18

Het is tijd voor een woordje aan de mensen die dit verhaal lezen;

Wat ik jullie wil zeggen is: Duw nooit iemand weg die om je geeft. Iedereen heeft een hart, ieder hart kent zijn barstjes en pijnlijke plekken. Er zullen dingen zijn die heel pijnlijk voor jou zijn en er zullen altijd mensen die zeggen dat wat je hebt meegemaakt niet zo erg is als de pijn die zei voelen. Maar wees eens eerlijk, pijn is toch pijn? Pijn is niet minder erg of erger omdat iemand anders iets anders heeft meegemaakt. Heb je in het verleden een dierbaar object kapot laten vallen en denk je nu 'Was ik maar niet zo klunzig!'? Dat doet pijn, en voor jou zal dat dan net zoveel pijn doen als iemand die in zijn verleden gepest is. Pijn is immers pijn, niet erger of minder erg door wat we meemaken. Ieder hart heeft zijn breekpunt, niet alleen jij hebt een hart en kan pijn voelen, dat kan iedereen om jou heen ook. Dus ook de mensen die jou het liefste helpen als jij pijn hebt. Duw ze niet weg, maar laat ze toe, laat de woorden die ze spreken je weer vullen met positieve gevoelens. Jij hebt toch immers gekozen om die persoon te vertrouwen? Laat hem/haar dan ook toe als het minder gaat. Geliefden zijn er niet alleen als het goed gaat met je, ze zijn er juist vooral als het leven wat minder lekker gaat. Dan tillen ze je weer op en maken ze de mooie vleugels die je draagt weer tot het schitterende paar waarmee ook jij kan vliegen.