137.
Masquerade. Mijn mooie lange jurk viel over mijn heupen heen. De witte glitters glinsterde in mijn licht blauwe jurk. Hij pakte mijn hand vast, weer stond ik tegenover Nicholas. Die zich eigenlijk Tom noemde. Een klein stuk van mijn hart was in wonderland aangekomen. Nicholas kon geen waarheid zijn, ondanks dat ik hem al lang kende, kende ik hem niet zo. Zijn hand pakte die van mij vast en draaide mij een rondje.
‘Alice, hoe gaat dit verder?’ Vragend keek ik hem aan. Er kwam iemand aanlopen met een ontzettend wijde rode jurk. ‘Wat doe jij hier?!’ Boos werden Nicholas en ik aangekeken. Nicholas werd door haar vast gepakt. ‘Waarom ben jij hier? En die jurk, die is van mij meisje.’ Ik keek naar Nicholas. Ze keek mij woedend aan. Ik rende weg, in mijn ooghoeken zag ik Nicholas achter mij aan komen.
Schreeuwende personen hoorde ik plotseling achter me. ‘Alicee!’ Ik hoorde Nicholas schreeuwend, in de handen van de dame in de rode jurk. Op een rots, een stap naar achteren zou hem in het water doen vallen. Ze had hem vast, het leek wel een nachtmerrie. ‘Laat hem gaan!’ Ik kreeg geen gehoor en hij werd naar achteren geduwd. ‘Nee, Nicholas!’ Schreeuwend zat ik op de stenen. Met een gemene lach werd ik aangekeken.
Tom point of view
Audrey hoorde ik praten, ik dacht dat ze echt sliep. Ik schudde haar wakker en haar ogen schoten op. ‘Nicholas? Je leeft nog!’ Ze vloog om mij heen. ‘Ik ben geen Nicholas Audrey.’ Boos keek ze mij aan. ‘Ik ben geen Audrey, het is Alice.’ Nog steeds keek ze mij boos aan. ‘Waar ben je nu?’ Ik keek haar vragend aan en ze keek om zich heen. ‘Hinterland?’ Glimlachend keek ik haar aan. ‘Nee, je bent thuis. Bij mij, Tom, niet Nicholas.’ Ze kwam dichterbij en kuste mij. Na enkele seconden liet ze los. ‘Tom?’
Reageer (1)
Alice in Hinterland? Hihi ze zit nog in de film denk ik...
1 decennium geledenMaar ze heeft Tom wel weer gekust! als dat maar goed afloopt
Snel weer verder gaan hoor(flower)