Prologue || It's The Most Wonderful Time Of The Year × One
Ergens op de Noordpool, vlak voor Kerstmis 2001
‘Kijk, Louis, dit wordt jouw plekje. Lijstjes zullen aan deze kant binnenkomen, dan kun je even inventariseren wat je cadeau wilt geven. Gemiddeld kost één lijstje je een halfuurtje, maximaal driekwartier. In het begin zal het moeilijk zijn, maar natuurlijk lukt het je wel, ik weet het wel zeker.’ De stevige man draait zich tijdens het praten een beetje en ik zet een stapje achteruit zodat zijn baard niet in mijn gezicht kan kriebelen. Het is mijn eerste dag als kerstelf en ik wil maar al te graag een goede indruk maken. En dat gaat waarschijnlijk niet lukken als ik steeds moet lachen omdat zijn baard in mijn gezicht kriebelt.
‘Ja, meneer de Kerstman.’
‘Goed zo, Louis,’glimlacht de man en hij aait me over mijn haren. ‘Veel succes jongen.’ Met die woorden draait hij zich om en ik blijf alleen bij de lopende band achter. Ik adem even diep in en uit en dan valt het eerste verlanglijstje links naast me in een bak. Met trillende handen open ik de enveloppe en zie dat het een lijstje van een meisje is. Een zucht rolt over mijn lippen en ik begin te lezen. Poppenkleren, haarspulletjes, een nieuwe lipgloss… Ik ben absoluut geen expert met meisjes en aarzelend vertrek ik naar de cadeautjeshal. Mijn blik glijdt over de enorme bergen met cadeautjes, honderden, duizenden cadeautjes, klaar om aan kinderen over de hele wereld uitgedeeld te worden. Aarzelend loop ik over de paden en stop wat spullen in mijn mand. Ik weet echt niet of ik roze of paarse lipgloss moet nemen, welke poppenkleertjes geschikt zijn en ik weet evenmin of ik een haarband of losse strikjes moet kiezen.
Na ruim een halfuur aarzelen, keer ik terug naar de lopende band. Moeizaam pak ik de cadeautjes in, maar het ziet er alles behalve netjes uit. Stukjes steken uit, hier en daar kom ik papier tekort en ik krijg het zelfs niet klaar om de strik er netjes op te plakken. Als toppunt, schrijf ik “Cindi” ook nog verkeerd ook.
Tegen het einde van de dag, heb ik dan ook pas vier lijstjes verwerkt.
‘Doe er nog maar eentje, Louis, oefening baart kunst.’ Mopperend sta ik achter de lopende band en de kerstman staat achter me.
‘Maar ik kan het niet, meneer.’
‘Jawel, Louis, je leert het wel, daar heb ik alle vertrouwen in.’ Ik zucht opnieuw en dan komt het laatste lijstje van vandaag in mijn mandje vallen. Aarzelend kijk ik naar de kerstman. ‘Open hem maar, brieven bijten niet.’ Ik knik en open de brief.
‘Harry Styles, zeven jaar oud en komt uit Holmes Chapel,’lees ik voor.
‘Goed, dat is een goed begin. Kijk eens wat zijn wensen zijn.’ Ik knik opnieuw en dan begin ik te lezen.
En dit staat me aanzienlijk beter aan dan de wensen van alle kinderen die ik vandaag gezien heb. Lego, Knex, een slee, een katapult, ga zo maar door. Wie dit jongetje ook mag zijn, ik vind zijn wensen ook wel leuk. En omdat ik ze leuk vind, kan ik me beter in hem verplaatsen.
‘Heb je het?’vraagt de kerstman dan.
‘Ja,’zeg ik.
‘Kom, dan gaan we op zoek.’ De oude man wenkt me en in alle rust lopen we door de cadeautjeshal. Nu iedereen naar huis is, voel ik me meer op mijn gemak. Ik banjer tussen de bergen speelgoed en zoek van alles uit. Een grote slee, een bouwwerk van Lego, een goede voetbal en een echte katapult. Met een grote glimlach op mijn gezicht keer ik terug bij de kerstman.
‘Zo goed, meneer de Kerstman?’
‘Natuurlijk, jongen. Als jij denkt dat het goed is, dan weet ik zeker dat je het goed gedaan hebt.’ Mijn glimlach krijgt een onzeker tintje. ‘Maak je maar geen zorgen, Louis.’ Langzaam lopen we terug en dan pak ik alle cadeautjes in. Hier en daar krijg ik wat hulp van de kerstman, maar na een tijdje priegelen, heb ik alles in een vrolijk inpakpapiertje gewikkeld. En eerlijk is eerlijk, dit is het eerste pakketje waar ik echt trots op ben.
‘Klaar?’vraagt de kerstman. Ik knik.
‘Klaar.’
‘Goed, dan mag jij ‘m in de zak doen.’ Ik ga op mijn tenen staan om erbij te kunnen en dan verdwijnen Harry’s cadeautje in de zak met alle andere cadeautjes voor de kinderen in Holmes Chapel. Hoewel mijn cadeautjes wat in het niet lijken te vallen tussen de vele anderen, betekenen ze voor mij de hele wereld. Ik had er vier missers voor nodig, maar dit is het echte begin van mijn loopbaan als kerstelf.
