Chapter #011

Toen Harry en Ron ook zaten begonnen ze meteen over Draco.
'Ga je serieus met die gast om?' Vroeg Harry verbaasd.
'Hij komt vast in Zwadderich ofzo.' Zei Ron overtuigd.
Draco was ondertussen al aan de beurt. Hij ging op de kruk zitten, en de hoed raakte nauwelijks zijn hoofd of hij riep al: 'ZWADDERICH!'
Ron gooide zijn armen in de lucht en riep: 'Ik zei het je toch!'
'Nou, toevallig is het mijn vriend, hij is heel aardig!' Verdedigde ik hem.
Ik zeg toch dat hij je leuk vi-hind!' Zegt Harry op een plagerige toon.
'Hij is ook leuk, hoor.' Ze ik met knalrode wangen.
Rons mond viel open. Hermelien zei eindelijk ook wat.
'Jadelynn gaat om met wie ze wil, toch?'
'Ja, inderdaad.' Zei ik woest en ze schrokken er een beetje van.
'Eh, hoe was jullie vakantie?' Veranderde Harry snel van onderwerp. Ze kletsten een beetje. Opeens hoorde ik een stem.
'Jady!' Iemand riep me. Ik draaide me om en keek Draco aan. Hij zat helemaal aan de andere kant van de ruimte. Ik zwaaide, het was Draco.
'Jady, het eten is er.' Zei Harry.
Ik draaide me om er was een feestmaal! Ik schepte wat op en kletste wat.
Na het feestmaal moesten we van Perkamentus naar bed.
Ik liep nog even naar Draco.
'Welterusten.' Fluisterde Draco lief en liep langzaam weg.
Ik zuchtte gelukkig en liep achter Percy de klasseoudste aan.