De schok

De zuster keek me met tranen in haar ogen aan.
Het blijkt dat je leukemie hebt...
Nick en ik keken elkaar aan.
Ik ging tegen hem aan liggen.
De zuster zei: de dokter komt je zo ophalen voor een gesprek.
Nick en ik maakte een afspraak wanneer we een keer uit gingen.
Een halfuurtje later kwam de zuster binnen en nam Nick mee.
Ik bleef alleen achter in de kamer en ging een boek lezen.
Nick was bij de dokter aangekomen.
En ze gingen praten over wat ze nu allemaal gingen doen en hoe.
De dokter legde uit dat hij kuren krijgt.
Dat zijn medicijnen die je kankercellen kleiner maken.
Toen hij weer terug kwam vertelde hij het me.
Het was al laat en ik zei: ik ga maar eens naar huis.
Hij zei: je mag ook hier bij mij slapen!
Euhh o-oké.
Okey leuk, super dat je blijft!!
Het was al laat in de avond en we gingen slapen.
We deden de lichten uit en gingen in bed liggen.
Nick moest allemaal slangetjes en dingetjes op omdat ze hem dan in de gaten kunnen houden.
We sliepen al een uurtje.
Totdat de zuster en de dokter opeens met paniek en een brancard onze kamer in renden.
Ze pakte Nick vast en legde hem om de brancard.
Zonder iets te zeggen reden ze hem met haast de kamer uit.
Ik sprong uit bed en deed snel een broek aan.
Ik rende er achter aan.
Ik kon ze niet bijhouden, ik rende toch door.
Ik klopte op de deur waar ze Nick naar binnen hadden gereden.
Een zuster deed helemaal bezweet de deur open.
En zei: wat is er??
Ik zei: nou waarom is Nick meegenomen?
De zuster keek me met tranen in haar ogen aan.
Om.. omdat het hart van Nick kleine pauze's neemt.
En als het zo doorgaat weet ik niet of we het hart nog goed aan de praat krijgen...
Ik schrok en vroeg: m..maar komt het nog goed met hem??
De zuster moest verder met Nick en deed zonder iets te zeggen de deur zachtjes dicht.
Ondertussen zat ik al een uur in de wachtkamer te slapen.
Toen ik opeens wakker schrok van het gepraat in de kamer waar Nick naar binnen was gereden.
Ik probeerde zo goed mogelijk mee te luisteren naar wat ze allemaal zeiden.
Toen ik opeens de zuster hoorde zeggen: moet ik het haar vertellen??
De wereld draaide weg voor m'n ogen ik zag allemaal vlekken.
Ik ging snel op een stoel zitten en nam een slokje water.
Toen er een dokter naar buiten kwam die mij meenam naar een spreek kamertje.
Ik voelde de zenuwen naar boven komen.
Toen we bij het kamertje aan waren gekomen mocht ik als eerst naar binnen.
De dokter sloot de deur.
En zei: het gaat over Nick.
Het gaat op dit moment niet goed met hem..
Hij heeft net medicijnen gekregen waar hij op moet reageren.
Als die daar niet op reageert is het goed mis met hem.
Ik wist geen woord te zeggen...