2

Ik ga recht overeind zitten en veeg mijn gezicht droog als er op de deur geklopt word.
"binnen!" Roep ik terwijl ik op bed blijf zitten. Thor doet de deur open en gaat op de bank tegenover mijn bed zitten.
"wat is er?" Vraagt Thor dan aan me.
"wat? hoe bedil je?" Vraag ik hem met een opgetrokken wenkbrauw. Dan staat hij op, komt naast me zitten en trekt me naar zich toe.
"lieverd, ik zie heus wel aan je als er iets is." Nadat hij die woorden had uitgesproken begon ik te huilen.
"ik weet niet of ik klaar ben voor dit alles." Weet ik uiteindelijk uit te brengen terwijl ik mijn gesnik onder controle probeer te krijgen.

Zo zitten we even op bed, Thor die mij knuffelt terwijl ik al mijn zorgen weg huil.
"weet je, ik had dit gevoel ook. Maar ik weet zeker dat het helemaal goed komt!"
"oke, ik hoop het."
"ik heb vertrouwen in je. het komt helemaal goed."

Hierna voelde ik me gelukkig wel al weer wat beter. Zou ik dit echt kunnen? Ben ik echt klaar voor die verantwoordelijkheid? Trouwens, zo erg zal het toch niet zijn? Het merendeel van de tijd kunnen ze zichzelf wel redden en hebben ze niet de hulp nodig van een god. Als ik naar mezelf refereer al een god moet ik nog steeds giechelen. Ik, een god? hoe verzin je het! Terwijl Thor op staat probeer ik mijn glimlach te verdoezelen, gelukkig heeft hij het niet in de gaten.

Als Thor weer weg is ga ik weer op bed liggen, ik heb er ondertussen al meer vertrouwen in dat het wel goed zal komen. En daarbij, wanneer ik de aarde ga beschermen zal dat heus niet betekenen dat ik geen tijd meer heb voor mezelf. En ik kan dan ook nog steeds mama gaan opzoeken. Zo erg zal het wel niet zijn, ik ben weer eens aan het overdrijven.

Ik blijf nog even op mijn kamer zitten, maar al snel besluit ik om naar buiten te gaan. Bij het paleis waren prachtige tuinen. Vroeger vond ik er echt niets aan om doelloos rond te lopen of te wandelen. Deze tuinen zijn ook eigendom van de koninklijke familie waardoor het hier altijd lekker rustig is.
"Juffrouw Freda?" hoor ik achter me. Als ik me omdraai staat er een paleiswachter die even een buiginkje maakt.
"Wat is er aan de hand?" vraag ik vriendelijk.
"niets ernstigs, Frigga wilde weten of U al was begonnen met klaarmaken voor vanavond."
"oh fuck!" Ik was helemaal vergeten dat vanavond het feest voor Frigga's verjaardag zal zijn! Snel ren ik terug naar het paleis om me klaar te maken.
"wat zal ik Frigga zeggen?" Roept de wachter me nog na.
"uhh, zeg maar dat ik bijna klaar ben!" Roep ik van over mijn schouder terwijl ik door ren.

Als ik in het paleis kom vraag ik mezelf af hoe ik in godsnaam al deze feest preperations heb kunnen missen. Ik sla mezelf op mn voorhoofd en ren snel door naar m'n kamer. Daar hing de jurk al klaar.

Sinds ik hier was droeg ik voornamelijk rokken en jurkjes, vroeger deed ik dat amper. Ik voelde me er ook nog niet heel gemakkelijk in, maar ja. Wat kan ik er aan doen? Snel ga ik me wassen. Het duurde echt lang voordat ze begrepen dat ik mezelf kon wassen en er niet iedere ochtend twee dienstmeisjes op m'n kamer stonden om me schoon te schrobben.

Terwijl ik in bad zit bedenk ik me hoe ik mijn haar ga doen en make-up. Hier hebben ze niet echt make-up zoals ik het gewent was dus had ik wan van thuis meegenomen. Grappig eigenlijk hoe ik nog steeds naar new york refereerde als Thuis, terwijl Asgard dat nu eigenlijk zou moeten zijn.

als ik uit het bad bad sta droog ik me snel af en ga op bed zitten. Ik pak het boek waarin ik aan het lezen was en laat mijn haar opdrogen. Heel vreemd, hier droogde mijn haar veel sneller dan op de aarde. Alsof de lucht het vocht in mijn haar opneemt of zo, echt vreemd!

ik doe niet heel veel make-up op. Sinds ik hier ben heb ik eigenlijk nog maar amper make-up gedragen en het voelde nu vreemd aan.

Daarna helpt toch een van de kamermeisjes me met mijn haar.