En ik kijk nu al uit naar iedere seconde daarvan.
Holmes Chapel, eerste kerstdag 2001
‘Mama, papa, wordt wakker! De kerstman is geweest!’ Gemma en ik springen op het grote bed van papa en mama. Mijn zus is dan misschien wel vier jaar ouder, maar ze is mijn beste vriendin.
‘Mama, schiet op!’roept Gemma en ze trekt mama aan haar hand uit bed.
‘Jongens, het is nauwelijks negen uur, even geduld.’
‘Mama, Gemma is een meisje,’merk ik bijdehand op.
‘Harry,’zucht papa. ‘Dat weten we. Je weet dondersgoed wat mama bedoelt.’ Ik druip af en kijk mama met grote ogen aan. Dat is zeven ben, wil niet zeggen dat ik niet weet hoe ik me moet gedragen, wil ik mama aan mijn kant hebben.
‘Ga maar vast naar beneden. Papa en ik komen zo.’ Gemma en ik klimmen van het bed en rennen de trap af. ‘Nog niets openmaken!’
‘Oké!’roept Gemma over haar schouder. Achter Gemma aan, dender ik de trap af en met ongekamde haren, onze pyjama’s nog aan, gaan we hoopvol voor de kerstboom zitten. Ik had van Gemma de lampjes in de kerstboom al aan mogen doen en het ziet er allemaal mooi uit. Buiten ligt er allemaal sneeuw op de stoep en ook alle vensterbanken liggen vol. Als ik mijn blik terug naar de kerstboom leidt, verschijnt er een stiekeme glimlach op mijn gezicht. Ik ga weer staan en rek me helemaal uit om een chocoladester uit de boom te pakken.
‘Harry,’zegt Gemma bestraffend.
‘Sorry,’zeg ik met volle mond.
‘Pak je er geen voor mij?’ Lachend sta ik op en ga opnieuw op mijn tenen staan om ook voor Gemma een ster uit de boom te pakken. Ik overhandig de ster net aan Gemma als papa en mama de woonkamer binnenlopen.
‘Gemma en Harry Styles,’begint mama dreigend. Ik slik en kijk Gemma aan. Mama wil verdergaan, maar ze kan het niet. Ze begint te lachen. ‘Jullie zijn me een stelletje. Snel handen wassen, anders mogen jullie geen pakjes openen.’ Gemma en ik zetten het op het rennen en vlug wassen we onze handen. Zo snel als we kunnen, gaan we terug naar de kerstboom. Mama heeft al twee pakjes onder de boom uit gepakt en overhandigt er eerst een aan Gemma en dan de andere aan mij. Gemma trekt het papier er gretig vanaf, maar ik peuter ieder plakbandje los. Er is vast een kerstelf die er hard aan heeft gewerkt en het is niet aardig om zo snel alles los te trekken. Dan is al zijn werk voor niets geweest!
‘Oh, die CD wilde ik graag!’roept Gemma blij. ‘Dank je wel, kerstman!’
‘En wat heb jij, Harry?’ Ik maak het laatste plakbandje los en dan komt een grote doos me tegemoet.
‘Lego! Precies die ik wilde! Kijk mama, kijk!’ Ik spring op van de grond en ren naar mama. ‘Kijk! Hij kan draaien!’ Ik wijs op een tekeningetje op de doos.
‘Wat mooi, Harry. De kerstman weet vast precies wat je wilde. Dan heb je een goede brief geschreven.’ Ik glimlach breed en dan pak dan helemaal in mijn nopjes mijn andere pakjes uit.
En mijn geluk kan niet op. Iemand heeft goede stijl gehad op de Noordpool. Ik heb buiten de Lego, ook een slee, een mooie, leren voetbal gekregen en het mooiste van alles, een echte katapult. De elastiek is al gespannen en ik zou zo kunnen proberen om op de hond van de buren te schieten. Het beest op zich is best lief, maar als hij achter onze poes aan zit, verdient hij best een corrigerende tik, vind ik.
‘Vind je het leuk?’vraagt mama. Ik knik enthousiast.
‘Echt wel, de kerstman en zijn hulpjes hebben hun werk goed gedaan,’zeg ik en ik knuffel mama.
Ik had eens moeten weten dat iemand op de Noordpool net zo blij was die dag als ik…
De proloog!
Laat me weten wat jullie er van vinden!
Reageer (5)
Wat leuk!
9 jaar geleden"en ik zou zo kunnen proberen om op de hond van de buren te schieten." Haha, Harry, badboy (;
+Kudo
Aaawwwh
9 jaar geledenNog steeds een origineel verhaal!
9 jaar geledenIk krijg steeds meer zin in kerst
Snel verder
X
Dit is zo leuk hehe.
9 jaar geledenNormaal ben ik niet zo van de kerstverhalen en ik lees ze dan ook zelden, maar deze vind ik tot nu toe echt heel leuk!
9 jaar geleden