Chapter #007

'Dat is toch die Potter?' Vroeg Draco.
'Potter? Bedoel je Harry?'
'Ja die, hij is heel bekend.' Zei Draco.
'Oh, echt. Dat wist ik niet eens.' En ik glimlachte.
'Hij heeft een litteken in de vorm van een bliksemschicht op zijn voorhoofd ofzo.' Zei Draco.
'Oh.' Zei ik, ik wist eigenlijk niet wat ik moest zeggen.
'Mijn vader zegt dat hij de heer van duister heeft verslagen. En daarom heeft hij nu voor de rest van zijn leven een snee op zijn hoofd.' En Draco keek er heel gemeen bij.
'Hij is heel aardig, hoor, een beetje aardiger kan ook wel.' Ik keek hem een beetje boos aan.
Draco zag eruit alsof hij verrast was dat ik zo zou reageren.
'Ik zie wel of ik hem mag.' Zei hij uitdagend. Ik had inmiddels helemaal geen aandacht meer voor zijn stoere praatjes, ik had aandacht voor het prachtige kasteel, Zweinstein!
'Wow wat is het prachtig!' Zei ik met open mond.
'Huh, wat is prachtig?' Schrok Draco op.
'Het kasteel natuurlijk!'
Ik ben zo benieuwd naar hoe het er binnen uit ziet! Vast prachtig!'
Draco knikte. 'Ja het is heel mooi.'
'Hoe weet jij dat?' Vroeg ik vebaasd.
'Dat weet ik gewoon.'
Ik zuchtte en lachte er zachtjes even om. Eigenlijk was het best een schatje. Ik lachtte om mijn gedachte.
'Wat?' vroeg Draco.
'Niks.' Zei ik weer serieus.