Ik zat met trillende armen in de wachtkamer.
Totdat de zuster naar buiten kwam.
Ik keek haar vol hoop aan.
Maar toen vertelde ze me hoe het ging met Nick.
Hij ligt in coma zei de zuster.
Ik zei: in coma??
Op dat moment kon geen woord meer zeggen en ging m'n hoofd draaien.
Ik ging nog harder trillen.
Ik belde m'n moeder om te zeggen dat ze me op kon komen halen.
Toen m'n moeder aan kwam rijden stond ik met starende ogen naar het ziekenhuis te kijken.
M'n moeder toeterde een paar keer.
Toen draaide ik me maar om en stapte in de auto.
M'n moeder vroeg gelijk wat er was gebeurt maar ik gaf geen antwoord.
Toen we thuis kwamen ging ik gelijk naar bed en barstte ik in huilen uit.
Toen kwam m'n moeder zachtjes m'n kamer in en ging naast me in bed zitten.
Ik ging tegen m'n moeder aan liggen.
En m'n moeder vroeg nog een keer: Wat is er allemaal gebeurt?
Toen vertelde ik het hele verhaal.
Dat ze me eerst gingen bedreigen en daarna geld af gingen pakken en dat we elkaar toen herkende.
Dat hij in tranen uitbarstte en dat hij riep: wat heb ik gedaan??
Ik kreeg me geld weer terug en toen kwam hij in zuurstof nood.
Me moeder aaide over m'n hoofd.
M'n ogen vielen dicht en toen sliep ik.
M'n moeder liep heel zachtjes mijn kamer uit en deed de deur dicht.

De volgende ochtend toen ik wakker werd was het donderdag.
Ik liep in m'n pyjama naar beneden.
M'n moeder zat aan de keukentafel met ontbijt.
Ik ging aan tafel zitten en vroeg aan m'n moeder: moet ik vandaag naar school??
Nee hoor, het is ook al 10 uur.
Ik bel wel naar school dat je ziek bent.
Owh trouwens ik heb net een telefoontje van het ziekenhuis gekregen.
Ik keek haar vol hoop aan.
Ze zeiden dat hij uit coma is en nu aan de zuurstof ligt.
Ik sprong van blijdschap in de lucht.
M'n moeder zei: Nick heeft gevraagd of je vandaag even bij hem langs komt.
Ik was helemaal blij en draaide een rondje door de kamer.
M'n moeder en ik gingen ontbijten.
Toen we klaar waren ging ik naar boven om aan te kleden.
Ik wist niet welke kleren ik aan moest doen.
Ik zocht het allerleukste uit wat ik had.
Toen ik beneden kwam poetsten ik m'n tanden en deed mijn make-up op.
Ik liep naar de gang en deed m'n schoenen en jas aan.
Me moeder riep: schat ben je klaar?
We stonden bij de auto en stapten in.
We reden naar het ziekenhuis en toen we aankwamen zette m'n moeder me af.
Ik liep naar binnen en ik kwam in een hele grote hal.
Ik vroeg bij de balie op welke kamer Nick van Veld lag.
Hij ligt op verdieping 2, kamer 37.
Ik ging de lift in.
Toen ik boven kwam zocht ik naar kamer 37.
Toen ik de kamer gevonden had klopte ik aan.
Ik hoorde roepen: kom maar binnen hoor!!
Ik liep naar binnen en keek hem diep in de ogen aan.
We vlogen elkaar in de armen.
We moesten allebei huilen en lachen te gelijk.
Hij bood zijn excuus aan voor wat er gebeurt was.
Dat hij samen met zijn vrienden mij om geld gedreigd heeft.
Hij gaf mij nog een knuffel.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen