119.
Daar stond ik dan. ‘Ik kom je wel even helpen.’ Dat waren de woorden van Bill. Toen ik laatst in het hotel mijn verhaal wilde doen, vertelde zij het uit zichzelf al. Ze waren er achter gekomen en nu wordt ik de hele dag achtervolgd. Bill zijn ‘even’ was gelijk een kans om met mij de hele dag op te trekken en zijn passie te delen. ‘Say now, say now. Call me ever, if it isn’t all over.’ … ‘Don’t.’
De hele dag had ik hem achter mij aan met stem oefeningen. Ja, ik had er voor gekozen om toch live te gaan optreden. ‘Je kan het, we hebben vertrouwen in je.’ Christina, Bill en Tom stonden voor mijn neus. Ik moest het nu echt gaan doen en andere wijs maken dat ik een ander was, waar was het vertrouwen?
Christina point of view
Het was een paar minuten voor dat ze op moest en ik zag een meisje lopen wat verdacht veel op Audrey leek. Zoekend keek ze om zich heen en even later kwam ze naar mij toe lopen. Ik zwaaide even, maar kreeg een boze blik terug. ‘Wat is dit voor een poppenkast?!’ Ze zag Audrey staan die zich net omdraaide en verbaasd keek ze naar haar. Daar kwamen de jongens aanlopen. Ze plukte beide aan haar haren en porde haar in haar zij. ‘Ze lijken echt op elkaar.’ Ze werd nog bozer dan dat ze al was. ‘Doe normaal ik ben Allai! Wie is die meid, die probeert mij te zijn?’ Nog bozer dan eerst keek ik haar aan.
Tom point of view
Ik dacht dat ik flauw zou vallen toen ik Allai zag staan, ze lijkt ontzettend erg op Audrey. Alleen ze is wat assertiever en agressief niet te vergeten. Allai begon te schreeuwen tegen Christina. Ik ging er tussen staan. ‘Is dit je vriendin, dat je zo doet?’ Ik knikte van niet. ‘Maar dat meisje dat jou probeert te redden omdat jij nergens zin in hebt, is mijn ex. ’ Allai begon te lachen. ‘Ze lijkt het wel leuk te vinden, niet waar? Misschien moet ze mijn leven maar overnemen.
Er zijn nog geen reacties.