127.
Daar stond ik dan drie weken later. Mijn koffers waren gepakt en werden naar de bus gesleept. 'Doe eens voorzichtig!' Mijn grote koffer met make-up werd bijna in de bus gegooid. Ik was er gewoon gehecht aan geraakt. Ik rende er heen en keek deze persoon erg boos aan. Ik trok de koffer terug, roze, Parijs, helemaal perfect. Ik draaide mij om en besefte wie daar stond. 'Wat doe je hier?' Het bleef stil. 'Tom, ga alsjeblieft weg. Je maakt het alleen maar erger voor jezelf!' Het verbaasde mij dat hij nog steeds niets zei. 'Ik ga met je mee.' Ik stikte bijna. 'Als jij gaat, blijf ik thuis. Kunnen ze alle concerten cancelen.' Zullen ze vrolijk van worden zeg!
Christina point of view
Daar stonden Audrey en Tom weer eens schreeuwend tegenover elkaar. Zou het ooit stoppen? Waar wij ook heen gaan is drama, om die twee jongens. Ik werd vast gepakt. Het was Bill, hij dat wel vaker. Lachend liep hij naar de andere twee. Ik pakte hem vast en trok hem terug. 'Jongens alles uitladen wat roze is!' De mannen begonnen alles uit te laden. Nu was het zeker mis. 'Zelfs met een hond ben jij niet blij zeg!' Boos liep Audrey naar Tom. 'Misschien moet JIJ op JOUW konijn letten. Of is ze al dood?' Hij was even stil. 'Ja, ik heb er voor gezorgd, anders was ze er niet meer ja!' Ze pakte het beestje uit zijn kooi en begon het te aaien. 'Kom Conejita, we hebben deze mensen niet nodig.'
Audrey point of view
Christina kwam er aan gerent. Bill liep gelijk naar zijn broer toe. 'Je kan niet zomaar een tour opzeggen?' Lachend keek ik haar aan. 'Watch me.' Misschien had ik niet zo moeten reageren, zij heeft niets gedaan. Ik kwam bij haar staan. 'Sorry, chris. Gewoon heel boos, heb er niet meer woorden voor. Altijd wordt het verpest!'
Reageer (1)
Audrey begint een beetje verwend over te komen!
1 decennium geledenTom kan haar maar beter met rust laten.
Snel weer verder hoor(flower)