Season 6 Chapter 2

Fabian

Je kon een speld horen vallen in de centrale hal van mijn paleis.
Er hing een ongemakkelijke sfeer waarbij Lilly, Melodie en Vera kwaad naar Tanja staarde, terwijl Tanja steeds ongemakkelijk in een andere positie ging zitten. Ik staarde voor me uit terwijl Amira mij strak aankeek.
De deuren gingen open en Sandra kwam samen met Sarah naar binnen gelopen, gevolgd door wat vuurstrijders.
‘Wat is er zo dr?’ maar verder maakte Sandra haar zin niet af toen ze Tanja en Amira zag zitten.
‘Jullie leven nog’ zuchtte ze vol ongeloof.
‘Sandra, Sarah ga zitten’ zei Ferdinand die een wees naar twee stoelen naast Sabrina en hemzelf.
Sandra en Sarah gingen op de stoelen zitten en keken mij vragen aan.
Een stilte hield een paar seconde aan, totdat Nivada opstond.
‘Fabian, volgens mij heb jij ons iets te vertellen’ zei ze toen.
Ik keek van Nivada naar Amira en zuchtte toen diep.
’14 jaar geleden, heb ik hulp gehad in de oorlog van een mysterieus persoon waarvan ik de identiteit niet wist’ begon ik. ‘Tot nu toe. De persoon schreef mij briefjes met hints en tips hoe ik verschillende dingen het beste kon aanpakken en hier en daar schoot ze mij te hulp. Ze hield een schuilnaam aan, genaamd The Frozen Princess. Het bleek dus Amira te zijn, die mij hielp’.
Alle blikken schoten naar Amira die vervolgens op stond.
‘Het is waar’ begon ze. ‘Ik was 14 jaar geleden The Frozen Princess en zorgde ervoor dat Fabian de oorlog zou winnen’.
‘Waarom?’ vroeg Vera.
‘Met maar één doel’ zei ze. ‘Wraak nemen op mijn familie door ervoor te zorgen dat de echte ijskoning op de troon zou komen. Ferdinand’.
Mijn blik schoot naar Ferdinand en kneep mijn ogen samen.
‘Jij wist hiervan?’ vroeg ik.
‘Ja’ gaf hij toe. ‘Ik wist dat mijn zusje onze familie aan het verraden was en geloof me, dat was hoog nodig’.
‘Ik snap er helemaal niets van’ zei Sandra. ‘Hoe is dit allemaal gebeurd?’
‘Het begon allemaal vele jaren geleden, toen mijn moeder Madelief de nieuwe ijskoningin werd'.

Amira

'Als kind groeide ik op in een warm gezin. Mijn vader was een stereotype vaderfiguur en al snel merkte ik dat de band tussen mijn vader en mij sterker was dan de band die hij met Juliette of Christopher had.
Onze oma, de moeder van Madelief, lag op sterven en ik dacht dat ik langzaam gek aan het worden was.
Mijn oma was een geweldige vrouw en ze bezat alle eigenschappen die mijn moeder en Margriet niet bezaten.
Ze was dol op mijn vader en mij en met z’n drieën hadden we de grootste lol.
Toen mijn oma stierf, was ik er echt kapot van en ik dacht dat dat normaal was, totdat ik erachter kwam dat het mijn moeder vrij weinig deed.
Al snel was ze over haar zogenaamde verdriet heen en kon ze niet wachten totdat zij aan de troon zou komen.
Mijn vader begon argwaan te krijgen en vroeg zich af waarom zijn vrouw zo makkelijk over de dood van haar moeder heen kon stappen.
Al snel vertelde mijn moeder ons haar grootse plannen over het aangaan van een oorlog met het vuurrijk, wat toen nog niet op verdeeld was in districten.
Ze sloot een verbond met de Bokkenrijders, om zo makkelijker het vuurrijk te intimideren zodat het leek alsof het de vuurkoning niets interesseerde wat de Bokkenrijders wel of niet deden.
Mijn vader was absoluut tegen deze plannen en zwoor mijn moeder om haar tegen te houden, zelfs als hij daarvoor alles moest bloot leggen tegenover de rest van de planeet.
Op diezelfde avond hadden mijn vader en moeder een hevige ruzie, waarbij akelige geluiden te horen waren.
Ik keek uit het raam en zag dat mijn vader wegliep de tuin in, met mijn moeder achter hem aan.
Net voordat mijn vader de tuin kon verlaten, stak mijn moeder twee ijspegels door zijn rug heen en mijn vader viel direct morsdood op de grond.
Ik kon niet gillen en ik kon niet huilen, het enige wat ik kon doen was getraumatiseerd naar het lichaam van mijn vader staren.
Madelief was een geweldige manipulator en al snel had ze alles zo gedraaid alsof het leek dat ijswachters mijn vader hadden vermoord.
Het had geen zin om een poging te doen om te vertellen wat ik had gezien, bang dat mijn moeder ook mij zou vermoorden.
In plaats daarvan rouwde ik diep en zwoor ik mijn vaders graf dat ik hoe dan ook wraak zou nemen.

Vanaf dat moment speelde ik het spel mee en gedroeg ik me als een perfecte ijsprinses.
Elke avond probeerde ik iets te vinden waarmee ik wraak zou kunnen nemen, maar elke avond faalde mijn missie.
Totdat ik op de zolder een kistje vond met de naam Ferdinand erop.
Ik opende het kistje en haalde er een brief uit waarop een baby foto was geplakt.
Ik opende de brief en mijn ogen gleden over de woorden.

Lieve schat,

Woorden schieten mij tekort om te vertellen hoeveel spijt ik heb van mijn daden.
Ik liet mezelf meeslepen in een affaire waarvan ik de schade op dat moment niet kon in zien.
De baby die nu in mijn buik groeit zal niet bestaan in de toekomstige wereld als een ijskoning en daarom geef ik hem af bij Cornelius’ City.
Er worden daar regelmatig kinderen achtergelaten die vervolgens opgevoed worden als sterke strijders.
Ik accepteer hem niet als mijn eerstgeboren kind en zal er alles aan doen om de dingen weer goed te maken tussen ons.
Ik hou van je, onthoudt dat heel goed.
En vergeet nooit dat in de toekomst, wij zullen heersen als geweldige ijskoning en ijskoningin.

Liefs Madelief

En op dat moment besefte ik, dat ik het perfecte wraakmiddel had gevonden’.