Foto bij To write or not to write?

Het schrijven maar voornamelijk bijhouden van een blog is moeilijk, het vergt uithoudingsvermogen en creativiteit die heel veel mensen niet bezitten. Het is net zo iets als het samen stellen van een verlanglijstje voor kerst of sinterklaas als je het moet opschrijven weet je niks en heb je niets nodig. Maar zodra je er mee klaar bent en je al je cadeautjes hebt uitgepakt schiet alles wat je wilt hebben je hoofd in en kun je het zo bedenken. Maar als je het nodig hebt komt er niets

Zoiets gebeurt ook met schrijven, je hebt zo’n goed idee en toch als je het dan wil uitwerken veranderd het in prut en blijft er alleen een hoop troep achter in je hoofd. Maar op het moment dat je het dan opgeeft en net als je geen papier bij de hand hebt, dan weet je hoe je het wilt formulieren en hoe je het op papier wilt hebben. Nu heeft iedereen tegenwoordig een mobiele telefoon bij zich maar dat kon lang niet iedereen vroeger en als schrijver zal mijn voorkeur altijd uitgaan naar ouderwets pen en papier. En dan als je klaar bent met schrijven al kladjes over kijken, bedenken in welke volgorde het ook al weer hoorde en zo goed proberen te krijgen op de computer zodat het de goede en correcte volgorde krijgt.

Kortom uithoudingsvermogen, concentratie maar bovenal motivatie is hard nodig als je een schrijver wilt worden. Maar als je het wilt neem dan altijd papier mee, wees bereid om op elk tijdstip iets neer te kunnen pennen of je nu bijna in slaap valt en net dat goede idee je te binnenschiet of in een trein of bus op weg naar huis, gewoon doen. Het kan geen kwaad, vind je het later toch geen goed idee dan gooi je het weg of stop je het in een doosje want misschien dat je over een paar maand net dat ene idee krijgt wat dat andere idee zoveel beter kan maken.

Vergeet niet elke grote schrijver van John Green en J.K Rowling tot aan J.R.R Tolkien begon ook op deze manier, met krasjes op een papiertje, met kladjes met onbegreipbare ideeën. Ideeën die zich verstoppen in het diepste gedeelte van je hersenen en je hart maar ze zullen altijd een keer boven komen. Iedereen heeft een moment in zijn of haar leven waar je iets creatiefs wilt proberen te doen, sommige grijpen meteen de muziek aan, anderen gaan knutselen of tekenen, ik ben begonnen met schrijven.

Voor mij is schrijven iets waar ik mijn hart mee kan luchten en mijn leven kan verlichten, ik kan namelijk mijn gedachtes en problemen van me afschrijven en andere mensen er ook nog is een plezier mee doen als ik het goed genoeg vind om online te plaatsen natuurlijk. Voordat ik mijn eerste verhaal online zette heeft het me heel veel moeite gekost ik durfde niet was verlegen en was bang dat het heel slecht zou zijn. Ja dat was het ook maar mensen keken door de grammatica en spellingsfouten heen, ze probeerde te begrijpen waar ik het over had en wat ik bedoelde en wonder boven wonder deden ze dat ook nog is. Ondertussen heb ik al twee jaar niets meer online gezet en ik weet niet eens of ik überhaupt nog wel op mijn oude Quizlet account zou kunnen komen. Want ik denk niet dat ik het wachtwoord nog weet.

Heel even gekeken, het antwoord is ja want ik stond nog ingelogd, toch leuk om te weten en misschien zou ik weer is moeten beginnen. Ik weet nog goed dat ik mijn eerste verhaal heb gestart op gosupermodel.nl omdat ik het niet op iets anders durfde te plaatsen en iedereen was daar jong dus het was geen probleem als je daar de fout in ging. Maar ondertussen vinden de mensen om me heen het nog steeds geen probleem als ik fouten maak maar zit ik er zelf vooral mee.

Momenteel zit ik met wat kerstmuziek op de bank met mijn voeten lekker op een voetenbankje en een kat naast me, lichtelijk verontwaardigd kijkend omdat ik haar van mijn laptop af blijf zetten. Ik heb al ruim drie maand niet meer geschreven omdat het niet meer lukt, ik bijt mezelf vast op een verhaal en denk dat ik eerst dat verhaal af moet schrijven voor ik aan iets anders begin. Maar ik ga het roer omgooien ik heb besloten weer te beginnen met schrijven ik heb mezelf niet voor niets drie jaar geleden voor het eerst aangemeld op Quizlet, met een nieuw en iets volwassener profiel in mijn armen kan ik met een schone lij beginnen, kan ik er weer helemaal voor gaan en mensen weer laten lezen wat ik schrijf en hoe ik het schrijf. Ik ga weer het diepst en duisterste gedeelte van mijzelf weergeven wat tegelijkertijd ook mijn vrolijkste zelf is. Juist omdat als ik het moeilijk heb ik opzoek ga naar plezier en juist omdat alles uiteindelijk toch ooit een keer goed moet komen.

Dus pas op ik waarschuw jullie alvast, ik ben Paulien ik ben achttien jaar zit in het tweede jaar van mijn mbo opleiding ook al heb ik nog steeds geen flauw idee wat ik met mijn leven wil beginnen, maar een ding weet ik zeker. Ik heb mezelf leren kennen en ik ben eindelijk klaar om mezelf op de eerste plek te zitten. Maak jullie klaar ik kom eraan en ik kan de wereld tegenwoordig aan.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen