W77

“Bedankt”, zei ze zacht. “Bedankt dat u mijn zoontje zo’n prachtige dag heeft bezorgd.”
“Graag gedaan”, zei Bloom hartelijk. “Het stelde niet veel voor.”
“Jawel”, zei de vrouw. Ze keek naar het jongetje, dat ongeduldig stond te wachten. “Ik had nooit gedacht dat zijn droom zou uitkomen, op een draak vliegen. Hij zal nooit oud genoeg worden om naar Red Fountain te gaan.”
“Hoezo?”, vroeg Bloom verbaasd. “Is hij ziek?”
“Ja, de dokters geven hem nog maar een paar maanden”, zei zijn moeder. “Hij beseft het zelf nog niet, maar…” Een traan verliet haar ooghoek. “Echt waar, bedankt.”
“Als ik iets voor u kan doen…”, bood Bloom aan.
“Nee”, zei de vrouw zacht. “Ik heb het ooit overwogen, weet u, vragen of u zijn leven niet kon redden, maar het is niet juist, onnatuurlijk.”
“Ik zou kunnen proberen iets aan zijn ziekte te doen”, zei Bloom aarzelend.
“Dank u voor het aanbod, maar dat kan ik niet aannemen. Mijn man zou het nooit goedkeuren. Hij is… bang van u.” Bloom besefte dat de vrouw iets anders had willen zeggen, dat het meer was dan angst.
“U niet”, zei ze zacht.
“Oh, jawel”, zei de vrouw snel. “Ik bedoel, natuurlijk ben ik bang van u, dat is iedereen. Maar ik… ik heb ook respect voor u. En, nou ja, als het om het geluk van je kind gaat, kan een moeder haar angst snel opzij zetten”, zei ze zacht.
“U hoeft niet bang te zijn”, zei Bloom kalm. “Ik doe niemand kwaad.” De vrouw beet op haar lip.
“Ik moet gaan”, zei ze aarzelend. “En, nou, nog eens bedankt.” Bloom knikte haar toe en de vrouw haastte zich weg. Met gemengde gevoelens keek Bloom haar na.

“Hé, Bloom, alles oké?” Layla keek Bloom vragend aan. “Je was best lang weg daarstraks en je bent zo afwezig de hele tijd. Is er iets gebeurd?”
“Nee”, zei Bloom snel. “Of, misschien wel, ik… ik ben gewoon in de war.”
“Wat is er gebeurt dan?”, vroeg Flora.
“Ik ben even met Usko op het strand geland”, zei Bloom. Ze vertelde het hele verhaal. “Het is zo raar. Ik bedoel, eerst dacht ik even dat die vrouw zich veiliger voelde bij Usko juist omdat ik een Almightixfee ben. En daarna zei ze dat ze bang van me was.”