|| 1

Zomer. Zomer, ik heb je nodig en wel nu. Nog maar vijf minuten staan in onze weg maar ik weet dat je goed voor me zal zijn als je er zult zijn. De droge warmte in California is me aan het verwelkomen zodra mijn vierde jaar op de HAVO klaar is. Mijn school, River View, is groot en gevuld met irritante mensen die me alleen maar in de weg lopen en laat me niet eens beginnen over de docenten. Mijn enige redder is mijn beste vriend en buurjongen, Micheal Clifford.

We moeten deze zomer voorbij laten gaan zonder dat we ergens spijt van krijgen en zonder dat we een foute keuze maken. Ik weet al precies hoe het gaat beginnen. Vandaag zijn we hopelijk de rest van de dag bij zijn huis, in zijn zwembad. Daarna, zullen we veel kampvuren en feesten meemaken en natuurlijk kan ik ons plekje bij het strand niet vergeten; deze is net dichtbij genoeg om drinken te halen in een paar seconden maar ver genoeg om bij de zee te zijn in een paar meter. Het meeste voordeel van het strand is natuurlijk het mooie bruine kleurtje dat je krijgt, maar voor Michael is het meer een dag rood bakken.

"Taylor, you better pay attention," fluisterd Michael vanuit de stoel naast me. "You're staring off into Neverland, and she keeps looking over at you," zegt hij terwijl hij naar de docent knikt, wat me uit mijn mooie zomerse dagdroom haalt. "I was just thinking about summer and all the fu-" begon ik. "Taylor! Are you talking during my lecture?" roept de docent naar me. "I am so sorry Miss Mitchell," en met deze woorden zak ik verder weg in de stoel terwijl Michael alleen maar moet lachen."I told you so," hij lacht en kruist zijn armen over zijn borst. Lachend sla ik hem zachtjes tegen zijn schouder.

Miss Mitchell is zeker weten de ergste docent om te hebben, ooit. De wereld zou kunnen eindigen en ze zou nog steeds blijven doorpraten over haar stomme anatomie. Ik denk dat ze geboren was als een 29 jarige vrouw die vreemd genoeg het lichaam erg interessant vind. Gelukkig zijn het nog maar 3 minuten tot dit schooljaar voorbij is.

De schoolbel heeft nog nooit zo goed gevoelt. Elk kind uit de klas is weg in een record tijd en voor de laatste keer dit jaar gaan we naar ons kluisje. Kluisnummer B-27, het was fijn om je gekend te hebben, maar ik zal je niet missen. Vorige week heb ik mijn kluisje al schoongemaakt dus het enige wat over was waren de boeken die docenten vandaag ophaalde. Ik sta op de onderkant van mijn kluisjes deur om op de bovenste plank te kunnen kijken of ik echt wel alles heb. Wanneer ik er bijna vanaf wil springen zie ik een opgevouwen papiertje dat vast zit aan de achterkant. Ik wilde het pakken om te kijken wat het is maar mijn armen waren te kort.

Zodra Michael me spot in de gang komt hij naar me toe. "Why do you always get so excited for summer? I'll never understand," glimlacht hij terwijl hij zijn arm leunt op de bovenkant van de deur van mijn kluisje. "Mikey, It's summer, that's like Christmas day for me," lach ik. "Can you reach up there and grab the paper?" vraag ik dan.
"Yeah watch out," hij grijpt in de bijna lege kluis. Hij pakt het papiertje en zodra hij het begint te lezen, lacht hij. "What is it?" vraag ik dan terwijl ik het papiertje van hem pak. "As your best friend, would you like to ccompany me to this year's school dance?" lees ik in Michaels moeilijke handschrift. "Of course i would, Mr. Clifford!" lees ik dit keer in mijn handschrift. "Sounds like a date to me," is de laatste zin die op het papiertje staat.

Wat ik vergeten ben om te vermelden is dat Michael al een crush op me heeft sinds we op de basisschool zitten. Helaas heb ik deze gevoelens niet voor hem. Hij heeft nooit echt iets geprobeerd; ook al is hij een echte gentleman. Ik zou willen dat ik hem leuk vond, echt waar. We zouden zo een leuk koppel zijn omdat we meer zijn dan twee personen die oenen wanneer de deuren dicht zijn. We hebben een heel achtergrond verhaal. We knuffelen en hebben film marathons, ik voel mezelf veilig genoeg bij hem om me helemaal vol te proppen en we zijn in elkaars huizen alsof het ons eigen huis is; we zijn niet uit elkaar te krijgen. Hij is zeker weten mijn wederhelft en als het kon zou ik mezelf deze gevoelens geven.

"You alright, Taylor?" hij haalt me uit mijn gedachten. "Yeah, i was just thinking about all the stuf we're going to do this summer!" ik lieg, maar doe toch mijn kluisje dicht. Ik draai me om en samen lopen we naar de parkeerplaats. Hij doet een vriendelijke arm over mijn schouder en ik doe mijn arm over zijn middel. Michael en ik kunnen allebei auto rijden en hebben ook allebei een auto maar mijn moeder gaat naar werk en terug van werk op dezelfde tijd als wij moeten worden afgezet en opgehaald.
"Are you going to come over when we get home?" vraagt hij, als hij de deur opent. "Duh," ik lach en maak de autodeur open. "Have i ever not come over?"