|| 6

“Ssst laat ze slapen.”
“Maar zie hun, Jack, één foto. Anders beweert Jade dat het geen waar is.”
“Kom Lou, stop het, laat hun slapen.” Ik hoor Louise en Jack terug mijn kamer verlaten en open zacht mijn ogen. Ik kijk recht in de slapende ogen van Dylan die nog ligt te slapen.
Zijn ene arm ligt nog steeds over me heen en ik lig met mijn hoofd tegen Dylan zijn borstkas. Ik begrijp wel waarom Louise zo blij klonk, maar ik zal haar moeten teleurstellen.
“Goeiemorgen.” Ik kijk omhoog en kijk in de slaperige ogen van Dylan.
“Hey, goed geslapen?” Een glimlach verschijnt op zijn gezicht.
“Ja, jij geen nachtmerries gehad?” Ik krijg ook een glimlach op mijn gezicht.
“Nee, dankje dat je bij mij wou slapen.” Zeg ik verlegen.
“Daar zijn vrienden toch voor.” Zegt hij, waarna hij mij tegen zich aantrekt en een kus in mijn haren drukt.
“Dat is waar, maar toch bedankt.” Hij lacht en schudt zacht zijn hoofd.
“Zijn Louise en Jack al wakker?” Vraagt hij met nog een licht schorre stem, was was een mannenstem die net wakker was toch sexy.
“Ja, ze zijn hier al binnen geweest.” Hij kijkt me vragend aan en zacht bloos ik.
“Louise denkt dat we meer zijn.”
“Zolang wij weten dat we enkel vrienden zijn, is dat goed toch?” Zegt hij met een knipoog.
“Kom laten we hun vergezellen?” Hij knikt en beide stellen we ons recht. Mijn ogen glijden even over zijn lichaam en ik zie dat hij mij ook even aankijkt. Ik had een kort slaapkleedje aan, tot net onder mijn slip.
“Ik ga even naar de living, mijn broek aandoen, zij zullen wel in de keuken zijn?” Ik knik en als hij de kamer uit is, kleed ik mij ook snel om.

“Goeiemorgen, goed geslapen?” Louise kijkt me nieuwsgierig aan en direct schudt ik zacht van nee.
“Ja ik heb goed geslapen, maar niet om de reden dat jij denkt.”
“Maar jullie lagen toch erg intiem hoor deze morgen?” Verdedigt ze zich zelf heel snel.
“Ik had nachtmerries van de films en kon maar niet meer opnieuw in slaap geraken. Daarom ben ik Dylan gaan vragen of hij niet bij mij wou komen slapen.” Louise kijkt me sip aan, maar na enkele seconden kijkt ze alweer blij.
“Wat nu nog niet is, kan nog komen.” Zegt ze alweer opgewekt, waarna ze enkele eitjes neemt en een omeletje maakt.
“Goeiemorgen.” Hoor ik schor achter me, waarna ik even een hand op mijn schouder voel.
“Goeiemorgen Dylan, ook een eitje?” Louise kijkt Dylan opgewekt aan, waarna hij knikt en zich neerzet aan de al gedekte tafel. Waar ook Jack al een eitje aan het eten is.
“Wij gaan ons even wassen, hier geniet van jullie eitjes.” Louise zet de pan met het omeletje tussen mij en Dylan, waarna zij en Jack verdwijnen naar de badkamer.
“En?” Dylan kijkt me nu ook vragend aan, waardoor ik lach.
“Ze dacht dat we wat hadden. Maar ik heb haar uitgelegd dat je me gewoon beschermd hebt tegen mijn enge gedachten.” Hij begint terug te lachen.
“Jade, jij bent eigenlijk toch maar een bangerik he?” Ik begin te blozen en kijk naar mijn bord.
“Hey Jade, het was een grapje he.” Ik kijk hem terug aan en hij kijkt me bezorgd aan, waardoor ik begin te lachen.
“Oh Jade, doe niet alsof je boos of verlegen bent, dan voel ik me schuldig.” Hierdoor schiet ik nog harder in de lach.
Na een uurtje waren ze alle drie naar huis gegaan. Ik liet me in de zetel vallen en legde een aflevering van Pretty Little Liars op. Dit was echt mijn lievelingsserie, even lekker wat mysterie en drama, perfect.

“Jade, wanneer gaan jij en Luke nu eens aan elkaar toegeven dat jullie elkaar leuk vinden?” Ik keek Louise geschokt aan en begon met mijn hoofd te schudden.
“Niet Lou, ik en Luke vinden elkaar niet leuk op die manier, we zijn beste vrienden.”
“Jullie zijn zoveel meer dan beste vrienden Jade, iedereen ziet dat.”
“Maar wij dan niet, want het is niet zo.” Zeg ik licht boos. Ik en Luke waren echt gewoon vrienden, waarom wou iedereen ons in meer pushen.
“Maar Jade, -“
“Nee Lou, ik wil het niet horen.” Ik stelde me recht en liep Lou haar kamer uit, recht naar de jongenskamers, recht naar Luke.
“Luke! Ik ben het!” Luke zijn kamerdeur gaat al snel van het slot, waardoor ik binnen kan. Ik wandel zijn kamer binnen en laat me zuchtend op zijn bed vallen.
Luke die al terug aan zijn bureau zat, draait zich om naar zijn bed en keek me vragend aan.
“Wat is er Jade?” Ik kijk hem aan en zucht opnieuw.
“Lou is weer aan het pushen, over ons.”
“Weer over dat we meer zijn dan vrienden en dat moeten toegeven?” Ik knik en Luke zucht ook.
“Jade, trek het je niet aan. Wij weten dat we gewoon beste vrienden zijn en dat is wat telt.” Ik knik maar ben toch niet helemaal overtuigd.
“Maar Luke, wat als een van ons twee toch ooit gevoelens krijgt voor de ander?” Ik keek hem bezorgd aan.
“Jade, dan hoop ik gewoon dat we dit eerlijk tegen elkaar kunnen zeggen en dan kan de ander beslissen hoe zijn of haar gevoelens zijn, of we vrienden blijven of meer worden, maar nu zijn we beste vriendjes. En ik laat jou niet zomaar gaan hoor. Ook al zou jij mij leuk vinden en ik jou niet of omgekeerd. We laten het wel werken als vrienden dan.” Luke komt naast me zitten en trekt me in mijn knuffel.
Ik zucht maar laat me toch knuffelen door mijn beste vriend.