Een meisje van 19... Het orakel heeft gesproken

'Hoi Jazz, wie is dat?' Vraagt Rachel vrolijk. 'Dat is ons orakel?' Vraagt Lyra met een beledigende verbaasdheid in haar stem. Rachel rolt met haar ogen, dat had ze wel veel vaker gehoord. 'Ook leuk kennis met je te maken, ik ben Rachel Elizabeth Dare, maar iedereen noemt me Rachel, en ja IK ben het orakel.' Zegt ze lichtelijk geïrriteerd. Lyra word rood. 'Sorry, zo bedoelde ik het niet.' Mompelt ze. 'Ik ben Lyra Jeffrey's.' Zegt Lyra terwijl ze Rachel een hand geeft. 'Weet ik, ik zag je komen.' Vertelde Rachel vrolijk. Ik schiet in de lach. 'Maar goed, je weet waarvoor we hier zijn, we willen op queeste om te achterhalen wie haar goddelijke ouder is.' Leg ik uit. Rachel knikt. Ze sluit geconcentreerd haar ogen. Opeens grijpt ze mijn arm vast en als ze haar ogen opent zijn ze lichtgevend groen.

"De nacht zal op queeste gaan, samen met de muzikale dochter samen over zee,
Ook het kind van vuur gaat mee.
Moeder nacht houd er 3 in het gevang,
Maar wees niet bang.
Want angst en twijfel zullen jullie vijand zijn.
Jullie vinden haar in een gebied niet klein.
Er zal een iemand in jullie midden zitten kwaad of goed?
Die moet op het laatst beslissen wat hij of zij doet."

Dan verslapt Rachel haar greep en valt ze flauw. Ik leg haar voorzichtig op de grond terwijl ik de woorden tot me laat doordringen. De muzikale dochter? De nacht? En het kind van vuur, wie zou dat dan zijn? Dan komt Annabeth aangerend. 'Wat is er gebeurd?' Vraagt ze bezorgd. 'Ze heeft een voorspelling gedaan.' Zegt Lyra stomverbaasd. Dan begint Rachel bij te komen en ze lacht verontschuldigend. 'Ik werk er nog aan maar dit gebeurt de hele tijd na een voorspelling.' Zucht ze gefrustreerd. 'Wat betekend de voorspelling?' Vraagt Lyra verward aan Rachel. Rachel schud haar rode krullen. 'Dat weet ik niet, ik breng alleen de boodschap over.' Zegt ze schouderophalend. 'Maar wat kwam jij hier doen?' Vraag ik dan aan Annabeth. 'Ik moest van Chiron kijken waar jullie bleven.' Meld ze. Ik wend me tot Rachel. 'Gaat het weer?' Ze knikt en ik help haar overeind. Ze staat wankel overeind. 'Goed, op naar de raad.' Lyra glimlacht dapper maar ik zie de angst in haar ogen.

'Zo, en vertel nu maar eens wat de voorspelling was.' Zegt Chiron als we allemaal weer om de tafel zitten. Lyra kijkt me angstig aan maar ik knik bemoedigend. Ze haalt diep adem en herhaalt de woorden. Chiron denkt diep na een ook de anderen breken zich het hoofd over de voorspelling. 'Wacht! Chiron, moeder nacht. Kan het zijn dat dat de Godin Nyx is? Godin van de nacht?' Zegt Annabeth opeens opgewonden. 'Natuurlijk, Nyx, maar die 3 in het gevang, zijn dat halfbloeden of andere wezens?' Mijmerde hij hardop. 'Euh mag ik even?' Onderbrak ik hun aarzelend. Chiron gaf mij het woord. 'Als Nyx een griekse godin is waarom heeft zij dan geen gebouw?' Vraag ik nieuwsgierig. 'Omdat Nyx nog geen kinderen heeft die ze erkend heeft.' Zegt Chiron simpel. Oh ja, dat is best logisch. 'Maar wat doen we nu? Ik bedoel kind van vuur is denk ik een zoon/ dochter van Hephaistos, de nacht is dan een kind van Nyx en de muzikale dochter is er denk ik 1 van Apollo.' Somt Annabeth op. Chiron kijkt bedenkelijk. 'Hm, we laten het nu even rusten, als dit een goede voorspelling was dan merken we vanzelf wanneer hij in vervulling gaat.' Besluit hij. Lyra wil protesteren maar Chiron zijn gezicht duldt geen tegenspraak. Ik trek haar omhoog. 'Kom wij gaan ons even lekker uitleven bij de pegasussen.' Zeg ik dwingend. Ze wil daar iets tegen in brengen maar iets in mijn blik houd haar tegen. 'Goed.' Zegt ze mokkend. We lopen naar buiten.

'Waarom mocht ik niets zeggen?' Vraagt ze zodra we uit hun gehoorsafstand zijn. 'Omdat, niemand openlijk tegen de uitspraak van de raad ingaat.' Leg ik geduldig uit. 'Maar goed, als ik me rot voel ga ik lekker pegasusrijden.' Zeg ik vrolijk. Er verschijnt een enthousiaste twinkeling in haar ogen. 'Mag ik dat ook doen?' Vraagt ze. Ik rol met mijn ogen. 'Tuurlijk, iedereen mag dat doen. Wacht dan vraag ik even of we Blackjack mogen lenen.' Roep ik terwijl ik wegren.

Lachend kom ik terug. 'We mogen Blackjack lenen.' Zeg ik terwijl ik mijn arm door die van Lyra haak en haar meetrek naar de stallen. We worden begroet door de zoete geur van hooi en ik adem de vertrouwde geur diep in. 'Goed, jij mag op Blackjack.' Meld ik haar. Ze aait de zwarte hengst over zijn hals. 'Waar zijn de zadels?' Ze kijkt me vragend aan. Ik kijk haar stomverbaasd aan. 'Zadels? Pegasussen zijn vrije dieren hoor.' Leg ik haar uit. 'Maar hoe rijden jullie dan?' Vraagt ze verbijsterd. 'Zonder zadel en je kan Blackjack gewoon vertellen wat je wil hoor.' Meld ik haar. We halen de paarden uit de stal. Ik leg Lyra de basisbeginselen uit. 'Hey, dit is eigenlijk niet zo verschillend dan paardrijden.' Zegt Lyra opgelucht. 'Je zit heel stevig en relaxed achter de vleugelbladen.' Zeg ik terwijl ik haar houding corrigeer. 'Goed, nu is het tijd om op te stijgen.' Zeg ik grijnzend. 'Euh, omhoog.' Zegt Lyra aarzelend. Blackjack zet zich onverwachts af en bijna ligt Lyra op de grond maar ze grijpt nog net een pluk manen vast. Ik schiet in de lach, pak een pluk en stijg met veel turbelentie op. We gaan op goede hoogte vliegen. 'Dit is heerlijk!' Roept Lyra genietend uit. Ik lach gelukkig. Maar helaas duurde dat niet voor lang.