Chapter #008

'Er is wel wat, hoor.' Zei Draco met éen opgetrokken wenkbrauw.
'Nee, echt, niet.' En ik glimlachte weer. Draco glimlachte terug. Toen voelde ik me heel raar in mijn buik.
Het zal wel komen door de spanning van een nieuwe school, enzo. Ik hoopte tenminste dat dat het zou zijn.
Ik wendde mijn ogen weg.
De bootjes waren aangekomen bij Zweinstein. Ik had het niet gemerkt, raar genoeg.
'Kom je?' Vroeg Draco.
Hij pakte mij bij mijn pols. Voorzichtig trok hij me uit het bootje.
Hij was echt leuk. Gelukkig zag hij in het schemerduister niet dat ik een knalrode kleur had op mijn wangen.
Toen we uit het bootje kwamen, liet hij mijn pols weer los.
Even stond ik heel dichtbij en keek hem diep in zijn ogen. Gelukkig kwam Harry eraan en liep hij met ons mee.
'Hallo.' Zei Harry tegen Draco.
Draco knikte alleen maar even kort. Harry haalde zijn schouders op.
'Op gegeven moment is hij heel aardig, hoor.' zei ik.
'Geef hem wat tijd.' voegde ik eraan toe.
'Hij vindt jou gewoon leuk.' Lachte Harry. Ik stootte Harry plagerig aan en Draco keek achterom.
'Moet jij nodig zeggen, Potter.' Zei Draco boos.
Ik hoorde Harry 'shit.' fluisteren.
'Ja, ik heb je wel gehoord hoor, Potter.' Draco keek Harry boos aan.
'Dat hadden we door, ja.' Zei Harry. Ik dacht dat Harry beter even stil kon zijn, Darco was veel groter en sterker dan Harry.
Ik trok Draco aan de kant. Ik keek hem even aan, en toen draaide hij zich om.
'Ik zie je zo wel.' Zei Draco en hij liep weg. Ik keek Harry even boos aan.
'Bedankt.'
Ik liep Draco achterna.