Rot op Jonas

'Ben je niet eens boos, omdat ik haar heb gekust?' vroeg hij ongelovig. Jeremy draaide zich woedend om. 'Ik ben wel boos, maar niet op haar.' zei hij, met een veelbetekende blik op Jonas. 'Maar ze kuste me terug!' riep die uit. Jeremy zuchtte. 'Dat weet ik. Maar ze zou jou nooit gekust hebben, als jij haar niet had gekust.' herhaalde hij de woorden die hij mij ook verteld had. 'Dat weet je niet.' zei Jonas. Ik vond hem echt met de minuut irritanter worden. 'Dat weet ik wel. Je kunt het aan haar vragen als je wilt.' 'Maar dat heeft toch geen zin. Als ik het nu aan haar vraag dan zegt ze gewoon dat ze dat nooit zou doen, omdat ze boos op me is. Als ik haar niet had gekust, was het antwoord misschien wel heel anders geweest.' Had hij gelijk? Ik wist het niet, maar wou er ook niet aan denken. 'En wat dan nog. Ik hou van Jeremy.' riep ik uit. 'Kun je niet weggaan. Sinds jij hier bent zijn er alleen nog maar problemen gekomen. Niks goeds.' Shit. Dat wou ik niet zeggen. Het was er gewoon uitgeflapt. Hoewel het wel waar was...
Hij keek me gekwetst aan. Toen draaide hij zich om en liep weg. Great. Nu voelde ik me nog schuldig ook. Jeremy nam me in zijn armen. 'Dankje.' fluisterde hij voordat hij me op mijn haar kuste.