Chapter fourty-nine.

~ Alison Lilian Hale.

De volgende ochtend kwam Isabel al vroeg naar het hotel en omdat we toch allemaal al wakker waren besloten we met zijn alle te ontbijten. Isabel had ook nog niet gegeten en omdat we vandaag weggingen dwongen we haar bijna om met ons mee te eten. Ik zat tussen Rowan en Solange in en ik moest toegeven dat ik best wel zenuwachtig was voor vandaag.

‘Ik ben jaloers op je Ali, je gaat gewoon uit met mijn vriendje vandaag,’ pruilde Solange.

Ik lachte en wees naar Rowan ‘En jij met die van haar!’

Beide meiden giechelde en met zijn drieën hadden we het nog even over het plan. Ik vond het wel gek om met Harry weg te gaan vandaag maar gelukkig kende ik hem al best goed en zou het gewoon hetzelfde zijn als iets leuks doen met een goede vriend.

‘Ik hoop echt dat het gaat werken,’ zei Rowan toen we allemaal klaar waren met eten.

We namen nog wat laatste details door en toen was het tijd om gedag te zeggen tegen onze echte vriendjes. Ik gaf Ashton een kus op zijn wang en ik gaf hem een zacht kneepje in zijn hand.

‘Alles komt goed Ashy,’ fluisterde ik waarna ik naar Harry toe liep.

Hij kuste Solange nog een keer en zwaaide naar haar toen ze richting Luke huppelde.

‘Ben je er klaar voor?’ vroeg hij met een brede glimlach.

Ik knikte en accepteerde zijn uitgestoken hand. Wij waren de eerste die het hotel uit gingen en als Liam zijn werk goed had gedaan dan wisten sommige mensen nu waar we heen gingen. Om deze dag nog een beetje leuk te houden hadden de jongens ons niet verteld waar we heen zouden gaan zodat het een beetje op een echte date zou lijken. Toen Harry en ik het hotel uitliepen zag ik meteen al een man met een camera staan. Harry zag hem ook en hij verstevigde zijn grip op mijn hand. We glimlachte even naar elkaar en liepen daarna pratend en lachend naar de auto. We deden net alsof we niet doorhadden dat de man allemaal foto’s van ons maakte en vlak voor we de auto in stapte drukte ik een kus op Harry zijn wang.

‘Dat ging goed!’ zei Harry toen we veilig in de auto zaten.

Ik knikte instemmend en klikte mijn gordel vast ‘Je gaat me zeker niet vertellen waar we heen gaan?’

Hij grinnikte en schudde zijn hoofd ‘De chauffeur weet waar hij heen moet en ik ga je niks vertellen Ali. Je zult nog even geduld moeten hebben.’

Ik pruilde en sloeg mijn armen over elkaar ‘Ik haat verassingen.’

Harry lachte en klopte op mijn schouder ‘Je overleefd het wel, Solange overleeft het ook altijd en jullie lijken best wel veel op elkaar!’

Ik glimlachte ‘Je vind haar echt leuk he Hazz?’

‘Ja, en ik vind haar niet alleen leuk, ik hou ook van haar Ali. Ze is het beste wat me ooit is overkomen,’ zei hij en ik kon aan zijn ogen zien dat hij elk woord meende.

Mijn glimlach werd alleen maar groter ‘Ik ben blij voor je Harry, je verdiend iemand zoals Solange! Ze is een geweldige meid en jullie zijn echt super schattig samen.’

Hij grinnikte ‘Bedankt Ali, ik ben blij dat jullie het zo goed met elkaar kunnen vinden. Maar.. Hoe leuk ik het ook vind om over mijn meisje te praten, we zijn er!’

Ik keek uit het raam en zag meteen dat we voor een groot gebouw stonden. Ik kon nog niet echt zien wat het was en het maakte me erg nieuwsgierig. Toen we de auto uitstapte pakte hij mijn hand weer vast.

‘Er staan alweer twee mannen met camera’s waarvan er eentje binnen is en Liam zei dat Josh, onze drummer hier ook is. Hij heeft al twee fans gespot dus die kunnen ook mooi hun verhaal en eventuele foto’s met de wereld delen.’

Met grote ogen keek ik hem aan ‘Maar betekend dat niet dat het hier straks helemaal vol staat met fans?’’

Hij schudde zijn hoofd en kwam iets dichter bij me staan, we stonden al naast de auto dus dit zou een mooi plaatje voor de paparazzi opleveren.

‘Josh heeft ze gevraagd om het pas op internet te zetten als wij weer weg zijn,’ legde Harry uit.

Ik haalde opgelucht adem, ik zat niet echt te wachten op hordes fans om ons heen. We liepen naar de ingang van het gebouw en toen ik het bord zag stond ik meteen stil.

‘We gaan klimmen?’ vroeg ik Harry met een piepstemmetje.

Ik voelde mezelf enthousiast worden en ik moest mezelf inhouden om niet meteen naar binnen te rennen. Ik vond klimmen altijd geweldig en Ash en ik gingen vroeger dan ook vaak naar indoor kilm hallen.

‘Ashton zei al dat je dit leuk zou vinden en stiekem vind ik het zelf ook heel erg leuk. Dus dit was de perfecte gelegenheid om samen eens te gaan klimmen!’

Zijn ogen hadden net als die van mij een ondeugende glinstering en als twee hyperactieve kinderen stuiterde we naar binnen. Dit ging leuk worden!


--