlijk te zijn."
"oke, jou beurt." Zeg ik terwijl ik op een bankje aan de zijkant van de zaal ga zitten. Steve staat met zijn rug naar mij toe en begint in te slaan op de bokszak. Ik zie de spieren in zijn rug verkrampen terwijl hij steeds harder tegen de zak aan slaat. Als ik hem probeer te kalmeren lijkt hij wel in een soort trance waardoor hij maar door blijft slaan. Dan haalt hij een laatste keer hard uit en raakt de zak zo hard dat hij uit de haak in het plafon schiet en ruw tegen de muur knalt. Ik kom naast hem staan en leg mijn hand op zijn boven arm. Hij ademt diep in en uit.
"oke dan.."
"sorry, dat hoefde je niet te zien."
"helaas, ik heb het wel gezien. Volgens mij heb je nog ergens opgekropte woedde zitten."
"denk je?"

Op dat moment komen twee van de jongere jongens op ons afgelopen.
"Zin om een potje te sparren?" Vraagt een van de twee stoer. De jongen lijkt helemaal opgeblazen door alle spieren die hij heeft.
"nee, maar toch bedankt." Zegt Steve terwijl hij de bokszak die nu op de grond ligt op raapt en weer terug hangt.
"Zie je, ik zij toch dat ze bang waren." Zegt de andere jongen nu spottend naar de eerste.
Mijn ogen spuwen vuur en Steve moet me tegen houden om de twee jongens niet meteen naar de kraag te vliegen.
"haha, het meisje heeft meer ballen dan hem." Lacht de ene.
Ik kijk even omhoog, naar het gezicht van Steve. Dit was voor hem ook de druppel.
"oke, kom op dan." Met z'n vieren lopen ze tegen de ring.

"oke, Eerst wij twee, en als jij wint jij tegen hem." Zegt de opgeblazen jongen dan tegen Steve.
"En ik dan?" Vraag ik verontwaardigd.
"haha, ik sla geen meisjes."
Door deze opmerking schieten Steve en ik in de lag.
"oh, ben je lang om in elkaar geslagen te worden door een meisje?" Vraag ik met opgetrokken wenkbrauw.
"oke, eerst jij en ik dan." Zegt de opgeblazen jongen dan. Zijn hoofd begint rood aan te lopen van woedde.
Ik doe even een bescherming gebitje in en stap dan de ring in nadat ik nog wat extra talkpoeder op mijn handen.
Dan stapt de grote opgeblazen jongen ook de ring in. Nu hij zo voor me staat merk ik pas hoe groot hij eigenlijk is. Gevaarlijk grijnst hij naar haar.
"Ik zal me inhouden, we willen dat mooie koppie van je niet ruïneren." Zegt ij dan gevaarlijk.

Zijn vriend staat bij de bel die daar even met een speciale hamer op tikt om aan te geven dat de eerste ronde begonnen is.
Ik spring een beetje op en neer terwijl ik mijn vuisten en armen voor mijn gezicht hou als bescherming. Dan haalt de jonge uit. Hij is groot lomp en langzaam. Zijn eerste uithaal ontwijk ik makkelijk. Hierdoor raakt hij op evenwicht en heeft hij voor een moment zijn gezicht niet beschermd. Snel haal ik uit en raak hem recht op zijn neus. Dit doet hem minder schade dan dat ik gehoopt had.

Zo gaat het nog even door. Hij probeert mij de hele tijd te raken terwijl ik het merendeel van zijn aanvallen weet te ontwijken. Uiteindelijk heb ik het wel een beetje gehad. Zo hard als ik kan sla ik hem op zijn gezicht wat hem duidelijk pijn doet. Dan trap ik hem venijnig in zijn zij waardoor hij op de grond valt en begint te hoesten.
"bedankt voor het in houden." Zeg ik terwijl ik de jongen die nog steeds op de grond lig een knipoog geef. Dan loop ik de ring uit en geef ik Steve een high five die een grote glimlach op zijn gezicht heeft. Na deze afgang heeft de andere jongen geen zin meer heeft om tegen steve te boksen.

Samen lopen we weer naar buiten.
"oke, ga jij maar eerst douchen." Zegt Steve tegen mij terwijl hij de deur van zijn appartement achter hem dicht doet.
Ik loop door naar de badkamer en ga snel onder de douche staan. Dit mis ik zo erg op Asgard! Het afgelopen jaar heb ik mezelf alleen schoon kunnen maken in een bad terwijl ik echt een douche persoon ben. Ik laat de warme stralen over mijn lichaam en door mijn haar gaan.
"hej! Niet al het warm water op maken!" Hoor ik Steve opeens vanaf de andere kant van de deur roepen. Snel stap ik de douche uit en droog me af. Dan doe ik weer wat andere kleding van Steve aan en loop naar buiten. Zodra ik de deur open maak leunt Steve al met ontbloot bovenlichaam tegen de muur aan. Even moet ik mezelf in houden om hem hier niet ter plekken te bespringen.

Een beetje ongemakkelijk ga ik op de bank zitten terwijl ik de douche opnieuw aan hoor gaan.
Even later komt Steve de kamer weer ingelopen. Helaas, hij heeft weer kleding aan. Zijn haar is nog vochtig terwijl hij naast me op de bank ploft.
"En, is het een beetje serieus tussen jou en dinges van hier tegenover?" Vraag ik uiteindelijk.
"wat? Dat? Nee, helemaal niet. Romanoff houd van overdrijven."
"oh…" Ik probeer niet al te enthousiast te klinken, maar stiekem maak ik binnen in sprongetjes.
"En met jou en Adelbarn?"
"Wat dat? nee dat is echt niets! Hij was op een feestje en we hebben gedanst."
"oh, oke." Zegt hij uiteindelijk. Hoorde ik daar opluchting in zijn stem?

De rest van de avond blijven we een beetje ongemakkelijk naast elkaar zitten.