W82

“Wie zijn ze?”, vroeg Tecna.
“Duistere wezens”, zei de man terneergeslagen. “We kunnen niet tegen ze op. Ze hebben zelfs de monsters die gewoonlijk in de buurt leven, waarvoor we een muur om het dorp heen hebben die ieder jaar opgeknapt wordt, in hun macht.”
“Die monsters hebben al twee mannen ontvoerd”, fluisterde de vrouw. “Ze zijn sterker dan ooit.”
“Vertel ons meer”, zei Layla. “We zijn gekomen om jullie te helpen.”
“Het is te gevaarlijk, we…”
“Wij zijn sterker dan de gemiddelde feeën”, zei Musa kalm. “Vertel het ons.”

Bloom en de anderen bereikten hen.
“Goed dan”, zei de man, aangemoedigd door de grote groep. “Kom verder, ik laat jullie het dorp zien.” Plots schoten er drie zwarte strepen langs hen heen. De Winx en specialisten keken elkaar ongemakkelijk aan, maar volgden de man verder het dorp in.
“Oeh, de Almightixfee!”, klonk plots een krakerige stem. Een zwarte streep schoot weer langs en de mensen die hen voor gingen, vielen van schrik achterover. Bloom reageerde meteen met een koepel.
“Ze komt ons bezoeken!”, riep een andere krakerige stem.
“Wat een eer!”, vulde de derde aan. Het hele dorp was bijeengestroomd toen ze hoorden dat er hulp was en iedereen staarde Bloom nu aan.
“We komen jullie helpen!”, riep die nu naar de mensen. Plots begon iedereen door elkaar te schreeuwen.
“Weg!”
“We willen u hier niet!”
“Die monsters zijn hier vast in uw opdracht!”
“Nee”, zei Bloom kalm. “Ik heb niets met hen te maken.” De feeksen stootten een kakelende lach uit. Het dorp schreeuwde dat ze weg moest.
“Bloom?” Layla legde een hand op Blooms schouder. “Haal de koepel weg, jij en ik gaan terug naar het schip om Codatorta te waarschuwen en de anderen…”
“Geen sprake van, Layla”, zei Bloom. Ze keek naar haar vrienden. “Ik wil dat jullie allemaal veilig in de koepel blijven, die feeksen zijn veel te gevaarlijk. Ik ga naar Red Fountain.”