Hoofdstuk 16

'Zo, dat is klaar.' zei Fenna toen ze het verband om mijn arm vastzette. We zaten in de woonkamer, ik had op de missie een lichte wond opgelopen. Het verband was vooral om de wond schoon te houden, gelukkig.
'Dankje.' Ik stond op uit de stoel. 'Zullen we naar buien gaan om te oefenen of zo?'
'Oké, wacht even dan pak ik mijn laarzen. Het is buiten nogal modderig geworden.'
'Oh, ja goed idee.' Het was toen we net terug waren gaan regenen. Snel liep ik naar mijn kamer en pakte mijn laarzen. Ze waren ooit saai wit geweest maar ik had ze helemaal onder gekliederd met kleine tekeningetjes. De nieuwste waren twee kleine zwarte vleugels op de neus van mijn linkerlaars. Snel trok ik mijn gympen uit en mijn laarzen aan. Ik verwisselde mijn shirt voor een simpele groene tank top. Ik rende naar beneden, waar Fenna al op wachtte.
'Zo ben je er eindelijk?' vroeg ze plagerig. Ik stak mijn tong naar haar uit. Samen liepen we naar buiten.
'Wie het eerst bij de trainingsbaan is!' riep Fenna en ze sloeg haar vleugels uit en maaide mij vol omver. Toen ik weer was opgestaan riep ik haar na:
'Hé! Dat is niet eerlijk!' Ik klonk echt als een klein kind zeg. Snel vloog ik haar achterna. Toen ik haar inhaalde stak ik mijn tong uit. Ze gromde en ging nog iets sneller vliegen. We kwamen buiten adem aan op de trainingsbaan. Hijgend boog ik me voorover en leunde met mijn handen op mijn knieën. Fenna stond met haar handen in haar nek en haar ogen gesloten ook uit te hijgen. Toen ik weer normaal kon ademen sloop ik naar een rek met wapens en pakte twee zwaarden.
'Wakker worden!' riep ik naar Fenna en gooide een van de zwaarden voor haar op de grond.
'Laten we oefenen.' Fenna pakte het zwaard op en keek me recht aan.
'Goed plan.'